به گزارش خبرنگار ایمنا، کریس رونالدو فوق ستارهای است که با خواستن و اراده داشتن بهترین بازیکن جهان شد. او قهرمانیها و افتخارات فردی و تیمی پرشماری هم در رده ملی و هم در عرصه باشگاهی به دست آورد.
او به پا خاست تا صدایی باشد از جانب تمام آنهایی که فقط خود را میدیدند. تمام مردمانی که در ذهنشان فعل نتوانستن تعریفی نداشت. او به پا خاست تا دلیلی باشد برای برخاستن تمام کودکانی که به آیندهای زیباتر میاندیشند.
او بود که مسخره میشد، شکست را به جان می خرید و به گریه میافتاد، اما در عین حال ناامید نمیشد و تلاش میکرد و در آخر قهرمان میشد.
او ژانوس (خدای دروازهها) بود، خدایی اساطیری با دو چهره که یک صورت آن رو به گذشته بود و دیگری به سوی آینده. یک روی آن خانهای کوچک در فونچال (شهری در پرتغال) را نظارهگر بود و دیگری جایگاه ثروتمندان در مادرید را میدید.
یک رو، پدری معتاد به الکل را مشاهده میکرد و روی دیگر به پدری شایسته شدن چشم میدوخت و یک رو به مادری از خود گذشته چشم داشت و رویی دیگر پسری را شاهد بود که مادر را غرق در مکنت (ثروت) خواهد کرد.
رونالدو گذشته را از بین برد، او خدای آینده شد. کریستیانو رونالدو بر تخت بزرگی نشست و تا انتهای توانش را هزینه کرد تا به تنها کاپیتانی تبدیل شود که جام را برای پرتغالیها کسب میکند. او تمام گذشته ناکام سلسائوی اروپا را به فراموشی سپرد. او که آخرین جام اروپایی فرگی را برایش به ارمغان آورد و در مادرید لادسیما را محقق ساخت. کیمیاگری که با توپ گرد جام میساخت و معجزه میکرد.
رونالدو حالا در تورین است. اگر بوفون فقط به خاطر یک دلیل همچنان در آلیانز باقی مانده و باز هم برای رسیدن به آن جام نقرهای (لیگ قهرمانان اروپا) امید دارد دلیلش فقط یک نفر است همان کسی که فاتح پنج باره این جام دلنشین است.
همان معجزهگری که با تور دروازه حریفان بیش از هر کسی آشنایی دارد. او محقق کننده محالها است.
کریستیانو رونالدو برترین گلزن تاریخ فوتبال.
نظر شما