به گزارش خبرنگار ایمنا، بر اساس آمار از سال ۱۳۹۰ تاکنون، به‌طور متوسط سالانه ۱۱ میلیارد دلار از اقتصاد ایران خارج شده است؛ واقعیتی که وجود دارد آن است که در این سال‌ها به دلایل گوناگون، فضای مناسبی برای سرمایه‌گذاری و رشد اقتصادی سالم و غیر رانتی وجود نداشته است؛ زیرا اتفاق‌های سیاسی، بی‌ثباتی ارزی، تحریم‌ها و در کل شرایط ناخوشایند اقتصادی مانعی برای ماندگاری سرمایه‌گذاران در ایران بوده است.
در میان استان‌های کشور همواره اصفهان به عنوان یکی از پر پتانسیل‌ترین استان‌ها از لحاظ فرصت‌های سرمایه‌گذاری مطرح بوده است اما به عنوان یکی از سرمایه گریزترین مناطق هم شناخته می‌شود؛ به طوری که به وضوح گفته می‌شود که اصفهان سرمایه گریز است و هر فردی که می‌خواهد در اصفهان سرمایه‌گذاری کند فرار می‌کند؛ در این راستا بسیاری از صاحب نظران اقتصاد اصفهان همواره تأکید داشته‌اند که باید راهکارهای اساسی برای ممانعت از فرار سرمایه اندیشیده شود و همچنین ارائه استراتژی‌های مؤثر برای جذب سرمایه گذران داخلی و خارجی تعریف شود و به مرحله اجرا برسد؛ به ویژه آن که آمار بیکاری و مهاجرپذیری در اصفهان نسبت به دیگر نقاط کشور بسیار بالا است و این موضوع الزام جلوگیری از فرار سرمایه‌ها در اصفهان را دو چندان می‌کند؛ زیرا اضافه شدن بار فرار سرمایه مزید بر علت دیگر مشکلات اقتصادی این شهر و استان شده است.
امتیازهای اصفهان برای سرمایه‌گذاری قابل‌انکار نیست
بنا بر دیدگاه کارشناسان و مسئولان اقتصادی کشور، استان اصفهان از نظر نیروی متخصص و انرژی دارای مزیتی است که می‌تواند سرمایه‌گذاران را به خود جذب کند. در سال ۱۳۸۸ عنوان پایتخت فرهنگ و تمدن ایران اسلامی و پایتخت صنعتی ایران بعد از تهران را به خود اختصاص داد سومین شهر پهناور ایران و سومین شهر پر جمعیت ایران پس از تهران و مشهد است. شش اثر تاریخی آن به عنوان میراث تاریخی در یونسکو به ثبت رسیده است. در سال ۲۰۰۶ به عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام انتخاب شد و به دلیل وجود معماری زیبای اسلامی و وجود بسیاری از بلوارهای زیبا، پل‌های سرپوشیده، تونل‌های زیبا، کاخ‌ها، مسجدها و مناره‌های منحصر به فرد، در فرهنگ ایرانی نصف جهان لقب گرفته است.
در آذر ۱۳۹۴ به همراه رشت به عنوان نخستین شهرهای ایران، به شبکه شهرهای خلاق جهان زیر نظر یونسکو پیوست. فرودگاه بین‌المللی اصفهان نیز به عنوان یکی از پر رفت و آمدترین فرودگاه‌های کشور است همچنین از شبکه خط ریلی کشور برخوردار است که هرکدام از این موارد اشاره شده ویژگی مثبتی برای یک سرمایه‌گذار به شمار می‌آید.
با وجود چنین مزایایی دریک استان، چرا سرمایه‌های پولی اصفهان اکنون برای سرمایه‌گذاری با سوددهی بیشتر به استان‌های دیگر منتقل می‌شود؟ چه بسا تعداد زیادی از سرمایه‌گذاران اصفهانی برای از دست ندادن فرصت‌های سرمایه‌گذاری در سایر شهرها، شهر اصفهان را ترک کرده و در سایر شهرهای ایران و کشورهای دیگر سرمایه‌گذاری کرده‌اند.
مهدی طغیانی، اقتصاددان و سخنگوی کمیسیون اقتصادی مجلس نیز با تائید این موضوع به خبرنگار ایمنا می‌گوید: با مقایسه‌ای بین قوانین دستگاه‌های اداری اصفهان مانند سازمان‌های مالیات، بیمه، صنعت و معدن و تجارت یا جهاد کشاورزی با دیگر استان‌ها متوجه می‌شویم که سازمان‌های این استان سخت‌گیرترین قوانین را نسبت به فعالان اقتصادی اعمال می‌کنند.
وی ادامه می‌دهد: اما با توجه به قابلیت‌های فراوان این استان در زمینه سرمایه‌گذاری نمی‌توان ادعا داشت که اصفهان سرمایه گریز است؛ زیرا ویژگی‌هایی چون نزدیک بودن به شبکه حمل و نقلی، وجود تولیدات مکمل، تأمین مواد اولیه از موارد مهمی است که در اصفهان وجود دارد و یک سرمایه‌گذار توجه بسیاری به آن دارد حتی اگر وارد شهرک‌های صنعتی اصفهان شویم با کمبود فضا مواجه هستیم.
به گفته سخنگوی کمیسیون اقتصادی مجلس امتیازهای مثبتی چون فعالیت شرکت‌های دانش‌بنیان، قطعه سازان متبحر، شاخص بودن در زمینه کریدور علم و فناوری، نیروی کار فراوان و تحصیل کرده، قابلیت‌های گردشگری، صنایع فراوان و خدمات از جمله فرصت‌هایی است که اصفهان را به عنوان شهری بی‌نظیر از لحاظ سرمایه‌گذاری مطرح می‌کند.
طغیانی تصریح می‌کند: اگر چه در این ۲ سال اخیر به دلیل بالا بودن ریسک سرمایه‌گذاری در همه نقاط ایران، تمایلی چندان به این اقدام نبوده است، اما در کل اصفهان از مراکزی است که اگر موانع و محدودیت‌های اداری آن رفع شود شرایط مناسب را برای سرمایه‌گذاری دارد.
راز ماندگاری سرمایه‌گذار
رضا شایان، کارشناس اقتصادی نیز در این باره به خبرنگار ایمنا می‌گوید: برای هدایت سرمایه‌گذار به یک شهر و ماندگاری در آن منطقه لازم است شرایط و زیرساخت‌های کافی و جذاب هم فراهم شود. ممکن است قابلیت‌های فراوانی در اصفهان برای سرمایه‌گذاری وجود داشته باشد ولی آیا شرایط کافی هم برای سرمایه‌گذاری وجود دارد؟ آیا موانع اداری باعث صرف نظر کردن سرمایه‌گذاران نمی‌شود؟ و آیا استقبال مناسب از سرمایه‌گذاران برای انجام پروژه‌هایشان وجود دارد؟
وی تصریح می‌کند: بنابراین به غیر از وجود ظرفیت و پتانسیل در یک منطقه مانند دانشگاه‌های خوب، موقعیت جغرافیایی و صنایع مختلف موارد دیگری هم لازمه ورود و ماندگاری یک سرمایه‌گذار است.
این کارشناس اقتصادی اضافه می‌کند: اما آنچه برای بقای فرد سرمایه‌گذار در یک شهر لازم است بیش از هر مورد، به امنیت مالی او مربوط می‌شود که معمولاً افراد در امنیت مالی خود تردید دارند؛ این که افراد، سرمایه‌ای را در محلی خرج کنند از بازگشت سرمایه و سوددهی مناسب اطمینان داشته باشند بسیار مهم است که متأسفانه با توجه به شرایط فعلی اقتصادی نه تنها در اصفهان بلکه در همه شهرها و استان‌ها برای این مورد تضمینی وجود ندارد.
شایان یادآور می‌شود: عامل دیگر ابهام برای تغییرات مدیریتی است؛ این گونه که با تغییر هر مدیری امکان تغییرات قوانین هم وجود خواهد داشت و از این لحاظ هم سرمایه‌گذار احساس امنیت ندارد.
به گفته وی در شرایط کنونی مهم‌ترین راه حل و پیش‌نیاز برای بهبود سرمایه‌گذاری در استان، بهبود فضای کسب و کار و فراهم کردن فضایی امن برای سرمایه‌گذار است؛ زیرا زمانی که فرد احساس ناامنی اقتصادی می‌کند برای ورود سرمایه‌های خود با ابهام مواجه شده و از شروع فعالیت اقتصادی منصرف می‌شود اما بهبود فضای کسب و کار می‌تواند به تسهیل روند سرمایه‌گذاری و درنتیجه رونق اقتصادی بینجامد.
گزارش از: نفیسه زمانی نژاد، خبرنگار اقتصادی ایمنا
نظر شما