مطبوعات و رسانههای آزاد و شفاف در هر جامعهای، از ارکان توسعه و دموکراسی محسوب میشود، لذا خبرگزاری ایمنا، مرور بر بخشی از عناوین مطبوعات کشور را به صورت روزانه در دستور کار خود دارد.
روزنامه آرمان ملی، در صفحه نخست خود با تیتر «بحران بیآبی در هیاهوهای سیاسی گم نشود» به بررسی سایه مخاطرات خشکسالی بر اقتصاد پرداخت و نوشت: حجم آب موجود در مخازن تا سوم اردیبهشت ۶۷.۲۹ میلیارد مترمکعب است که نسبت به مدت مشابه سال آبی گذشته که این میزان ۸۳.۳۶ میلیارد مترمکعب بوده، ۱۹ درصد منفی شده است. بر پایه آخرین گزارش از وضعیت ذخایر سدهای کشور، کل ورودی آب به سدها از ابتدای سال آبی جاری (۱۴۰۰-۹۹) تا روز سوم اردیبهشت ۲۳.۲۲ میلیارد مترمکعب بوده که نسبت به مدت مشابه سال آبی قبل که میزان آن ۳۵.۳۷ میلیارد مترمکعب بوده ۴۰ درصد کاهش را شاهدیم.
این گزارش حاکی است کل خروجی آب از سدها در سال آبی (۱۴۰۰-۹۹) تا روز سوم اردیبهشت ۸۲.۱۹ میلیارد مترمکعب است که نسبت به رقم ۱۵.۲۹ میلیارد متر مکعب مدت مشابه سال قبل کاهش ۳۲ درصدی را نشان میدهد. ظرفیت کل مخازن سدهای کشور ۵.۵۰ میلیارد مترمکعب است که بنا بر آمار روز سوم اردیبهشت ۵۹ درصد این پرشدگی دارد. آمار ارائه شده مربوط به سال آبی جاری تا روز سوم اردیبهشت بوده و بارندگیهای اخیر که قطعاً این ارقام را تغییر خواهد داد هنوز لحاظ نشده است. با این حال مدیران آبی کشور و کارشناسان زیستمحیطی از بروز فاجعه و بحران آبی در آینده نزدیک با روند بارشها و مصرف آب در کشور خبر میدهند.
ایران بیش از دو دهه است که در وضعیت خشکسالی قرار دارد و میزان بارشها نسبت به فصول سرما بهشدت کاهش یافته و حتی روشهای بارداری ابر نیز دراینباره جوابگو نیست و بهدلیل هزینههایی هم که دارد دیگر مورد توجه نیست. البته موضوع به اینجا ختم نمیشود؛ بدین معنا که صرفاً کاهش بارش در ایران نیست که مشکلساز شده بلکه کل منطقه آسیای مرکزی و خاورمیانه با کاهش باران و منابع آبی مواجه هستند، از اینرو کشورها حداقل از منابع آبی خود حفاظت میکنند حتی اگر این موضوع به قیمت خشک شدن باقی سرزمینها باشد.
به عبارت سادهتر با کاهش ورودی آب از حوزههای آبی مشترک ایران با کشورهایی نظیر افغانستان و آذربایجان و عراق بهدلیل احداث سدهای بزرگ و عظیم روی رودخانههای مشترک مرزی، خشکسالی در نواحی مشترک بهشدت رشد داشته است و این رشد همچنان ادامه دارد. مشکل دیگری که در تأمین منابع آبی وجود دارد این است کاهش منابع آب زیرزمینی است که این منابع بیرویه و بدون ملاحظه مورد بهرهبرداری قرار گرفت تا جایی که امروزه در مناطق مختلف کشور شاهد فرونشستهای زیادی هستیم. این وضعیت به بروز خطرات زیستمحیطی منجر شده و خواهد شد.
روزنامه ابتکار، در صفحه نخست خود با تیتر «روزهای سرنوشت ساز وین» به بررسی وضعیت احیای برجام پرداخت و نوشت: همه شواهد نشان میدهد اراده جهان به سمت رسیدن به یک توافق با ایران است. توافقی که همانند دوره قبل با مخالفت و سنگ اندازی عدهای در داخل کشور و اسرائیل و جمهوری خواهان همراه شده است. اما آیا واقعاً گشایشی در راه است؟
عباس عراقچی معاون وزیر خارجه ایران روز گذشته تهران را برای شرکت در چهارمین دور مذاکرات هستهای به مقصد وین ترک کرد تا در کمتر از چهل روز باقیمانده به انتخابات ریاست جمهوری راهی برای احیای برجام پیدا کند.
عراقچی در بدو ورود به وین اعلام کرد کار سخت و راه درازی در پیش است و به هیچ وجه نمیشود زمان بندی برای آن تصور یا پیش بینی کرد و اگر بخواهیم وارد بحث زمان بندی شویم غیر واقعبینانه است. این اظهار نظر در شرایطی از سوی مقام ایرانی مطرح شده که رویترز به نقل از مقام ارشد وزارت خارجه گفته ممکن است ظرف چند هفته آینده تهران و واشنگتن بر سر احیای برجام با یکدیگر به توافق برسند.
ژان ایو لودریان وزیر خارجه فرانسه نیز در گفتگو با نشریه گاردین انگلیس پیشرفت مذاکرات را تأیید کرده و از این برهه با عنوان «زمان سرنوشت ساز» در روابط تهران با غرب یاد کرده است.
لودریان ضمن اشاره به آمادگی واشنگتن برای اتخاذ تصمیمات لازم برای برداشتن تحریمها، خواستار واکنش مناسب تهران شده و ادعا کرده که ایران به طور بیسابقهای به سلاح هستهای نزدیک شده است.
روزنامه شرق، در صفحه نخست خود با تیتر «مشارکت اصل است» به بررسی برنامههای حزب اتحاد ملت در آستانه انتخابات ریاستجمهوری پرداخت و نوشت: روز گذشته علیشکوریراد در آئین رونمایی از برنامه «جامعه قدرتمند- دولت توانمند» حزب اتحاد ملت گفت: «اگر حکمرانی خوب را مدنظر قرار دهیم ۸۰ درصد اشتراک نظر وجود دارد و ۲۰ درصد اختلاف نظر. ما فکر میکنیم که در سطوح عالی کشور نیاز به این توجه وجود دارد که وفاق ملی در کشور شکل بگیرد. این وفاق ملی برای پیگیری مشترکات است. ما در انتخابات قبلی ریاستجمهوری دو جناح اصلی داشتیم که این جناحها برای نامزدهایشان با یکدیگر رقابت میکردند برخی نیز با اصل نظام مشکل داشتند اما کنشگری نمیکردند. از دیماه ۹۶ عملاً جامعه به سه بخش تقسیم شد علاوه بر بخش اصلاحطلب و اصولگرا بخش جدیدی تحت عنوان بخش برانداز اعلام موجودیت کرد».
دبیر کل حزب اتحاد ملت ادامه داد: «جبهه اصلاحات در چالش با براندازان است؛ بهگونهای که روش اصلاحطلبانه را دنبال کند نه روش براندازان را. بنابراین جبهه اصلاحات با کسانی که با اصل مشارکت مخالف هستند، در چالش است».
وی همچنین ضمن اشاره به مصوبه شورای نگهبان، بیان کرد: «جناح اصولگرا دارای تشتت بسیاری است، بر همین اساس نهادهای حاکمیتی نقش اجماعساز را برای جناح اصولگرا ایفا میکنند».
شکوی راد درباره حمایت اصلاحطلبان از حسن روحانی در دو انتخابات ریاستجمهوری گذشته هم گفت: «ما در انتخابات گذشته از آقای روحانی حمایت کردیم و این حمایت مبتنی بر دستاوردهای ایشان بود، اما در دوره دوم بهدلیل خروج آمریکا از برجام دولت دچار تحریم اقتصادی شد. طبیعتاً بسیاری از برنامههای در دست اجرا، اجرایی نشد. دستاورد دوم دولت آقای روحانی، عدم خروج ایشان از برجام بود که فرصت احیای مجدد برجام را داد. امیدواریم بتوانیم با مذاکرات و تصویب FATF با افزایش مشارکت مردم در انتخابات مواجه شویم».
روزنامه اعتماد، در صفحه نخست خود با تیتر «خصوصیسازی نافرجام» به بررسی بازگشت مجدد هفتتپه به دولت پرداخت و نوشت: پس از کشمکشها و جنجالهای فراوان، مدیریت شرکت نیشکر هفتتپه به دولت بازگشت. این بازگشت از مدیریت بخش خصوصی به مدیریت عمومی اولینبار نیست که در کشور رخ میدهد و پیش از هفتتپه بسیاری از شرکتها مانند هپکو، ماشینسازی تبریز، تراورس، شرکت کشت و صنعت دامپروری مغان و… نیز با ورود دستگاه قضائی مجدداً به بیتالمال بازگشتند تا تحت مدیریت دولتی قرار گیرند.
اما داستان همه خلع یدها و بازگشت مجدد شرکتهای خصوصیشده به دولت یک چیز است؛ بیضابطه بودن خصوصیسازی در کشور. با وجود اینکه بر اساس اصل ۴۴ قانون اساسی انتظار میرفت با خصوصیسازی علاوه بر کاهش بار مالی شرکتهای دولتی بر بودجه، مدیریت دولت بر مجموعهها نیز کم شود، اما نه تنها بار مالی شرکتهای دولتی بر بودجه کاهش نیافت که در بسیاری از موارد شرکتهای خصوصیشده به دولت بازگشتند تا علاوه بر جبران زیان سالهایی که به بخش خصوصی واگذار شده بودند، حقوق آنها نیز توسط دولت پرداخت شود.
به نظر میرسد اقدامات در جهت خصوصیسازی منافعی برای اقتصاد ایجاد نکرده و بیشتر عقبگرد در دولت بوده است یا به باور محمد طبیبیان، اقتصاددان که در این مورد گفته بود: «خصوصیسازی در کشور به شکل رو به عقب رخ داده است و در این زمینه با یک عقبگرد جدی مواجه هستیم.»
روزنامه کیهان در صفحه نخست خود با تیتر «پشت پرده عدم ترخیص ۴ میلیون تن کالا در گمرک. احتکار، مذاکرات یا انتخابات؟» نوشت: معاون فنی گمرک چند روز قبل با اشاره به وضعیت موجودی کالاهای اساسی در بنادر و گمرکات به ویژه در بندر امام خمینی، اظهار داشت: طبق بررسیهای صورت پذیرفته موجودی شش قلم کالای اساسی مشمول ارز ترجیحی چهار هزار و ۲۰۰ تومانی شامل گندم، ذرت، جو، دانههای روغنی، کنجالۀ سویا و روغن خام در بنادر و گمرکات کشور بیش از چهار میلیون تن برآورد شده است.
بر اساس اظهارات مهرداد جمال ارونقی، بیش از سه میلیون تن از کالاهای مزبور و به عبارت دیگر بیش از ۷٤ درصد کالاهای اساسی مشمول ارز ترجیحی، فقط در بندر امام خمینی (ره) دپو شده که متعلق به ٥٠ وارد کننده است.
به گفته این مسئول، بیش از ۱.۲ میلیون تن کالای اساسی موجود در این بندر هنوز به گمرک اظهار نشده است.
وی همچنین تصریح کرد: هیچگونه عذری برای صاحبان کالا در خصوص عدم ترخیص کالاهای اساسی مشمول ارز ترجیحی در بنادر و گمرکات کشور وجود ندارد.
اظهارات معاون گمرک که از یک وضعیت سؤالبرانگیز در زمینه تأمین کالاهای اساسی کشور حکایت داشت با واکنشها و ابهامات مختلفی مواجه شد.
مهدی قاسمزاده یکی از فعالان فضای مجازی با اشاره به کندی ترخیص برخی کالاها در گمرک، در توئیتی نوشت: «کاش معلوم شود که آیا این دپوی صورت گرفته، امری عادی میباشد یا مشکل فنی خاصی در روند ترخیص گمرکات کشور وجود دارد و یا با تعمد خاصی از نوع سوءاستفاده وارداتچیان و گروگانگیران معیشت مردم، آن هم در آستانه انتخابات و در بحبوحه مذاکرات وین شکل گرفته است؟»
نظر شما