به گزارش خبرنگار ایمنا، جنبش " می تو" یا "من هم" به نوعی بر بازگو کردن مصادیق آزار جنسی و تجارب افرادی که تحت تأثیر خشونت جنسی قرار گرفته‌اند، متمرکز است و در فضای مجازی دنبال کنندگان بسیاری پیدا کرد چرا که این نوع آزارها هر روز افراد بسیاری را در جای جای دنیا تحت تأثیر قرار می‌دهد، طرفداران جنبش " می تو" با به اشتراک گذاشتن تجربیات خود، میزان شایع آزار و اذیت جنسی را آشکار می‌کنند.
جنبش «می تو» تلاشی برای تأثیرگذاری در تغییرات اجتماعی است که از طریق رسانه‌های اجتماعی و فضای مجازی شکل گرفته و سازماندهی می‌شود، این جنبش ابتدا در سال ۲۰۰۶ به راه افتاد و در اواخر سال ۲۰۱۷ زمانی که چندین بازیگر زن مشهور در اروپا و آمریکا در مورد بیان تجارب خود در زمینه آزار و اذیت جنسی در صنعت سینما شروع به کار کردند، به صورت آنلاین و به عنوان یک جریان اصلی مطرح شد.
مؤسس جنبش " می تو"،"تارانا بورک"، یک فعال اجتماعی آمریکایی بود که شروع به استفاده از عبارت " می تو" در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی کرد تا لزوم مقابله با ناهنجاری آزار جنسی را برجسته کند. بورک می‌گوید: " جنبش " می تو" با نشان دادن اینکه چقدر آزار و اذیت جنسی شایع است، به بازماندگان می‌گوید که تنها نیستند و از آنها حمایت می‌شود و بر روی توانمندسازی زنان در مقابله با موضوع آزار و اذیت کار می‌کند. "
رواج جنبش " می تو" در سال ۲۰۱۷ توسط " آلیسا میلانو" که بازیگر بود، توانست فریاد بورک را برجسته‌تر کند و آن را بیش از پیش بر سر زبان‌ها بیندازد، اقدامات این بازیگر در پاسخ به تعدادی از زنان هالیوودی بود که تجربیات خود را در مورد آزار و اذیت جنسی بازگو می‌کردندکه غالبا توسط " هاروی وینستین" تهیه کننده مشهور هالیوود رخ داده بود.
جنبش " می تو" لایه‌های درونی جامعه را کنار می‌زند
مرتضی پدریان، جامعه شناس و استاد دانشگاه در مورد جنبش " می تو" به خبرنگار ایمنا می‌گوید: اگر از منظر جامعه شناسی به این موضوع نگاه کنیم، جنبش " می تو" در حال جست‌وجو در لایه‌های زیرین جامعه است و آنها را به سطح جامعه می‌آورد، اگر سیستم جامعه را لایه‌بندی کنیم لایه اول آن را با ظاهری خوب می‌بینیم، اما در لایه‌های زیرین جامعه مسائلی را می‌بینیم که بنا بر دلایلی در گذشته تاریخی بشر باز نمی‌شده است، بیان نشدن تجاوز و آزار جنسی یکی از دلایل مخفی ماندن این موضوع در لایه‌های زیرین جامعه است.
وی ادامه می‌دهد: در گذشته این نوع مباحث کمتر بر زبان آورده می‌شد و تفاوتی نمی‌کرد که تجاوز و آزار جنسی توسط محارم شخص صورت بگیرد یا افراد غیر محارم، در هر صورت در نظام اجتماعی و سیستم آموزشی گذشته به گونه‌ای برخورد شده بود که هر گونه تجاوز به زنان، بنا بر شرایط و ممنوعیت‌های اجتماعی آشکار نمی‌شد و حتی گاهی آنقدر پنهان می‌ماند که به گور برده می‌شد.
جامعه امروز در مرحله آگاهی و مبارزه با آزار جنسی است
این آسیب شناس اجتماعی با تاکید بر این که جنبش جهانی " می تو" لایه‌های درونی جامعه را کنار زده است، می‌افزاید: اکنون با توجه به این جنبش لایه‌های زیرین جامعه کنار رفته و مسائل شفاف شده است، جامعه ما در سال‌های قبل از بیان موارد این تجاوزها بنا بر دلایلی خودداری می‌کرد، اما جامعه امروز در مرحله‌ای قرار دارد که در آن به آگاهی لزوم مبارزه با تجاوزات و آزارهای جنسی رسیده‌ایم و دیگر تحمل پنهان کردن این تجاوزات در اشکال مختلف را نداریم.
وی با بیان اینکه آزارهای جنسی ممکن است در محیط کار، خانواده یا در شبکه خویشاوندی صورت گیرد، تصریح می‌کند: این باز شدن موضوعات پنهان دارای کارکردهای مثبت و منفی است، کارکرد مثبت آن این است که فرد را از یک عذاب روحی که مدام با آن همراه است و با محرک‌ها این عذاب روحی بیشتر می‌شود رهایی می‌دهد، وقتی موضوع تجاوز و آزار بیان می‌شود بعد از مدتی روح آسیب دیده فرد التیام می‌یابد، اما کارکرد منفی این جنبش بر افراد متأهل می‌تواند صدمات جبران‌ناپذیری را به وی و بنیان خانواده وارد کند، البته این موضوع مشروط بر این است که همسر فرد آزار دیده نسبت به قضیه، عکس‌العمل‌های غیرعاقلانه نشان دهد، بنابراین اگر ساختار خانواده فرد آگاهانه برخورد کند تا حدودی این کارکرد منفی را کاهش می‌دهد.
جرأت بیان تجاوز با پیوستن افراد مشهور به جنبش " می تو"
پدریان خاطرنشان می‌کند: بیان آزارهای جنسی می‌تواند نقطه امنی را برای زنان ایجاد کند تا هر هنجارشکنی قادر به تجاوز نباشد و به راحتی نتواند از آن حاشیه امنی که به عنوان حیا، شرم و آبرو وجود دارد استفاده کند و به خودش اجازه دهد تا دیگرانی را که زیردست، محرم یا همکار او هستند مورد تجاوز قرار دهد، در واقع بیان آزار جنسی و راه افتادن جنبش " می تو" حاشیه امن افراد متجاوز را برهم خواهد زد و آنها را از تکرار این رفتار ناهنجار تا حد زیادی باز خواهد داشت.
وی با اشاره به اینکه طرفداری افراد مشهور از این جنبش باعث می‌شود دیگران که مورد تجاوز قرار گرفته‌اند، برای بیان و مقابله با این تجاوزها و آزارهای جنسی جرأت پیدا کنند، اضافه می‌کند: پیوستن افراد مشهور به این جنبش به سایرین می‌فهماند که تنها آنها مورد تجاوز قرار نگرفته‌اند و این یک کنش اجتماعی ناهنجار و مخفی است که اتفاق می‌افتد و حتی افراد مشهور نیز با این مشکل مواجه شده‌اند، اما به خاطر همان شرم و آبرو از بیان آن خودداری کرده‌اند، در واقع پیوستن افراد مشهور به جنبش " می تو" می‌تواند به دیگران جرأت بیان دهد و الگویی برای صحبت درباره تجاوز و آزار جنسی باشد.
راهکار پیشگیری از آزارهای جنسی
این استاد دانشگاه، اظهار می‌کند: آزار جنسی در همه جوامع و در جامعه ما هم وجود دارد و اگر جرات‌پذیری در بیان آن صورت گیرد، احتمال کاهش چنین رفتارهایی وجود دارد بنابراین کارکرد مثبت جنبش " می تو" به معنای "من هم" بیشتر از کارکرد منفی آن است، همچنین احتمال دارد با توجه به پدیده گریز از ازدواج در جامعه ما و عدم رفع نیازهای جنسی، تجاوز و آزار جنسی در حال افزایش باشد که این جنبش می‌تواند به کاهش آن هم کمک مؤثری کند.
وی در خصوص پیشگیری از آزار جنسی، می‌گوید: برای پیشگیری مهم‌ترین آموزشی که می‌توان به افراد داد بالا بردن آگاهی برای مقابله است، البته این آگاهی‌رسانی و آموزش باید از کودکی و از زمان مهد کودک آغاز شود.
چالش‌های فراوان بر سر راه جنبش " می تو"
مسعود سهیلی، کارشناس ارشد روانشناسی درباره جنبش " می تو" و پیوستن زنان در تمام دنیا به این جنبش، می‌گوید: این جنبش هنوز در ابتدای مسیر است و چالش‌های فراوانی بر سر راه آن قرار دارد، چرا که قطعاً آزارگران جنسی تمایلی به از بین رفتن حاشیه امن خود و جرأت یافتن زنان برای مقابله با آزار و تجاوز ندارند.
وی ادامه می‌دهد: باید قوانین قوی برای حمایت از زنان تدوین شود تا بتوان از زنان به ویژه در زمینه آسیب‌های جنسی به درستی حمایت کرد و از تکرار تا ابد این آسیب پیشگیری کرد و افراد آزارگر را در یک نقطه نگه داشت و از پیشروی بی‌محابای آنها پیشگیری کرد.
این روانشناس با اشاره به لزوم پرداختن به تمام جوانب آزار و خشونت جنسی توسط جنبش " می تو" و زنان فعال اجتماعی، می‌افزاید: گاهی برای بسیاری از زنان آزارگری مردان یا ناشناخته یا امری بدیهی پنداشته می‌شود، فعالان حوزه زنان در این زمینه باید به تعریف درست و مصداق‌گونه انواع آزارهای جنسی بپردازند تا زنان دیگر همه رفتارهای آزارگران را عادی و بدیهی نپندارند که این جنبش می‌تواند به پررنگ کردن این موضوع و حساس کردن زنان نسبت به خشونت‌های جنسی و بیان آنها کمک مؤثری کند.
جنبش " می تو" یک تابوشکنی پرقدرت است
وی با تاکید بر اینکه به آینده جنبش " می تو" امیدوار است، می‌گوید: زنان باید همبستگی خود را با راویان آزار دیده حفظ کنند و از آنها حمایت کنند تا روزی شاهد بیان صریح آزارها توسط اکثریت زنان باشیم و پیوستن افراد مشهور در کشور و در دیگر نقاط دنیا می‌تواند به پیشبرد اهداف این جنبش و شهامت و قدرت یافتن سایر زنان برای بیان انواع خشونت و آزار جنسی بسیار تأثیرگذار باشد و باعث ترس و رعب آزارگران و محدود کردن آنها شود.
سهیلی جنبش " می تو " را یک تابوشکنی بزرگ می‌داند و ادامه می‌دهد: به نظر می‌رسد که با یک تابوشکنی بزرگ و کارآمد روبرو هستیم، آنچه برای اولین بار به یک صدایی زنان برای احقاق حقوق‌شان کمک خواهد کرد و باعث قدرت بخشیدن به زنان آسیب دیده از آزار و تجاوز جنسی خواهد شد و آنها را به زندگی عادی باز خواهد گرداند و حتی از بروز سایر آسیب‌ها از جمله خودکشی، قتل‌های ناموسی و افسردگی زنان آسیب‌دیده نیز جلوگیری می‌کند، پس این جنبش آینده‌ای روشن برای جامعه زنان رقم می‌زند و باید به گسترده‌تر شدن آن کمک کنیم، چرا که آزار و تجاوز جنسی دردناک‌ترین خشونت علیه زنان است که باید با آن مقابله شود.
نظر شما