به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، به نظر می‌رسد که پس از انتشار ویروس کرونا و ترویج دورکاری، جمعیت زیادی از مردم لندن به زندگی در حومه‌های شهری گرایش پیدا کرده‌اند. در واقع بسیاری از شهرنشینان در پی شیوع بیماری کووید_۱۹ از زندگی در مناطق پرتراکم پایتخت انگلیس هراس دارند و به همین دلیل سکونت در مناطق کم‌جمعیت را برای خود انتخاب کرده‌اند. البته تغییر مدوام در جوامع شهری امری نسبتاً طبیعی است که اغلب در اثر حوادث طبیعی یا رویدادهای سیاسی رخ می‌دهد با این حال کاهش چشمگیر آن طی دوران کرونا در لندن باعث شگفتی همگان شده است.
علت استقبال لندنی‌ها از سکونت در حومه‌های شهری
گزارشات حاکی است که از سال ۱۸۵۰، جمعیت شهرنشینان لندن با سرعتی یکنواخت رو به افزایش گذاشت تا اینکه درسال‌های بین ۱۹۵۱ و ۱۹۸۸ با کاهش قابل توجهی از آمار ساکنان شهری مواجه شد. در سال ۱۹۰۰، شهر لندن تقریباً به طور کامل احداث شد و ناوگان حمل و نقل عمومی به طور قابل چشمگیری توسعه یافت. در نتیجه این تغییرات، جمعیت پایتخت انگلستان روز به روز در حال افزایش بود تا اینکه در سال ۱۹۵۰، یک بار دیگر کاهش تعداد ساکنان شهر اتفاق افتاد. کم شدن جمعیت طی این سال، به دنبال سیاست‌های دولت رخ داد و ایجاد کمربند سبز، شهروندان لندنی بسیاری را به زندگی در حومه‌های اطراف مسیر سبز سوق داد.
طی سال‌های بین ۱۹۵۱ تا ۱۹۹۱، یعنی در مدت زمانی بسیار کوتاه، مناطق مسکونی اطراف کمربند سبز به سرعت رشد کرد و هر روز بر تعداد ساکنان آن افزوده می‌شد. اگرچه رشد جمعیت در این محله‌ها روز به روز در حال افزایش بود با این حال مردم همچنان مجبور بودند برای انجام کارهای خود به مرکز لندن سفر کنند. در نتیجه از سال ۱۹۹۱ یک بار دیگر آمار جمعیت در پایتخت انگلستان رو به افزایش گذاشت و هر روز مناطق مسکونی مرکز لندن، جوامع بیشتری را در خود جای می‌داد.
به طور کلی، کلانشهر لندن در تمام طول تاریخ و به دلایل مختلف، با نوسانات زیادی در جمعیت شهری مواجه بوده است با این حال پیش‌بینی شده است که با وجود روند کاهشی شهرنشینان طی دوران کرونا، پایتخت انگلستان بیشترین تغییر جمعیت را متحمل شود.
تأثیر قرنطینه‌ها بر جمعیت لندن
پیامدهای فوری پاندمی کرونا بر زندگی شهرنشینی بر هیچ کس پوشیده نیست؛ مردم پس از گذشت بیش از یک سال حبس در منازل، در جستجوی یافتن فضای بیشتر برای رهایی از تنهایی خود هستند. بسیاری از منتقدان شهری لندن، سال ۲۰۲۰ را به عنوان "دوره گرایش مردم به حومه‌نشینی برای دسترسی به فضای بیشتر" تعریف کرده‌اند چرا که بسیاری از شهروندان پایتخت به سکونت در روستاها و سایر مناطق مسکونی اطراف شهر روی آوردند. در واقع، دورکاری در بین مردم شهر به طور قابل چشمگیری افزایش یافتهاست و همین امر ساکنان لندن را به ترک مناطق متراکم شهری سوق داده است. اگرچه بسیاری از این افراد دارای خانه دوم در حومه‌ها هستند با این حال مقرون به صرفه بودن خانه‌های روستایی علت دیگری برای گرایش مردم به زندگی در آن‌ها به شمار می‌رود.
این تغییر جمعیت‌ها در لندن واقعی است و شاید به طور دائمی اتفاق بیفتد. شکی نیست که پس از پایان پاندمی کووید -۱۹ و کاهش فاصله‌های اجتماعی، نیاز بریتانیایی‌ها به زندگی شهری افزایش می‌یابد و یک بار دیگر مردم به سمت لندن مهاجرت می‌کنند و برنامه‌ریزان شهری یک بار دیگر تلاش خواهند کرد سرمایه‌گذاران و مردم را به سمت زندگی شهری جذب کنند تا از این طریق، اقتصاد رکود یافته در دوران کرونا را یک بار دیگر رونق بخشند.
بدون شک، افزایش فضاهای سبز و مراکز تفریحی برای جذب دوباره جوانان به زندگی در پایتخت انگلستان مؤثر خواهد بود و پایان محدودیت‌های اعمال شده برای سفرهای بین‌المللی در لندن نیز به افزایش جمعیت این شهر کمک زیادی خواهد کرد.
نظر شما