۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۰ - ۰۹:۰۰
نمایش گردنبند الماس در آسمان فضا

ناسا پس از بازبینی تلسکوپ هابل از یک گردنبند کیهانی، عکس آن را هم‌چون جواهری با پس زمینه ستارگان درخشان در قاب آسمان فضا، به نمایش گذاشت.

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، برهم‌کنش دو ستاره در حال مرگ، یک جواهر چشم‌نواز و جذاب به شکل یک گردنبند الماس با ویژگی‌های کیهانی ایجاد کرده که با انبوهی از گاز و غبار تزئین شده است. این سحابی که به "سحابی گردنبند" مشهور است در فاصله ۱۵ هزار سال نوری از زمین و در صورت فلکی کوچک و کم نور "ساگیتا"یا پیکان قرار دارد. پیکان بعد از چلیپا و اسب کوچک، سومین صورت فلکی کوچک است که در آسمان شمالی قرار گرفته و شبیه به تیری تصور می‌شود که از کمان رها شده است.

سحابی گردنبند که با نام PN G۰۵۴.۲۰۳.۴ نیز شناخته می‌شود، یک سحابی سیاره‌ای حلقه‌ای‌شکل و در واقع باقی‌مانده درخشان یک جفت ستاره خورشید مانند در حال گردش است که حدود ۱۰ هزار سال پیش شکل گرفته است. سحابی‌سیاره‌ای از انواع سحابی‌های گسیلشی و آخرین مرحله زندگی ستاره‌های خورشید مانند بوده که از پلاسما و گاز تشکیل شده است. در زمان‌های گذشته که پیشرفت‌های فن‌آورانه باعث اختراع تلسکوپ‌هایی به قدرت انواع امروزی نبود، اشکال حلقوی این سحابی‌ها که به دنبال انفجارهای ستاره‌ای شکل می‌گرفت، باعث شد که اخترشناسان آن‌ها را به شکل سیارات ببینند. بدین ترتیب نام سحابی‌های سیاره‌نما به آن‌ها اختصاص یافت.

نمایش گردنبند الماس در آسمان فضا

در شکل‌گیری سحابی گردنبند، ستاره مسن‌تر، همدم کوچک‌تر خود را منبسط کرده و جرمی به وجود آورد که اخترشناسان به آن "پوشش اشتراکی" (common envelope) می‌گویند. ستاره کوچک‌تر به چرخیدن دور همدم بزرگ‌تر خود ادامه داد و باعث افزایش سرعت چرخش غول متورم شد. این چرخش تا زمانی که قسمت‌های زیادی از آن به فضای بیرونی پرتاب شود، همچنان ادامه یافت. به دلیل وجود نیروی گریز از مرکز، بیشتر گازها در امتداد استوای ستاره قرار گرفته و تشکیل حلقه دادند؛ حلقه‌ای روشن به ابعاد ۱۲ تریلیون مایل یا نیم‌میلیون سال نوری، متشکل از گره‌های گازی متراکم و درخشان شبیه الماس‌های یک گردنبند.

جفت ستاره تشکیل‌دهنده سحابی گردنبند چنان در نزدیکی یکدیگر قرار دارند که به صورت یک نقطه روشن در مرکز تصویر ارسالی هابل ظاهر شده‌اند. ستاره‌ها با وجود برخوردی که با هم دارند، هنوز هم با قدرت در اطراف هم می‌چرخند و کمی بیشتر از یک روز یک دور کامل می‌زنند. تصویر مذکور که با دوربین Wide Field Camera ۳ هابل گرفته شده و با استفاده از رنگ‌های کاذب، درخشش هیدروژن (آبی)، اکسیژن (سبز) و نیتروژن (قرمز) را به تصویر می‌کشد، پیش از این نیز به نمایش گذاشته شده بود، اما حالت فعلی با استفاده از تکنیک‌های پیشرفته، پردازش شده، بهبود یافته و نمایی جدید و جذاب ایجاد کرده است.

کد خبر 490912

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 2
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 1
  • الیاس ساردوئی نسب IR ۱۹:۴۶ - ۱۴۰۰/۰۲/۱۴
    0 0
    عالی بود
  • بهار IR ۱۹:۴۷ - ۱۴۰۰/۰۲/۱۴
    0 0
    ممنونم بابت ارائه و زحماتت