به گزارش ایمنا، وحید قبادی دانا در دویست و هفتاد و دومین جلسه شورای اسلامی شهر تهران که صبح امروز برگزار شد اظهار کرد: یکی از مواردی که در قانون برنامه ششم توسعه در ماده ۸۰ ذکر شده است و زمینه همکاری مشترک بین شهرداری و بهزیستی است، ساماندهی کودکان کار و خیابان است که فصل مشترک بین شهرداری‌ها و بهزیستی است.
وی افزود: سعی کردیم در دوره اخیر بیاییم و عملکرد گذشته را در ارتباط با آسیب‌های اجتماعی با تکیه بر انباشت تجربیات بهزیستی در طول ۴۰ سال بررسی کنیم. از همه کارشناسان و صاحب نظران دعوت کردیم برای مشارکت در این آسیب شناسی. در ارتباط با بحث اعتیاد تمام مدیرکل‌های اعتیاد بهزیستی از اول انقلاب را دعوت کردیم تا بگویند اگر مشکل اعتیاد حل نشده ناشی از چیست.
رئیس سازمان بهزیستی کشور تصریح کرد: در واقع هدف‌مان این بود که یک بازنگری در عملکرد داشته باشیم و به مدل مناسب با مدل تطبیقی دنیا برسیم و رسیدیم به مدل مراکز درمانی مستمر برای درمان اعتیاد که اجتماع محو و خانواده محور است و درمان تک نسخه‌ای می‌کند. یعنی این طور نیست که بگوید همه معتادان بروند برای ترک اعتیاد متادون بخورند. بلکه تیمی متشکل از متخصص‌های مختلف وجود دارد که حتی اگر فردی معتاد بیماری روانی مزمنی در کنارش دارد آن را هم تحت پوشش قرار می‌دهد و یک استمراری از درمان مؤثر وجود دارد.
وی اظهار کرد: در این مدل فرد معتاد ۴ ما به مراکز شبانه روزی ما می‌آید و بعد ۸ ماه به صورت سرپایی و در عضویت باشگاه بهبود یافتگان حضور دارد که عملکرد مبتنی بر حرفه آموزی و اشتغال است.
قبادی دانا در ادامه به آسیب دیگر اجتماعی که کودکان کار و خیابان است اشاره کرد و گفت: موضوع کودکان کار و خیابان خیلی موضوع وسیعی است و ابعاد مختلفی دارد و حجم گسترده‌ای دارد. هدف‌گیری ما در وهله اول کودک نیست بلکه حمایت از کودک برای جلوگیری از آسیب به کودک است. کودک قربانی آسیب‌هاست. کودک مجرم نیست و باید فرد در معرض خطر دیده شود. ما باید این اصل را بپذیریم که خیابان جای کار برای کودک نیست. تمام تلاش این است این معضل مرتفع شود.
وی ادامه داد: ما اول بررسی کردیم که کودکان سر چهار راه چه کودکانی هستند. آیا الزاماً بچه‌هایی هستند که پدر و مادر بیمار دارند و برای همین کار می‌کنند؟ آیا اعضای باندهای قاچاق کودک هستند؟ آیا اتباع غیرایرانی هستند؟ آیا همه کودکان همین سرزمین هستند؟ آیا از منظر حقوق بشر و حقوق کودک باید تفاوتی قائل باشیم بین کودک افغان و ایرانی؟ بنابراین نیاز به اقدام مدیریت مورد کردیم چون معتقدیم داشتن نگاه فله‌ای به این موضوع اشتباه است.
رئیس سازمان بهزیستی کشور گفت: اینکه به فکر ایجاد اردوگاهی برای پاک کردن مشکل باشیم از اساس نادرست است. اینکه ما ده روز مانده به شب عید به صورت ضربتی این بچه‌ها را از خیابان جمع کنیم غلط است، باید ببینیم اگر کودکی را در خیابان مشغول تکدی یا کار ببینیم فکرمان مشغول می‌شود و می‌خواهیم دیگر او را نبینیم یا وجدانمان به درد می‌آید و می‌خواهیم مشکل را حل کنیم.
قبادی دانا ادامه داد: ما به یک الگوریتم مدیریتی رسیدیم و یک سال روی آن کار کردیم، اینکه با بچه‌های صفر تا ۷ سال باید چه کرد؟ با کودک ۶ تا ۱۲ سال باید چه برخوردی داشت با کودکی که خانواده دارد یا کودکی که مورد سو استفاده قرار گرفته است و… چه باید کرد. داشتن این ایده که بپذیریم کودک کار و خیابان هست و حالا ما بیاییم کاری کنیم به جای ۲۴ ساعت ۲۰ ساعت در خیابان باشد یا صبح تا بعد از ظهر در خیابان باشد ولی برایش کلاس درس بگذاریم یا باشگاه برایش بگذاریم یا آموزشش بدهیم تا کمتر آسیب ببیند گرچه نگاهی است که کنارش نگذاشتیم اما رویکرد اصلی ما نیست.
منبع: مهر
نظر شما