به گزارش خبرنگار ایمنا، امسال همچون سال‌های گذشته جشنواره موسیقی فجر همراه با محدودیت‌های مربوط به شیوع کرونا در حال برگزاری است. امسال اما با وجود تمامی مشکلات گویی در بخش بین‌الملل سیاست گذاران نسبت به سال‌های قبل تمهیداتی را در نظر گرفته تا جنبه بین‌المللی این جشنواره برجسته‌تر کنند.
لازم به ذکر است که امسال تکنوازی ویلنسل مارتین ملندز از کوبا، دوئت سان موس (دونوزای گیتار / ویلنسل از اتریش، دوئت ویلا مادلنا (دونوازی آکاردئون / کلارینت / ساکسفون) از اتریش، تریوی جز فولبرشت (سه‌نوازی ساکسفون / آوا و الکتریک / گیتار) از آلمان، تکنوازی پیانو موریس ارنست از آلمان و دوئت فراتا دی پالما (دونوازی پیانو / ویلن) از ایتالیا اجراهای بخش بین‌الملل سی و ششمین جشنواره موسیقی فجر هستند.
پیشرفت کند، اما امیدوار کننده
در سال‌های ابتدایی جشنواره، خبری از بخش بین‌الملل نبود و برای اولین بار در سال ۱۳۷۰ بخشی با عنوان "معرفی موسیقی ملل مسلمان" برای اولین بار به جشنواره افزوده شد که با توجه به نوپا بودن آن اگر چه استقبال زیادی صورت نگرفت اما زمینه را برای گسترش فعالیت‌های بیشتر فراهم آورد. اگر بخواهیم واقع بینانه به این موضوع نگاهی بیندازیم باید ضعف‌های دوره‌های قبل جشنواره را در بخش بین‌الملل به نبود نیروی متخصص و صاحب نظر در اینگونه سیاست گذاری‌ها مرتبط دانست که خوشبختانه در سال‌های اخیر شاهد حضور افرادی یا حداقل مشاورانی بوده‌ایم که اطلاعات، دانش و وسعت دید بهتری نسبت به مدیران و سیاست گذاران گذشته دارند.
همچنین گسترش سریع رسانه‌های مختلف در ایران و دسترسی آسان‌تر، بهبود چهره فرهنگی کشور در سال‌های گذشته، افزایش ارتباطات با دانشگاه‌های خارج از کشور همه و همه دست به دست هم داده‌اند تا مدیران و سیاست گذاران جشنواره به اهمیت بخش بین‌الملل جشنواره و اتخاذ رویکردی پویا در این زمینه پی ببرند. در کل باید هر جشنواره معتبری در دنیا ناگزیر است در قبال بین‌المللی شدنش نگرشی ویژه و باز داشته باشد. جشنواره موسیقی فجر اگر چه در این زمینه رشد کندی داشته اما با توجه به فرصت‌های پیش رو و ویژگی‌های خاص خود می‌تواند حرفی برای گفتن در این زمینه داشته باشد.
فرصت‌های پیش رو
امروز در دنیایی زندگی می‌کنیم که مرزها به طرز اعجاز انگیزی به واسطه تکنولوژی و توجه به رویکردهای نوین و پسااستعماری در جهان برداشته شده‌اند و این فرصتی استثنایی را برای دیده شدن فرهنگ‌های مختلف و به تفسیر عده‌ای گفتگو و تبادل میان آنها فراهم شده است. مضاف بر آن جنبش‌ها و جریان‌های هنری روز دنیا توجه زیادی به عناصر فرهنگی ملت‌ها و قومیت‌های دیگر دارند. موسیقی ایرانی حال چه موسیقی دستگاهی و چه موسیقی نواحی گنجینه‌ای است پربار و متنوع که آنگونه که شایسته است مجال حضور و معرفی خود را در عرصه جهانی پیدا نکرده است.
جشنواره‌ها و رویدادها یکی از مهم‌ترین راه‌ها در رسیدن به این هدف است که آن را بیش از هر چیز دست یافتنی تر می‌کند. چرا که نمونه‌های آن را در کشورهایی چون آذربایجان، تاجیکستان و هند به خوبی می‌توانیم ببینیم. به جرأت می‌توان گفت بیش از هر چیزی می‌توان از خود موسیقی ایرانی و خصایص ویژه آن در این زمینه بهره مند شد و پس از آن نیازمند فراهم کردن بستری مناسب برای ارتباطات متقابل بین هنرمندان ایرانی و دیگر هنرمندان با سبک‌ها و ژانرهای مختلف موسیقایی هستیم. بی شک برای رسیدن به چنین رسالت و هدف مهمی جشنواره موسیقی فجر یکی از بهترین گزینه هاست، اما باید در ابعاد وسیع‌تر از جشنواره هم به آن نگریست.
یادداشت از: ابوالفضل رستگاری، خبرنگار سرویس فرهنگ خبرگزاری ایمنا
نظر شما