به گزارش ایمنا، همه مسئولان شورای شهری کانزاس معتقدند این شهر لیاقت آن را دارد که چنین سیاستی را به اجرا درآورد. حال این سوال مطرح می‌شود که آیا شهرهای دیگر آمریکا و دیگر شهرهای دنیا هم چنین لیاقتی را داشته و می‌توانند از این الگو پیروی کنند؟. مشروح این گزارش را که پیش‌تر در «پانزدهمین شماره مجله الکترونیک شهرگاه» منتشر شده است، در ادامه می‌خوانید:
در اوایل دسامبر ۲۰۱۹ میلادی، اعضای شورای شهر کانزاس به اتفاق آرا، قطعنامه‌ای را تصویب کردند که این شهر به عنوان نخستین کلانشهر بزرگ ایالات متحده آمریکا از حمل‌و نقل رایگان بهره‌مند شود. در چنین شرایطی، ۹۲ درصد مردم کانزاس برای حمل‌ونقل خود از اتومبیل استفاده می‌کنند. هزینه این طرح حدود ۸میلیون دلار برآورد می‌شود؛ مبلغی که اداره حمل‌ونقل منطقه کانزاس‌سیتی «KCATA» سالانه از کرایه اتوبوس‌ها دریافت می‌کند. طرفداران این طرح بر این باورند که رایگان شدن حمل‌ونقل عمومی به مزایای وسیع‌تری تبدیل شده که نمی‌توان آنها را نادیده گرفت.
بیشتر اعضای شورای شهر کانزاس‌سیتی معتقدند که این طرح جدید، مزایای اقتصادی و زیست‌محیطی عمیق و گسترده‌ای را برای شهر به دنبال خواهد داشت که باید به رسمیت ملی، تبدیل و از شهردار و اعضای شورای شهر حمایت‌های جدی شود.
دلایل اصلی ذکر شده برای تصویب این طرح، تشویق مردم و شهروندان به انتخاب حمل‌ونقل عمومی به جای اتومبیل‌های شخصی است. در دسترس قرار دادن خدمات حمل‌ونقل برای افراد کم‌درآمد و فراهم آوردن منافع اقتصادی از دیگر دلایل طرح رایگان شدن حمل‌ونقل عمومی است.
این در حالی است که برخی از شهرهای دنیا از سال‌های گذشته طرح رایگان شدن حمل‌ونقل عمومی را به اجرا درآوردند و باید دید که تا چه اندازه در کسب اهداف و نتایج مورد نظر ناشی از اجرای این طرح مهم موفق بوده‌اند.
تالین، نخستین پایتخت جهان با حمل‌ونقل عمومی رایگان
شهر «تالین» در استونی در سال ۲۰۱۳ میلادی به عنوان نخستین پایتخت در جهان، حمل‌ونقل عمومی را برای شهروندان خود رایگان کرد و با جمعیت حدود نیم‌میلیون نفر توانست منافع اقتصادی را به‌وجود آورد و عناوین بین‌المللی فاخری را از آن خود کند. آلن آلاکولا رئیس دفتر اتحادیه اروپا در تالین و سخنگوی این طرح در این باره می‌گوید: ما درنظر داشتیم با اجرای این طرح مردم را از خانه بیرون کشانده و با چنین اقدامی هم تحرک اجتماعی را بهبود بخشیده و هم اقتصاد محلی را دگرگون سازیم.
بر اساس این گزارش، نظرسنجی‌های انجام شده در سطح شهر تالین در سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ میلادی نشان داد که هزینه‌های بلیت به مانع اصلی استفاده بیشتر از وسایل حمل‌ونقل عمومی تبدیل شده که به نوبه خود مانع توسعه اقتصادی گسترده‌تر شهر می‌شود. طرح رایگان حمل‌ونقل عمومی که در ابتدا توسط منتقدان به عنوان یک حقه سیاسی برای افزایش محبوبیت شهردار وقت مطرح شده بود، کم‌کم به بخش جدایی‌ناپذیر از سیاست حمل‌ونقل عمومی این شهر تبدیل شد و از نظر توسعه منافع اقتصادی در صدر قرار دارد.
پیش از سال ۲۰۱۳ میلادی، بخش حمل‌ونقل در پایتخت استونی تا ۷۵ درصد یارانه دریافت می‌کرد اما پس از معرفی چنین طرحی، به دلیل افزایش جمعیت، این شهر اکنون ادعا می‌کند که تقریباً ۲۰ میلیون یورو معادل ۲۲.۷ میلیون دلار آمریکا سود سالانه دارد. درواقع هر شهرداری در استونی به طور متوسط یک هزار یورو از درآمد مالیاتی سالانه ملی برای هر شهروندی که در کتاب خود ثبت کرده، دریافت می‌کند. از آنجایی که شهر تالین چنین اقدامی را به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین شرایط لازم برای واگذاری شرایط حمل‌ونقل عمومی رایگان قرار داده، در ۷ سال گذشته جمعیت این شهر ۲۷ هزار نفر افزایش داشته که نشان‌دهنده رشد درآمد در این شهر است.
پس از آنکه شهروندان این شهر برای دریافت «کارت سبز» حدود ۲یورو پرداخت کنند، تمام سفرهای آنها با استفاده از سیستم حمل‌ونقل عمومی رایگان خواهد بود. با تلفیق این موضوع با «درآمد مالیاتی هر ساکن جدید» و «درآمد کرایه از گردشگران و افراد غیرمقیم بالغ بر ۴.۵ میلیون یورو در سال»، این شهر ادعا می‌کند که در مقایسه با مدل قبلی کرایه‌های یارانه‌ای، ۲۰ میلیون یورو مازاد دریافت می‌کند و با چنین طرحی، منفعت اقتصادی را به ارمغان آورده است. بنابراین بخش عمده‌ای از درآمد اضافی دریافت شده شهر، به بهبود شبکه حمل‌ونقل کمک می‌کند.
با این وجود، دولت تالین نیز با معرفی امکانات پارک سواری رایگان در حومه شهر، انگیزه‌ای را برای افراد خارج از شهر که صلاحیت حمل‌ونقل رایگان ندارند، فراهم کرده است. این‌درحالی است که طبق نظرسنجی انجام شده توسط شرکت «Turu-uuringute» در سال ۲۰۱۸ میلادی، ۸۳ درصد از تالینرها از نحوه سازماندهی حمل‌ونقل عمومی خود، راضی و تنها ۶.۳ درصد ناراضی هستند.
تجربه لوکزامبورگ
تجربه یک دولت اروپایی دیگرِ ملی و نه محلی، نمونه دیگری از رایگان کردن حمل‌ونقل عمومی با ۶۰۰ هزار نفر جمعیت است. سلطنت بزرگ لوکزامبورگ نیز به نخستین کشور در جهان تبدیل شد که حمل‌ونقل عمومی رایگان را در ۲۹ فوریه سال جاری میلادی آغاز کرد. لوکزامبورگ با نیمی از نیروی کار خود از کشورهای همسایه آلمان، فرانسه و بلژیک، یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان محسوب می‌شود. طی چهار دهه گذشته جمعیت این شهر تقریباً ۲۴۰ هزار نفر افزایش یافته و نیروی کار از ۱۶۱ هزار نفر در سال ۱۹۹۸ میلادی به ۴۲۷ هزار نفر در سال ۲۰۱۸ میلادی رسیده که بخشی از آن به معطوف به افزایش ۱۶۸ درصدی کارگران مرزی است. همچنین ۶۰ درصد شهروندان برای رفتن به محل کار خود از خودروی شخصی و تنها ۱۹ درصد از وسایل نقلیه عمومی استفاده می‌کنند.
علاوه بر این، در حال حاضر بسیاری از شهروندان از جمله افراد زیر ۲۰ سال، دانشجویان زیر ۳۰ سال و کسانی که حداقل دستمزد را دریافت می‌کنند، از حمل‌ونقل عمومی رایگان این کشور بهره‌مند شده‌اند. پیش از این، حمل‌ونقل عمومی در لوکزامبورگ ارزان بود؛ بلیت «دو ساعته» ۲یورو و بلیت «کلاس دوم» تمام روز ۴یورو هزینه داشت. همچنین بلیت یک مسافرت ماهانه در همه حالت‌ها، فقط ۵۰ یورو بود، درحالی‌که در لندن، مسافرت به گران‌ترین شهر اروپا ۲۵۳.۵۰ پوند معادل ۲۹۶ یورو هزینه در بر داشت.
اگرچه در این طرح، دولت لوکزامبورگ ۴۲ میلیون یورو ناشی از فروش بلیت را از دست خواهد داد، اما در نظر دارد قوانینی را وضع کند که به کارگران اجازه کسر مبلغ کل هزینه سفر را از لایحه مالیات سالانه خود دهد. چنین اقدامی می‌تواند سالانه ۱۱۵ میلیون یورو از خزانه را به طور بالقوه جبران کرده و به آنها مازاد افت درآمد بلیت را برگرداند.
یک یورو؛ هزینه حمل‌ونقل یک روزه در وین
«وین» پایتخت کشور اتریش هم از جمله شهرهای بزرگ جهان است که با موفقیت بالا توانسته از سال ۲۰۱۲ میلادی هزینه‌های حمل‌ونقل را برای شهروندان کنترل کند که با استقبال چشمگیر مسافران هم روبرو شده است. طرح «یک یورویی» برای کل هزینه حمل‌ونقل عمومی در این شهر در طول یک روز موجب شده که این شهر بتواند فروش سالانه خود را از ۳۲۱ هزار یورو در سال ۲۰۱۱ میلادی به ۸۲۲ هزار یورو در سال ۲۰۱۸ میلادی با نرخ ثابت و یکسان افزایش دهد. حدود ۱.۱ میلیون از ۱.۹ میلیون نفر جمعیت این شهر بزرگ از سیستم حمل‌ونقل عمومی استفاده می‌کنند.
اکنون بیش از ۱۰۰ شهر در سراسر جهان وجود دارند که طرح حمل‌ونقل عمومی رایگان را اجرا می‌کنند. درحالی‌که جمعیت بیشتر آنها کمتر از ۱۰۰ هزار نفر است. در این میان، تنها تالین، لوکزامبورگ، وین و کانزاس‌سیتی به‌عنوان شهرهای بزرگ دنیا نشان داده‌اند که جوامع بزرگ‌تر هم می‌توانند با یک برنامه‌ریزی صحیح به سمت گزینه رایگان کردن حمل‌ونقل عمومی خود حرکت کنند.
۱۰ پایتخت اروپایی که ارزان‌ترین سرویس مترو را دارند
بسیاری از پایتخت‌های اروپا دارای سیستم‌های مترویی گسترده‌ای هستند که به گردشگران و افراد محلی اجازه داده به سرعت، با کارآیی بالا و از همه مهم‌تر ارزان‌قیمت رفت‌وآمد داشته باشند. سایت «اینسایدر» ارزان‌ترین شهرهای پایتخت قاره اروپا را بر اساس هزینه یک روزه سفر با سیستم حمل‌ونقل مترو رتبه‌بندی کرده است.
در این راستا، «کیف» اوکراین با ۰.۳۲ دلار، «مینسک» بلاروس با ۰.۳۲ دلار، «بخارست» رومانی با ۰.۵۸ دلار، «مسکو» روسیه با ۰.۶۰ دلار، «صوفیه» بلغارستان با ۰.۹۰ دلار، «پراگ» جمهوری چک با ۱.۰۲ دلار، «ورشو» لهستان با ۱.۱۲ دلار، «بوداپست» مجارستان با ۱.۱۵ دلار، «آتن» یونان با ۱.۵۴ دلار و «لیسبون» پرتغال با ۱.۶۰ دلار، جزو ارزان‌ترین شهرهای پایتخت قاره اروپا برای یک سفر یک روزه با سیستم حمل‌ونقل مترو به شمار می‌روند.
نظر شما