به گزارش خبرنگار ایمنا، ایام نوروز بود که بوژیدار رادوشوویچ از برخوردی که با وی در هنگام بازگشت به تهران در فرودگاه بین‌المللی تهران شده بود، گله کرد. گلر کروات پرسپولیس با انتشار متنی در اینستاگرام خود به معطلی در فرودگاه بدون رعایت پروتکل‌های بهداشتی و پرداخت هزینه چند برابر معمول تست‌های کرونا اشاره و نارضایتی اش را اعلام کرده بود. با این حال رفتاری که با رادوشوویچ شده، اولین و آخرین برخورد نامناسب با بازیکنان خارجی در ایران نیست؛ موضوعی که اگر چه در نگاه اول چندان مهم به نظر نرسد اما در بلند مدت می‌تواند به وجهه جهانی فوتبال ایران خدشه وارد کند.
به ویژه این روزها رعایت پروتکل‌های بهداشتی ملاک یا دستمایه‌ای برای اهدای میزبانی‌های بین‌المللی به کشورها شده است. به طور قطع اخبار بازیکنان بین‌المللی و خارجی شاغل در لیگ ایران بیشتر از سایرین تحت ذره‌بین رسانه‌های جهانی قرار داشته و صدای اعتراض و یا گلایه‌مندی شان راحت‌تر به گوش مسئولان رده بالا AFC و FIFA می‌رسد. نمونه چنین بازخوردی را باید در سلب میزبانی لیگ قهرمانان از باشگاه‌های ایرانی و مقدماتی جام جهانی از تیم ملی فوتبال کشورمان مشاهده کرد.
آنچه گفته شد البته تنها برخوردهای غیرحرفه‌ای با بازیکنان و مربیان خارجی در کشور نبوده و تبعاتش هم محدود به از دست رفتن میزبانی نیست. همانطور که بارها در سال‌های اخیر شاهد بوده‌ایم، پرداخت دیرهنگام و بعضاً خودداری از تسویه حساب با نفرات خارجی در بسیاری از باشگاه‌های لیگ برتری، پرونده‌های بسیاری را برای فوتبال ایران در مراجع قضائی و فوتبالی جهان مانند فیفا و دادگاه عالی ورزش گشوده که از اتفاق اکثرشان با شکست طرف ایرانی همراه بوده است.
ادامه یافتن این بی‌توجهی‌ها و اشتباهات حقوقی قطعاً در آینده شکست‌های بیشتر و به قطع سنگین‌تری برای فوتبال ایران رقم خواهد زد و ذهنیت دادگاه‌ها و قاضیان بین‌المللی نسبت به باشگاه‌ها و فدراسیون فوتبال تغییر خواهد داد؛ اتفاقی که اگر رخ دهد، باعث باختن در پرونده‌هایی خواهد شد که برای پیروزی در آن از شانس نسبتاً خوبی برخوردار هستیم.
تبعات بد رفتاری با بازیکنان خارجی فوتبال چیست؟
برای بررسی دقیق‌تر ابعاد مشکلات احتمالی ناشی از این دست رفتارها، بهتر است تبعاتش را از متخصص این حوزه جویا شویم به همین منظور رسول باختر، حقوقدان باتجربه ورزشی در گفت و گو با خبرنگار ایمنا می‌گوید: جامعه فوتبال، جامعه بزرگی نیست و بر همین اساس هم بازیکنانی که به ایران آمده و تجربیاتی به دست می‌آورند، زمانی که از ایران می‌روند ممکن است از طریق ای جنت (مدیر برنامه) خودشان یا ارتباطی که میان ای جنت وجود دارد، این تجارب را به بازیکنانی که قصد دارند به ایران بیایند منتقل کنند.
رفتن بازیکنان باکیفیت خارجی به سمت لیگ‌هایی غیر از ایران
وی می‌افزاید: طبیعتاً رفتارهای خوبی با بازیکنان خارجی که به ایران آمدند نداشته‌ایم و به این ترتیب اگر بازیکنی بخواهد میان لیگ ایران و سایر کشورها انتخاب کند، قطعاً لیگ‌های دیگر را بر خواهند گزید یا برای حضور در ایران مبالغ بیشتری را طلب می‌کنند. همین نگرانی‌ها عاملی بازدارنده برای بازیکنان خارجی است که شاید نخواهند به ایران بیایند. شاید مهم‌ترین نگرانی نیز عدم پرداخت به موقع مطالبات بازیکنان و موارد اینچنینی هستند که ممکن است در فوتبال ایران پیش بیاید.
کسی از فوتبال ایران تعریف نمی‌کند
این حقوقدان ورزشی با اشاره به برخی از تمجیدهای بازیکنان خارجی از فرهنگ مردم ایران، اظهارمی کند: بحث دیگری هم در فوتبال وجود دارد و برخی بازیکنانی که از ایران می‌روند از فرهنگ و رفتار مردم ایران تعریف می‌کنند که می‌تواند خودش نوعی تبلیغ باشد اما قاعدتاً کسی از فوتبال ما تعریف نخواهد کرد! در واقع اگر تعریفی هم باشد، منفی است مثل این که به ایران بروید، چند ماه بازی کنید که پولتان را نمی‌دهند سپس شکایت کرده مبلغ خوبی را به دست می‌آورید!
باختر معتقد است وضعیت رفتاری فوتبال ایران با بازیکن در مقایسه با بسیاری از کشورها حتی بهتر بوده و عملاً آنقدری که تصور می‌کنیم، شرایط نامناسبی نداریم. او خاطرنشان می‌کند: زمانی که جامعه فوتبال متوجه شود که چنین اتفاق‌ها در فوتبال ایران می‌افتد، طبیعتاً نگرش‌های منفی در خصوص ایران به وجود می‌آید. البته این را هم باید بدانیم که لزوماً بدترین کشور دنیا هم نیستیم و در بدترین حالت، مانند خیلی از کشورهای مطرح هستیم! شاید باورتان نشود طبق تحقیقی که FIFPRO (اتحادیه بین‌المللی حمایت از بازیکنان) در سال ۲۰۱۶ پیرامون کشورهایی که برای بازیکنان وضعیت قرمزی دارند انجام داده بود، هیچ اطلاعاتی از ایران نداشت و در آن لیست نبود اما کشوری اروپایی مانند ترکیه قرمز و ایتالیا نیز در مقایسه با سایر کشورهای قاره سبز وضعیت خوبی نداشت.
این حقدوقدان ورزشی می‌افزاید: حتی کشوری مانند عربستان هم که در این تحقیق قرار نداشت اما خودم آماری که در CAS( دادگاه عالی ورزش) و TRC (اتاق حل اختلاف فیفا) منتشر شده بود را نگاه می‌کردم، برای مثال در چند ماه اول سال ۲۰۲۰ چند میلیون دلار در پرونده‌های مختلفی باخته بودند. وضعیت‌مان نسبت به جامعه جهانی آن قدر که خودمان فکر می‌کنیم بد نیست اما قطعاً خوب هم نیست و نباید خودمان را با کشورهایی که جایگاه خوبی ندارند قیاس کنیم. همین دیدگاه‌ها باعث شده نگرش منفی درباره‌مان وجود داشته باشد.
باختر با رد تأثیر چنین رفتارهایی در پرداخت مطالبات بازیکنان و مربیان خارجی روی میزبانی‌ها، خاطرنشان می‌کند: این موارد باعث نخواهد شد که میزبانی یا مسائل این چنینی از ما سلب شود و تنها می‌تواند تأثیری حداقلی داشته باشد.
او در رابطه با اثرات رعایت نکردن پروتکل‌های بهداشتی و وضعیت خطرناک شیوع کرونا، می‌گوید: در خصوص وضعیت کرونا نیز به گونه‌ای القا شده که واکسیناسیون در سایر کشورها برخلاف ایران شروع شده اما از نظر بحث درمانی و نیروهای انسانی آن قدر هم که خارجی‌ها می‌گویند در وضعیت بدی قرار نداریم.
کرونا برای فسخ قرارداد بهانه است
این حقوقدان ورزشی بازیکنان و مربیانی که سال گذشته حاضر به ادامه فعالیت در ایران با آغاز همه گیری کووید _۱۹ نشدند، اضافه می‌کند: در یکی از این موارد که در جریان جزئیاتش قرار داشتم، چنین چیزی‌نبوده و کرونا را برای نیامدن و فسخ بهانه کرده‌اند چرا که آن موقع کرونا و مشکلات در سراسر جهان وجود داشت.
باختر در پاسخ به این سوال که آیا تکرار شکست‌های باشگاه‌ها و فوتبال ایران در پرونده‌های بین المللی، آیا باعث پیشداوری در محکمه های بعدی علیه ایرانی‌ها خواهد شد یا خیر، اظهار می‌کند: داور یا قاضی پرونده اصولاً سعی می‌کند به این موضوع که چه کسی در طرف پرونده است توجهی نکند و فقط تمرکزش را روی استناد مدارک موجود بگذارد بنابراین اینکه تاکنون رفتار خویی با خارجی‌ها نداشته‌ایم باعث شود در پرونده‌های حقوقی بازنده شویم، الزاماً درست نیست و اگر از روزی رفتار حرفه‌ای را شروع کنیم، خیلی از این پرونده‌ها دیگر به وجود نیامده و یا اگر به وجود هم بیاید، در محکمه‌ای بررسی می شود که سعی می‌کند با عدالت رأی بدهد.
به گزارش ایمنا، اگر چه در حال حاضر با تصویب قانون منع جذب بازیکنان و مربیان خارجی از ابتدا فصل کنونی، به نوعی صورت مسئله دردسر همیشگی فوتبال ایران با خارجی‌ها پاک شده است اما باید پذیرفت که دیر یا زود با آنچه در وعده‌های فدراسیون‌نشینان جدید شنیده بودیم، این قانون خلق‌الساعه هم از لیگ برتر رخت بر خواهد بست و باید فکری اساسی برای رفع این معضلات کرد چرا که قطع ارتباط با جهان در روزگاری که فوتبال مرزی نمی‌شناسد، عملاً ممکن نیست و این ما هستیم که باید برای بازگشت اعتبار همیشگی به فوتبال ایران در مجامع بین‌المللی، بیش از پیش روی رفتارمان با مربیان و بازیکنان بین‌المللی دقت کنیم.
نظر شما