به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، نمای زیست فعال برگ خورشیدی سیستمی است که از ریز جلبک‌ها و گرمای حرارتی خورشیدی برای تولید انرژی تجدید پذیر ساختمان استفاده می‌کند. برای تولید برق، زیست‌توده جلبکی در نما کشت می‌شود که همچنین به عنوان سایه‌بان ساختمان نیز استفاده می‌شود. این سیستم می‌تواند هم در ساختمان‌های در حال ساخت و هم بناهای موجود نصب شود و هر سال ۲.۵ تن انتشار دی‌اکسید کربن را جبران کند.
نصب این سیستم شامل ایجاد نمای ثانویه با تهیه یک لایه بیرونی راکتورهای تخت شیشه‌ای زیستی در کناره‌های ساختمان رو به خورشید است. این صفحات در امتداد محور عمودی خود برای ردیابی خورشید چرخش پذیرند و می‌توانند به یکدیگر نزدیک شده تا ضمن ایجاد یک لایه خارجی، عایق حرارتی تشکیل شود.
ریز جلبک‌ها در بیوراکتورهای شیشه‌ای تخت پرورش یافته و پوسته زیستی در نما تشکیل می‌دهند. صفحات داخلی راکتورهای زیستی دارای حفراتی است که امکان رشد جلبک‌ها را فراهم می‌کند. این راکتورهای زیستی می‌توانند ۴۵۰۰ کیلووات در ساعت برق از ۲۰۰ مترمربع نمای جلبکی فوتوراکتورهای یکپارچه تولید کنند.
مزایای سیستم برگ خورشیدی
· سیستم برگ خورشیدی در تمام طول سال قابل استفاده است. این سیستم کارایی ۱۰٪ برای تبدیل نور به زیست‌توده و ۳۸٪ برای نور به گرما دارد که نسبت به سیستم‌های فتوولتائیک و سیستم گرمایش خورشیدی مقرون به صرفه تر است.
· از زیست‌توده می‌توان برای تولید برق و گرما استفاده کرد، با این امتیاز که ذخیره‌سازی آن بدون هیچ‌گونه اتلاف انرژی صورت می‌گیرد.
· کشت ریز جلبک‌های مورد نیاز برای فرآیند به زمین اضافی نیاز ندارد و تولید برق فارغ از شرایط جوی ثابت باقی می‌ماند.
· کربن مورد نیاز برای تغذیه جلبک‌ها را می‌توان از هر فرآیند احتراقی تهیه کرد، بنابراین چرخه کربن را کوتاه می‌کند و از انتشار گازهای گلخانه‌ای به جو جلوگیری می‌کند.
· راکتورهای زیستی همچنین می‌توانند به عنوان سایه‌بان‌های فعال عمل کنند زیرا میزان رشد جلبک‌ها به در دسترس بودن نور روز بستگی دارد؛ با رشد بیشتر جلبک‌ها سایه بیشتری برای ساختمان ایجاد می‌شود.
· راکتورهای زیستی می‌توانند زیست‌توده تولید کرده و همچنین گرمای حرارتی خورشید را محبوس کنند، بنابراین از دو طریق قادر به تأمین انرژی ساختمان هستند.
· این سیستم یک عایق صوتی برای ساختمان نیز تشکیل می‌شود.
· پس از دستیابی به نرخ رشد مشخص، برخی از جلبک‌ها جمع‌آوری و فرآوری می‌شوند تا برای تولید برق بیوگاز تولید شود و گرمای مورد نیاز در زمستان را تأمین می‌کند. دی‌اکسیدکربن آزاد شده پس از سوختن بیوگاز خوراک جلبک‌ها را فراهم می‌کند که یک چرخه از گرمای خورشیدی، زمین‌گرمایی، دیگ بخار متراکم و جذب زیست‌توده با استفاده از نمای راکتور زیستی ایجاد می‌شود.
نظر شما