به گزارش ایمنا و بر اساس یادداشتی که پیمان طهماسبی ارشلو، نقاش و مجسمه ساز در اختیار این رسانه قرار داده است: ارتباط هنر و صنعت موضوع دور از ذهنی نیست، زیرا پیش‌تر با بروز انقلاب‌های صنعتی و حرکت جوامع به سوی نو شدن روش‌های ارائه آثار هنری در محصولات صنعتی مورد استفاده بشر بیش از پیش شد. برای نمونه می‌توان هنر گرافیک را مثال زد که به کمک صنعت آمده و با موضوعات زیبایی شناختی و رویکردهای احساسی و منطقی سعی در شناساندن و دلخواه‌تر کردن محصولات این حوزه کرده است.
پس در تأملی ساده می‌توان به این نتیجه رسید که هنر سخاوتمندانه صنعت را یاری کرده است و با محتوای زیبایی شناسانه خود مردم را با صنعت همراه کرده است اما آیا در تنگنای جدید کووید ۱۹ صنعت می‌تواند برای زندگی بحران‌زده هنرمندان یاری‌رسان باشد و راه‌حلی ارائه دهد؟
اگر در نگاهی وسیع هنر و عوامل هنری را یک ماشین صنعتی در نظر بگیریم که از سویی ورودی‌هایی از جنس فکر، تجربه، عوامل انسانی و طبیعت مورد استفاده انسان دارد و از طرفی خروجی‌هایی (در واقع همان محصولات) از نوع ارتفاعات فکری و محتوای تکمیلی و بارور شده دارد که در پس آن، حس لذت، شادی یا رفاه را برای انسان به همراه دارد، می‌توان به یاری صنعت برای هنرمند و هنر امیدوار بود. با بررسی ساختارهای موجود که سبب چرخش اقتصاد هنر بود و اکنون کندتر این چرخه را به گردش در می‌آورد و ایجاد راهکارهایی برای سرعت بخشیدن به اقتصادی که تحت تأثیر کووید ۱۹ قرار گرفته است، می‌توان راه‌حلی برای کمک به معیشت و اقتصاد هنر یافت.
بهتر است که روش‌های سنتی را با طراحی راهبردهای جدید به‌روز کنیم؛ اما چگونه؟ یک راه‌حل این است که بازار جدیدی برای هنر و هنرمند ایجاد کنیم که این خود در طراحی صنعتی سیستم دیزاین نامیده می‌شود.
پیشنهاد من در ابتدای راه این است که صنعت با ساخت درگاه‌هایی جدید، چه ملموس از نوع موزه‌ها و گالری‌های خصوصی در تملک ساختارهای قوی صنعتی ایران و چه مجازی، شروع به خرید آثار هنری کارشناسی شده توسط افراد خبره کند سپس با ایجاد گنجینه‌های هنری معاصر و با تعامل و تفاهم با سازمان‌هایی نظیر بخش گردشگری توریست هنری، خریداران هنری را جذب کرده و از این معبر نور تازه‌ای بر اقتصاد هنر بتابد. چرا که، هرگاه هنر در دل اقتصاد خصوصی قوی قرار گرفته، رشد بسیار در همه جوانب داشته و این مساله در تاریخ گذشته قابل ردیابی و پیگیری است.
در روشی که ذکر شد بخش خصوصی متصل به اقتصاد صنعتی به کمک حوزه اقتصاد هنر آمده است و بی شک اتفاقات خوبی در اقتصاد خصوصی صنعتی رقم خواهد خورد البته این تنها یک راه حل بسیار ساده از چندین و چند راه‌حلی است که طراحان صنعتی با ساخت سیستم دیزاین‌های هنری اقتصادی می‌توانند ارائه کنند، اما لازمه همه این موضوعات مانع‌زدایی و ایجاد فرصت‌ها برای اشخاص صاحب صلاحیت است که خارج از سیستم‌های دولتی و حکومتی قرار دارند و نه سرمایه انجام چنین تعاملات و پروژه‌هایی را دارند و نه روابط و مناسبات آن را.
رسانه‌ها با قلم و روش‌های ایجاد گفتگویی که دارند می‌توانند زیرساخت‌های چنین ارتباطاتی را فراهم کنند تا نقش خود را در ایجاد حلقه‌های تکمیلی بین رشته‌ای ایفا کرده و سایر حلقه‌ها را به یکدیگر متصل کنند.
نظر شما