خداحافظ مربی...

فوتبال ایران به خودش مربی کروات کم ندیده است اما امروز به ناگهان قلب اصفهانی‌ها برای کسی تپید که یادگاری ارزشمندی برایشان به جا گذاشته بود.

به گزارش خبرنگار ایمنا این بار قلب ما تپید نه به شیرینی قهرمانی و نه به شوق هتریک قهرمانی! به حزن نگاهی که رفت، به شوک خبری که پیچید و به غم چشمانی که برای همیشه بسته شد: «زلاتکو کرانچار در گذشت!»

به ناگاه تو را به یاد می‌آوریم همان قدر آرام… همان قدر متین… و همان اندازه خوش خنده… به یاد می‌آوریم آن لحظه‌های اتاق سالن جلسات باشگاه سپاهان را… نیم فصل… آن روزها که تیم در اوج بود و تو سرمربی‌اش...

به یاد می‌آوریم که همان روزها کشتی یکی از تیم‌های تهرانی به گل نشسته بود! این چه رسمی بود یا چه ککی بود که به جان تیم مدعی می‌انداختند را کسی نمی‌دانست اما همه خوب می‌دانستند که پیشنهاد مالی خیلی بهتری داری…

درست لحظه‌ای که تمام هواداران دلشان می‌خواست بگویند حالا که در اوج هستیم و تیم در آرامش، تو نرو! خبرنگاری اما در اتاق کنفرانس پرسید: آقای کرانچار، چقدر شرایط پیشنهاد تیم دیگری به جز سپاهان برایتان مهم است؟ گفتی در حال حاضر هیچ! باز پرسیدند اما این حق هر مربی‌ای است که به پیشنهاداتش فکر کند. چقدر به تیم دیگر فکر می‌کنید؟ در بهترین حالت، می‌شد منتظر بود حرف‌های کلیشه‌ای بقیه مربیان را تکرار کنی که من فعلاً با سپاهان قرارداد دارم و بعد از اتمام قرارداد در صورت عدم توافق به سایر پیشنهادها فکر می‌کنم! اما پاسخ شما این نبود زلاتکو! به یاد می‌آوریم آن لحظه که رضا چلنگر حرف‌ها را که برای تو ترجمه کرد و قاطع پاسخ گفتی: نه تنها در ایران بلکه هیچ جای دنیا تیمی بهتر از سپاهان سراغ ندارم! چه افتخاری بالاتر از بودن در جمع سپاهانی‌ها و چه آرامشی بهتر از حضور در اصفهان!

تو انگار آن روزها ندای درونی قلب مردم شهر را شنیده بودی… باید بگوییم برای القای این حس غرور متشکریم مربی… ممنون روانشناس بزرگ… ممنون جنتلمن فوتبال ایران!

تو را به یاد می‌آوریم آن هنگام که بر سر قولت ماندی و در روزهای پر التهاب اردیبهشت ۹۳ و جنگ چهار مدعی بر سر قهرمانی لیگ، پیروزمندانه تا دقیقه آخر امید را برای تیم نگه داشتی و قهرمانی را به سپاهان اصفهان هدیه دادی...

به یاد می‌آوریم که با عرق سرد حاصل از اضطراب نشسته بر چهره‌ات، چطور دویدی و کاپیتان نویدکیا را در آغوش کشیدی…

تو نیز حالا ما را به نیکی به یاد بیاور مربی …به لحظات خوبی که داشتیم… نه به هنگام برکناری بدون اطلاعت از پرسپولیس… بلکه به زیبایی همان لحظه که بزرگ‌منشانه سرمربی جدید و جانشینت را به آغوش کشیدی… نه به هجمه‌ها و انتقادات برای زندگی شخصی بلکه به اندازه مردمی که تو را دوست داشتند.

برای تداعی تمام این لحظه‌های زیبا از تو ممنونیم مربی… خبر پر کشیدن ناگهانیت در حالی آمده است که مثل همان روزها نیم فصل است و سپاهانت در اوج و کاپیتانت بر مسند هدایت… و عجیب ضایعه نبودنت بر جانمان می‌نشیند… روحت در آسمان‌ها آرام زلاتکو کرانچار… مرد خوش خنده و متین فوتبال… خداحافظ مربی!

یادداشت از لیلا فدایی خبرنگار خبرگزاری ایمنا

کد خبر 478424

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 1
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • IR ۲۳:۴۷ - ۱۳۹۹/۱۲/۱۱
    0 0
    عالی بود