سید احمد حسینینیا در گفت و گو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: تدوین الگوی جدید مشارکتی کودکان با تاکید بر مهارتورزی و ایجاد یک زبان مشترک و بررسی تفاوت نظرات و پیشنهادات کودکان و سایر گروههای جانشین مانند طراحان، والدین و شهروندان از موضوعات حائز اهمیت در روند مشارکت کودکان است.
وی با بیان اینکه در حال حاضر حذف موجودیت فهم انسانی از فرآیند شهرسازی باعث شده تا جنبههای متنوع تجربه زیسته شهروندان به ویژه کودکان نادیده گرفته شود، افزود: توجه به معیار کمی، اصول عقلانی، ایجاد کالبدهای کارکردی باعث شده در جامع دیدن و همسان سازی طرحهای شهری این موضوع فراموش شود که گروههای متفاوت شهری نیازهای فرهنگی و اجتماعی متنوعی دارند.
معاون شهرسازی و معماری شهردار اصفهان تاکید کرد: تدوین الگوی جدید مشارکتی کودکان با تاکید بر آموزش و ایجاد یک زبان مشترک و بررسی تفاوت نظرات و پیشنهادات کودکان و سایر گروهای جانشین مانند طراحان، والدین و شهروندان از موضوعات حائز اهمیت در روند مشارکت کودکان است.
وی با بیان اینکه اشتراک در تصمیمگیری در حوزه کودک یک رابطه دو طرفه است، افزود: ابتکار کودک و بزرگسال در بیان اشتراکات و نحوه تصمیمگیری و تعامل آنان با هم از عوامل تأثیرگذار این فرآیند خواهد بود، اما باید بستر و زمینه مشارکت و افزایش ابتکار و خلاقیت کودک فراهم شود.
حسینینیا ادامه داد: یکی از این زمینهها، اطلاعرسانی درست به کودکان است که ضرورت این مشارکت در طراحی و برنامهریزی شهری با توجه به اینکه کودکان آیندگان جامعه شهری هستند و محیط رشد جسمی و شخصیتی آنها تأثیر بسیاری دارد، نیاز کودکان و چشمانداز آنان متفاوتتر از افراد بزرگسال بوده، ضروری است.
وی با بیان اینکه از عوامل تأثیرگذار در فرآیندهای شهری همراه شدن دانشگاه با فضای واقعی زندگی کودکان است که توانسته خلأهایی را که در درک کودکان از فضاهای شهری و آگاهیهای محیطی آنان وجود دارد کشف کند و دانشگاه درصدد تأمین نیازهای آنها برآید، گفت: فرآیند مشارکتی کودکان برای شناسایی و طراحی فضاهای شهری به ایجاد زبان مشترک در میان کودکان و طراحان نیاز دارد که با استفاده از تسهیلگران و دانشجویان و پژوهشگران به عنوان حلقههای واسط میتواند حاصل شود.
نظر شما