به گزارش ایمنا، حضرت آیت الله خامنه‌ای ۱۲ بهمن ماه ۱۳۵۸ از مردم می‌خواهند از رئیس جمهور منتخب حمایت کنند و در عین حال مشکلات را هم به وی گوش زد کنند. ایشان می‌فرمایند: «مردم در مقابل رئیس زمامدار خود موظفند که حیثیت او را حفظ کنند، از او اطاعت کنند به دنبال سر او حرکت کنند، او را در میدان‌ها تنها نگذارند. همچنین ملت موظف است رئیس‌جمهور و زمامدار را نصیحت کند و برای او خیرخواهی کند. لازم است راه‌های رشد را به او بنمایانند اگر او با آنها مشورت کرد نظر مشورتی و مصلحت‌آمیز را به او بگویند.»
در ۱۵ بهمن ماه ۱۳۵۸، در مراسم سالگرد انقلاب، حاج احمد خمینی پیام حضرت امام (ره) را به مناسبت سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی قرائت می‌کند: «ملت ایران که بحمدالله تعالی در عرض یکسال پس از انقلاب، دارای جمهوری اسلامی و قانون اساسی و رئیس جمهور شده‌اند، انشاالله با رشد معنوی و آرامش، مجلس شورای اسلامی را تأسیس خواهند نمود تا خرابی‌های عصر طاغوت، خصوصاً ۵۰ سال اخیر را با همت والای خود جبران نمایند. برنامه‌های مادی و معنوی که با برنامه‌های ابرقدرت‌ها، خصوصاً آمریکا انجام گرفت و ملت‌های مسلمان، خصوصاً ملت ایران را تا آستانه سقوط کشاند.»
۱۵ بهمن ۱۳۵۸، بسیاری از اصحاب امام (ره) برای آئین سوگند نخستین ریاست جمهوری ایران، به بیمارستان غرب تهران رفتند. در متن تنفیذ حضرت امام خمینی (ره) آمده بود: «بر اساس آنکه ملت شریف ایران با اکثریت قاطع، جناب آقای دکتر ابوالحسن بنی‌صدر را به ریاست جمهوری کشور ایران برگزیده‌اند و بر حسب آنکه مشروعیت آن باید به نصب فقیه جامع‌الشرایط باشد، اینجانب به موجب این حکم، رأی ملت را تنفیذ و ایشان را به این سمت منصوب نمودم؛ لکن تنفیذ و نصب اینجانب و رأی ملت مسلمان ایران محدود است به عدم تخلف ایشان از احکام مقدسه اسلام و تبعیت از قانون اساسی اسلامی ایران، از تفرقه و اختلاف و کارشکنی بپرهیزند و تا ایشان بر محور عدل اسلامی عمل می‌کنند و جانب‌دار مستمندان و مستضعفان هستند و از اعمال شبه طاغوت اجتناب می‌کنند از همکاری و معاونت دریغ ننمایند.»
امام (ره) چند کلمه صحبت می‌کنند تا بعدها تاریخ شهادت دهد که ایشان مبنی انحراف بنی‌صدر را به خوبی شناخته بودند و برای کنترل آن تلاش می‌کردند. ایشان در این مراسم فرمودند: من یک کلمه به آقای بنی‌صدر تذکر می‌دهم، که آن یک کلمه تذکر برای همه است: حبّ الدنیا رأس کلّ خطیئة ؛ هر مقامی که برای بشر حاصل می‌شود، چه مقام‌های معنوی و چه مقام‌های مادی روزی گرفته خواهد شد و آن روز هم نامعلوم است. توجه داشته باشند همه کسانی که برای بشر خدمت می‌کنند، کسانی که دارای مقامی هستند، دارای پستی هستند، که مقامْ آنها را مغرور نکند. مقام رفتنی است و انسان در حضور خدای تبارک و تعالی ماندنی است. من از آقای بنی‌صدر می‌خواهم که مابین قبل از ریاست جمهور و بعد از ریاست جمهور در اخلاق روحی شأن تفاوتی نباشد. تفاوت بودن دلیل بر ضعف نفس است. من از همه کسانی که در مقامی هستند، چه مقام‌های کشوری و چه مقام‌های لشکری می‌خواهم که به مقامات خودشان مغرور نباشند، و در راه اعتلای اسلام و اعتلای ملت مسلمان و اعتلای کشور ایران کوشا باشند. و این‌طور نباشد که به واسطه تقدم و تأخر یک نفر یا چند نفر موقتاً اسباب این بشود که کناره‌گیری کنند و یا خدای نخواسته، مخالفت و کارشکنی. از خداوند تعالی مسئلت می‌کنم که همه ما را به راه خدا، به راه راست هدایت کند و از گرایش به شرق و غرب حفظ کند. و از خوف از ابرقدرت‌ها حفظ کند.»
بنی‌صدر هم در سخنانی وفاداری خود به قانون اساسی را اعلام می‌کند: «به قرآن مجید سوگند یاد می‌کنم که به قانون اساسی وفادار باشم و همواره برای اعتلای ایران و برای بهبود وضع زندگی مردم کشورم با تمام توان بکوشم.»
تشکیل نشدن مجلس، روند شکل‌گیری دولت را با موانعی رو به رو می‌کند. پس از بحث‌های متعدد، شورای انقلاب برای غلبه بر این موانع، بنی‌صدر را به ریاست شورای انقلاب انتخاب می‌کند؛ مدتی بعد هم روحانیون شورای انقلاب به امام پیشنهاد می‌دهند که بنی‌صدر جانشین امام در فرماندهی کل قوا و فرمانده نیروی مسلح شود.
حضرت آیت الله خامنه در آن زمان دراین‌باره می‌فرمایند: ما در دو جلسه پیاپی و ساعات طولانی، با حضور برادرانی از قبیل دکتر بهشتی، دکتر باهنر، موسوی اردبیلی و حاج احمد خمینی، مسئله را به صورت دقیق بررسی کرده و به این نتیجه رسیدیم که چون مسائل نظامی در وضع ما و در لحظه کنونی ما از مسائل سیاسی جدا نیست و یک تصمیم‌گیری صد درصد هماهنگی را لازم دارد، بهتر است که این مسئولیت بر عهده ریاست جمهوری گذاشته شود؛ یعنی همان مقامی که در زمینه‌های سیاسی مسئول اجرا هست، همان در زمینه مسائل نظامی هم مسئول باشد تا هماهنگی میان نیروهای نظامی و سیاسی به صورت کامل تأمین شود. نظر خود را خدمت امام (ره) عرض کردیم و و گفتیم که نظر ما این است که نمایندگی امام (ره) در زمینه نیروهای مسلح بر عهده آقای بنی‌صدر باشد. امام (ره) هم پذیرفتند و خوشبختانه اعلام شد و به نظر ما در شرایط و لحظات کنونی مبارزه این می‌تواند بهترین تصمیم برای اداره نیروهای مسلح باشد.»
به دنبال پخش نشدن مراسم حکم ریاست جمهوری بنی‌صدر از تلویزیون، حرف و حدیث‌های مختلفی به وجود آمد. موسوی خوئینی‌ها، سرپرست وقت شورای سرپرستی رادیو و تلویزیون دراین‌باره گفته بود که «امروز ما متوجه این مسئله شدیم،؛ یعنی شورای انقلاب بعد از اینکه تصمیم می‌گیرد بر این مسئله و با امام (ره) در میان می‌گذارند و امام می‌پذیرند، اساساً به سازمان رادیو و تلویزیون به هیچ طریقی اطلاع نداده بودند که که قرار است چنین مراسمی در آنجا برگزار شود. وقتی امروز از برخی آقایان پرسیدم که چرا به ما اطلاع ندادید، جوابشان این بود که ما تصور کردیم اگر به اطلاع مردم رسانده شود بر اساس اشتیاق و علاقه‌ای که ملت دارند باعث ازدحام جمعیت خواهد شد و ممکن است موجب ناراحتی برای بیماران درون بیمارستان شود.»
پس از انتخابات ریاست جمهوری، انتخابات مجلس در دستور کار نظام قرار گرفت. بنی‌صدر برای تأثیر گذاری بر ترکیب مجلس اول، دفتری با عنوان «دفتر هماهنگی مردم با رئیس جمهوری» ایجاد کرد. وی تأسیس این دفتر را به پیام بعد از انتخابات امام (ره) ارتباط داده و برای سرعت عمل و پیش دستی و سو استفاده از جو داغ انتخابات، چهارشنبه، ۱۰ بهمن ۱۳۵۸، در روزنامه‌اش تیتر می‌زند؛ «در پاسخ به پیام مهم امام (ره): کنگره بزرگ خلق با مشارکت همه نمایندگان ملت ایران تشکیل می‌گردد.»
عنوان کنگره بزرگ خلق در اذهان عمومی خاطره تلخ فعالیت‌های مجاهدین خلق را زنده می‌کند؛ از این رو بنی‌صدر نام آن را به «کنگره انقلاب اسلامی» تغییر می‌دهد.
حزب تازه تأسیس جمهوری اسلامی پس از پیروزی در مجلس خبرگان قانون اساسی و ناکامی در انتخابات ریاست جمهوری، آماده رقابت انتخابات مجلس شد. دیگر گروه‌های سیاسی نیز در تکاپوی معرفی نامزدهای خود برای مجلس بودند. در همان ابتدا «جبهه ملی» خواستار تعویق انتخابات شد و «حزب توده» از حضور فعال در انتخابت مجلس خبر داد. «حزب ملت ایران» نیز تمام ستادهای انتخاباتی داریوش فروهر را به ستادهای انتخاباتی مجلس تبدیل می‌کند.
محمدجواد باهنر، عضو شورای انقلاب اعلام می‌کند که همه احزاب و گروه‌های می‌توانند در انتخابات مجلس شورای ملی شرکت کنند. باهنر به برخی شروط کاندیدا شدن اشاره می‌کند و می‌گوید: «مسئله گروه مطرح نیست، بلکه شرایطی است که برای انتخاب شوندگان در نظر گرفته شده و که حداقل سن باید ۲۵ سال باشد و معروف به صداقت و امانت باشد و همچنین وابستگی به رژیم گذشته نداشته باشد.»
روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله خود در تاریخ چهارشنبه، ۱۰ بهمن ۱۳۵۸، با عنوان «افشاگری و مجلس شورای ملی» در مورد خطر نفوذ افراد سازشکار و تسلیم طلب در پست‌های حساس مملکتی هشدار می‌دهد. این روزنامه خطاب به دانشجویان خط امام (ره) که اسناد لانه جاسوسی را در اختیار دارند می‌نویسد که «خواهران و برادران دانشجو، می‌دانید که فرصت زیادی به انتخابات مجلس شورای ملی باقی نمانده است و آگاه هستید که چهره‌هایی که هم اکنون مطرح هستند، بسیارشان سابقه مبارزاتی روشنی دارند، ولی عده‌ای نیز سوابقشان برای مردم روشن نیست. در این لحظات حساس و سرنوشت ساز شما وظیفه و مسئولیت بسیار سنگینی دارید؛ شما که از اسرار فرصت طلبان و سازش کاران آگاه هستید، اگر غفلت کنید و حقیقت را فدای مصلحت نمائید، گناه بزرگی را برای خود خریده‌اید. آنچه می‌دانید در پیشگاه خلق افشا کنید تا ملت بر اساس معیارهای خود نمایندگان راستین انقلاب اسلامی را به شورای ملی بفرستند.»
آیت الله بهشتی با تاکید بر وحدت ملی، مردم را به شرکت در انتخابات و مجلس و شکل دهی ساختار جمهوری اسلامی دعوت کرد: «امیدواریم ملت انقلابی و قهرمان و مسلمان ما بتواند با سرعتی درخور تحسین و تقدیر و با وحدتی دشمن شکن که مایه خوشحالی دوست و رنج خاطر دشمن خواهد شد، گام‌های آخر را به سوی استقرار نظام جمهوری اسلامی ایران بردارد و رئیس جمهور و مجلس شورای ملی و دولت منتخب این مجلس با همگامی صمیمانه همه افراد و همه گروه‌ها و همه ملت موفق شوند مراحل آینده انقلاب را با با پیروزی ثمر دهی روزافزون طی کنند.»
چهارشنبه، ۵ اسفند ۱۳۵۸، دفتر هماهنگی همکاری‌های مردمی رئیس جمهور از کسانی که به بنی‌صدر رأی داده اند برای انتخابات مجلس یاری می‌خواهد و در مورد ترکیب مجلس هشدار می‌دهد. دخالت رئیس جمهور در انتخابات مجلس نگرانی‌هایی را در مورد تشکیل مجلسی وکیل الدوله به وجود آورد.
۱۶ اسفند ۱۳۵۸، آیت الله مهدوی کنی، سرپرست وقت وزارت کشور در مورد لغو نامزدی کاندیداهای مارکسیست، به ماده‌ای در آئین نامه انتخابات اشاره کرده و می‌گوید: در آئین نامه انتخابات دیده شده که کاندیدای مجلس شورای ملی باید مؤمن به مبانی اسلامی باشد و شخصی که صریحاً اعلام می‌کند من مارکسیست هستم نمی‌تواند معتقد به مبانی اسلام باشد و در مجلس سوگند یا کند.
مناظرات متعددی در مورد نحره برگزاری انتخابات در رسانه‌ها برگزار می‌شود. آیت الله بهشتی در یکی ازین مناظره‌ها می‌گوید: در مورد انتخابات مجلس، کیفیت را مسکوت گذاشتند تا در هر دوره متناسب با مقتضیات و امکانات آن دوره، قانون انتخابات تدوین شود. شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران در این مرحله مسئولیت وضع قوانین را دارد. اگر قانون وضع نمی‌کرد انتخابات قابل انجام نبود. با خود قانون اساسی که نمی‌توانستیم انتخابات برگزار کنیم.»
۲۲ اسفند ۱۳۵۸، حضرت امام خمینی (ره) پیام مهمی در مورد انتخابات منتشر می‌کند و در آن از دو نکته نگران است؛ اول کاهش مشارکت مردم و دوم حضور برخی نفوذی‌ها در مجلس بر اثر سهل انگاری مردم در توجه به معیارهای انتخاب نمایندگان. در بخشی از این پیام آمده بود: «خوف آن دارم که در اثر تبلیغات دامنه‌دار دشمنان نهضت اسلامی و مخالفان جمهوری اسلامی که در ظرف این یک سال با هر وسیله ممکن به تضعیف آن کوشا بوده‌اند و اخیراً که قدم آخر پیروزی را ملت عزیز هوشیار بر می‌دارد، تبلیغات و شایعه‌سازی‌ها به اوج خود رسیده، و چون خود و الهام دهندگان خود را در آستانه شکست نهایی یافته‌اند از هیچ تشبثی دست بردار نیستند که جوانان عزیز ما که به همت والای خود نهضت اسلامی را پیش برده‌اند، در این مرحله نهایی سردی و سستی از خود نشان دهند و تحت تأثیر این شایعه‌ها واقع شوند و از شرکت در این امر حیاتی اسلامی خودداری کنند. اینجانب که عمر نالایق خود را برای خدمت به اسلام و ملت شریف در طَبَق اخلاص تقدیم می‌کنم، امید است تقاضای متواضعانه و استدعای خیرخواهانه‌ام را بپذیرید و با شرکت عمومی خود در انتخابات، قطع امید دشمنان جمهوری اسلامی و وابستگان به رژیم منحط سابق و هواخواهان آنان، خصوصاً دولت آمریکای ستمکار را بنمایید. من نیز با حال نقاهت، خود را برای شرکت مهیا می‌نمایم. خوف آن دارم که تبلیغات برای اشخاصی که به اسلام و جمهوری اسلامی اعتقاد ندارند و اعمال و گفتار آنان در این یکسال شاهد آن است و اکنون برای راه پیدا کردن به مجلس و برای کارشکنی و جنجال در محیط مقدس مجلس شورای اسلامی، خود را هوادار اسلام و مسلمانان جا می‌زنند، در قشری از ملت و جوانان پاکدل تأثیر کند و آرای مقدس خود را به کسانی دهند که به نفع اجانب، با اسلام و جمهوری اسلامی مخالفت اساسی دارند.»
در آخرین روزهای مانده به انتخابات مجلس، احزاب و گروه‌های انقلابی ائتلاف می‌کنند تا در تهران لیست مشترکی ارائه کنند. لیستی ۳۰ نفره تهیه و به نام «ائتلاف بزرگ» صبح ۲۲ اسفند در تهران پخش می‌شود. در حالی که فقط یک روز فرصت برای تبلیغات انتخابات باقی مانده است.
آقای محمد خامنه‌ای از طرف حزب جمهوری اسلامی، آقای شاه آبادی از طرف حزب روحانیت مبارز و یک نفر از طرف گروه‌های انقلابی دیگر لیست این ائتلاف بزرگ را امضا کردند. خبر ائتلاف مانند بمبی در تهران منفجر می‌شود و کشور به لرزه در می‌آورد.
امام خمینی در یک روز قبل از انتخابات می‌فرمایند: «همه باید بدانند که امروز هیچ قدرتی نیست که بتواند یک وکیل را تحمیل کند. هیچ کس الان در ایران، هیچ مقامی در ایران نیست که قدرت این را داشته باشد که یک وکیل تحمیل کند و بنابراین، امروز مسئولیت به عهده ملت است. ملت اگر کنار بنشینند، اشخاص مؤمن، اشخاص متعهد کنار بنشینند، و اشخاصی که نقشه کشیده‌اند برای این مملکت از چپ و راست، آنها وارد بشوند در مجلس، تمام مسئولیت به عهده ملت است. هر قدمی که بر ضد اسلام بردارند، در نامه اعمال ملت نوشته می‌شود.هر کاری که انجام بدهند مسئولیتش متوجه ملت است. امروز سرنوشت اسلام و سرنوشت مسلمین در ایران و سرنوشت کشور ما به دست ملت است. و اگر مسامحه کنند در این امر، اهمال کنند، نروند و رأی ندهند، مسئولیت متوجه خود آنهاست عیناً.»
ایشان در ادامه می‌فرمایند: «من آن مقداری که قدرت دارم برای گفتن، در عین حالی که حال من حال نقاهت است، احساس وظیفه می‌کنم و به ملت عرض می‌کنم. و اگر ملت به این حرف گوش نکرد، من حجت دارم. فردا در پیشگاه خدای تبارک و تعالی، از ما سوال خواهد شد. من عرض می‌کنم در آنجا که من به ملت، مصالح و مفاسد را گفتم. من گفتم به اینکه اگر شما مسامحه کنید، آنهایی که می‌خواهند شما را به بند بکشند، آنهایی که با اسلام مخالفند، آنهایی که با جمهوری اسلام از اول تا حالا مخالفت کرده‌اند، اینها خواهند پیش برد و اگر خدای نخواسته، آنها پیش ببرند و مملکت ما باز برگردد به حالی که سابق بود، یا به دست چپی‌ها بیفتد، یا به دست راستی‌ها بیفتد، تمام مسئولیتش به عهده شماست.»
سرانجام روز رأی‌گیری فرا می‌رسد؛ گروه‌ها و احزاب شرکت کننده در مجلس اول در سه گروه کلی دسته بندی شده اند؛ جناح موسوم به ملی، گروه‌های انقلابی و گروه‌های چپ و مارکسیستی.
در رأس نیروهای انقلابی حزب جمهوری اسلامی، جامعه روحانیت مبارز و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی قرار دارند که ائتلاف بزرگ را تشکیل داده اند.
جناح موسوم به ملی با محورت دفتر هماهنگی همکاری مردم با رئیس جمهور و گروه‌های دیگری همچون نهضت آزادی به کرسی‌های زیادی در مجلس چشم دوخته بودند. حزب توده، چریک‌های فدایی خلق، سازمان پیکار و سازمان مجاهدین خلق هم در انتخابات شرکت کرده اند.
نتایج اولیه انتخابات اعلام می‌شود و جریان‌های انقلابی و به ویژه کاندیداهای حزب جمهوری اسلامی پیروز انتخابات هستند، امام در تهران نتیجه آرا از مدل خاصی پیروی نمی‌کند؛ اما ادعای تقلب در انتخابات سریعاً از سوی شکست خوردگان در انتخابات مطرح شد. این گروه‌ها از رئیس جمهور می‌خواهند که انتخابات در سراسر کشور تجدید شود.
روزنامه انقلاب سالمی به مدیرمسئولی بنی‌صدر در یادداشتی با عنوان ائتلاف یا انحصار با اشاره به ائتلاف نکردن حزب جمهوری اسلامی و دفتر روحانیت مبارز با دفتر بنی‌صدر، حزب جمهوری اسلامی را متهم به انحصارگری می‌کند.
بنی‌صدر در گفت‌وگویی اعلام می‌کند که «اگر تقلبات و تخلفات زیاد و جدی باشد، انتخابات در تهران و هر حوزه دیگری باطل می‌شود.» همزمان آیت الله مهدوی کنی، سرپرست وقت وزارت کشور اعلام می‌کند که تخلفات صورت گرفته در برخی حوزه‌ها در حدی نیست که انتخابات تجدید شود.
مصطفی میرسلیم، معاون سیاسی وقت وزارت کشور نیز اعلام می‌کند که در صورت مخدوش انتخابات در برخی حوزه‌ها به مرحله دوم خواهد رسید و ابطال کل انتخابات مطرح نیست.
امام (ره) در آخرین سخنرانی خود در سال ۱۳۵۸ به دفاع از آرا ملت می‌شتابد و فرمایند: «اگر بعضی‌ها در انتخابات شکست خوردند نباید اینها که قصد خدمت داشتند منتها در مجلس حالا دستشان از آن کوتاه شده است، نباید یکسره ملت را به باد انتقاد بکشند. اگر شما شکست خوردید، نباید بگویید ملت ایران همه شأن خلاف کرده اند. چطور یک ملت مسلمی، در یک امر حیاتی که با این آرامش و خوبی انجام داده است، اینها خیانت‌کار باشند؟ یک ملت که خیانت‌کار نمی‌تواند باشد. اشخاص باید آداب اسلامی را حفظ کنند. به مجرد اینکه یکی می‌خواهد وکیل بشود و فرض کنید که دوست من است می‌خواهد وکیل بشود، یا از گروه من است می‌خواهد وکیل بشود و ملت او را وکیل نکردند، نباید یک‌دفعه قلم‌ها را بردارند و بر ضد اصل انتخابات چیز بنویسند، حمله کنند به اصل انتخابات. شکایتی دارند، خوب شکایتشان را رسیدگی می‌کنند. هیاهو درست کردن، جز اینکه دامن زدن به این است که خیانت‌کارها راهشان باز بشود، چیز دیگری نیست. اگر شما خدمتگزار به کشور هستید، در مجلس یک‌جور خدمت می‌توانید بکنید، در خارج از مجلس هم یک‌جور خدمت دیگر. مگر همه اهالی ایران توی مجلس می‌روند؟
خوب در مجلس هم یک عده معدودی هستند. اگر غرضی در کار نیست و می‌خواهید خدمت بکنید، حالا می‌بینید که شما رأی نداشته‌اید، شما در خارج مجلس خدمت بکنید. تأیید کنید این مجلس را. این طور نباشد که منعکس کنید در خارج که خیر، مملکت ایران یک مملکتی است که انتخاباتش کذا شد. این حرف غلطی است. این حرف غلط را این قدر نزنید. برای خاطر خدا توجه داشته باشید که یک مجلس شورا که مجلس شورای اسلامی است و می‌خواهد برای ایران خدمت کند و باید قوه داشته باشد، تنها مرکزی است که تمام قوا باید تبع آن باشند، شما بخواهید برای اینکه شما وکیل نشده‌اید در کجا، هیاهو کنید که انتخاباتْ انتخابات کذا بوده؛ این حرف خلاف اسلام است. شکایت اگر هست، شکایت پذیرفته است. و مقاماتی که باید شکایت‌ها را بپذیرند، می‌پذیرند. اما هیاهو کردن و فریاد زدن و انتقاد بیجا کردن، این بر خلاف دستورات اسلام است.»
حضرت آیت الله خامنه‌ای در اولین نماز جمعه سال ۱۳۵۹ پیام امام (ره) در مورد انتخابات مجلس را تبیین و بر رسیدگی قانونی به تخلفات احتمالی تاکید می‌کنن و هشدار می‌دهند که کسی به دنبال راه‌های غیرقانونی نرود.
۱۶ اسفند ۱۳۵۹، بنی‌صدر برای امام (ره) نامه‌ای می‌نویسد و با اشاره به تشکیل نشدن مجلس، چند درخواست مطرح می‌کند. امام (ره) نیز یک روز بعد با درخواست‌های رئیس جمهور موافقت می‌کند تا بنی‌صدر دیگر هیچ بهانه‌ای نداشته باشد. شهید بهشتی در ۱۷ اردیبهشت ۱۳۵۹ تشکیل دولتی قوی را خواستار می‌شود.
۱۷ اردیبهشت، اما خمینی (ره) در مورد مرحله دوم انتخابات مجلس پیامی صادر می‌کند و همچنان نگران نفوذ افراد منحرف به مجلس است. ایشان در پیام خود می‌گویند: «ملت باید به اشخاصی که احتمال انحراف در آنان می‌رود رأی ندهند؛ چه احتمال انحراف عقیدتی، اعمالی و یا اخلاقی که به چنین اشخاص اعتماد نمی‌شود کرد و رأی به آنان موجب مسئولیت خواهد بود.»
سوم خردادماه، در جلسه‌ای با حضور امام، تشکیل یک دولت موقت دیگر منتفی می‌شود و تعیین نخست وزیر با توجه به مجموع شرایط موجود کشور، به بعد از تشکیل مجلس موکول می‌شود.
۲۴ اردیبهشت نتایج نهایی انتخابات تهران اعلام می‌شود. حضرت آیت الله خامنه ای منتخبان ملت را به استقامت، کار و تلاش فرا می‌خواند. سرانجام، ۷ خرداد ۱۳۵۹ روز افتتاح مجلس تعیین می‌شود. ۴ خرداد، نمایندگان منتخب به دیدار امام (ره) می‌روند. امام در این دیدار می‌فرمایند: «شما که وکیل از جانب ملت هستید، و عصاره فضائل ملت هستید، باید در آنجا همان معنایی که مأمور او شدید از طرف ملت، همان معانی باشد. ملت یک ملت اسلامی است و اسلام را می‌خواهد و احکام اسلام را می‌خواهد. شما وکیل نیستید که بروید آنجا بنشینید و حساب‌هایی که خودتان با هم دارید صاف کنید. اگر یک همچو کاری بشود، این انحراف است و غصب است آن محل برای شما. شما باید - انشا الله همین‌طور هم هست - شما باید در آنجا معلم اخلاق باشید از برای همه کشور؛ برای اینکه مطالب شما به همه کشور بسط پیدا می‌کند.»
سه روز بعد، اولین مجلس پس از انقلاب، کار دشوار خود را آغاز می‌کند. حاج احمد خمینی برای خواندن پیام امام (ره) به مجلس آمده است: «اینجانب طلیعه این مجلس مبارک را به ملت بزرگ ایران و شما نمایندگان محترم تبریک عرض می‌کنم و تذکراتی را که دوستان من، خود نیز توجه دارند تکرار می‌نمایم؛ شما دوستان محترم نماینده ملتی هستید که جز به اسلام بزرگ و عدالت الهی اسلامی فکر نمی‌کنند؛ و انتخاب شما برای پیاده نمودن عدالت اسلامی که در طول سلطنت ظالمانه و غاصبانه رژیم شاهنشاهی از آن محروم بودند؛ رژیمی که ثروت سرشار کشور را به خود و هم پیمانان نامیمون خود اختصاص داد و برای ادامه سلطه جبارانه خود به جیب ابرقدرت‌ها ریخت و ملت مظلوم را در سطح بسیار وسیعی از اولین احتیاجات محروم و به خاک سیاه نشاند، و کشور را در تمام زمینه‌های فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و نظامی وابسته به اجانب و خصوصاً آمریکا کرد. ببینیم شما و دولت منتخب شما با ملت مستضعف که به حرکت انقلابش همه ما را از انزوا خارج نمود چه خواهید کرد.
امید آن است که رسیدگی به حال مستضعفین و مستمندان کشور که قسمت اعظم ملت مظلوم را در بر می‌گیرد در رأس برنامه‌ها قرار گیرد، و در نخستین مجلس شورای اسلامی طرح‌هایی جدی در رفاه حال این طبقه محروم داده شود، و از طرف دولت منتخب شما بدون مسامحه به مورد اجرا گذاشته شود تا در پیشگاه خداوند متعال، بعضی از دیون خودتان را به این طبقه عزیز که جان خود را برای اسلام و آزادی و استقلال کشور در طبق اخلاص گذاشته و پیروزی را برای انقلاب اسلامی به ارمغان آوردند ادا کرده باشید.
شما منتخبین مجلس که از پشتیبانی جدی ملت عزیز برخوردارید، باید با کمال قدرت در مقابل قدرت‌های شیطانی که در رژیم دست نشانده سابق، حاکم بر سرنوشت ما بودند بایستید و از هیچ قدرتی غیر از قدرت خداوند قادر نهراسید، و جز به مصالح کشور به چیز دیگری فکر نکنید. متوجه باشید که در خارج از مجلس با صحنه‌سازی‌ها و اغفال، چه بسا چپ‌گرایان و یا راست‌گرایان و یا ریشه‌های فاسد رژیم سابق طمع کنند که با نفوذ در مجلس مقاصد شوم اجانب را تحمیل نمایند. باید همه با هوشیاری در طرح‌ها و مسائل روز دقت فرمائید و از کید دشمنان به خدای تعالی پناه ببرید. خداوند متعال همه ما را از لغزش‌ها نگه دارد.
بحمدالله در مجلس، دانشمندان و علمای آشنا به احکام شرع مطهر حضور دارند و فقهای نگهبان حاضرند؛ لکن لازم است طرح‌هایی که در مجلس می‌گذرد مخالف با احکام مقدسه اسلام نباشد و با کمال قدرت، با پیشنهادهای مخالف با شرع مقدس که ممکن است از روی ناآگاهی و غفلت طرح شود شدیداً مخالفت نمائید، و از قلم‌های مسموم و گفتار منحرفین هراسی نداشته باشید و سخط خالق را برای رضای مخلوق تحصیل نکنید و خداوند قاهر و قادر را حاضر و ناظر بدانید. »
نظر شما