به گزارش خبرنگار ایمنا، پس از افت محسوس سرخپوشان در چند هفته گذشته و تساویهای پشت سر هم، به نظر میرسید که این تیم در شهرآورد پایتخت نیز دچار مشکل شود اما بازی روان و تاکتیکی پرسپولیس در این دیدار استقلالیها را مقهور خودش کرد. گلمحمدی برخلاف مصاف با سپاهان، عبدی را از همان ابتدا به زمین فرستاد و همین تصمیم هوشمندانه، به گل تساوی پرسپولیس تبدیل شد و علاوه بر آن، این مهاجم جوان بارها دفاع آبیها را اذیت کرد. البته گلمحمدی همانند بازی قبلی از نورالهی در کنار عبدی و به عنوان فوروارد بازی گرفت که البته موقعیت سوزیهایش، انتقادات را از این بازیکن بالا برد. بازی خوب پرسپولیسیها جایی خودش را نشان داد که شاید اگر کمی بادقتتر بودند، به جای تساوی لحظه آخری، حریف سنتیشان را با اختلاف گل تسلیم میکردند. عملکرد پرسپولیس در دیدار هفته جاری مقابل استقلال توسط امید بندی داریان، دارنده مدرک آنالیزوری فوتبال از باشگاه بارسلونا اسپانیا در گفت و گو با خبرنگار ایمنا بررسی شده که در ادامه میخوانیم:
چرا پرسپولیس در دربی بهتر بازی کرد؟
پرسپولیسیها نسبت به سه دیدار قبلیشان در لیگ پس از بازگشت از قطر، در دربی به شکلی محسوس بهتر بازی کردند. آنها در این تقابل حساس بر خلاف چند هفته اخیر برای گلزنی در جریان برنامه داشتند و دلشان را به ضربات شروع مجدد خوش نکرده بودند. نکته بسیار مهم اینجا بود که عطش گلزنی سرخپوشان در این دیدار بعد از رسیدن به گل هرگز کم نشد و حتی پس از پیش افتادن از حریف، به فکر دفاع نیفتاده و دنبال افزایش اختلاف بودند؛ موضوعی که از دو مصاف قبلی با تیمهای اصفهانی شاهدش نبودیم.
آنالیز: واقعیت این است که پرسپولیس بعد از فینال آسیا دارای کسالت بود و به کمی زمان نیاز داشت تا حالش مساعد شود. فکر میکنم گل اول استقلال برای پرسپولیس شوک مثبتی بود؛ در واقع اینکه شروع باختهای پرسپولیس از دربی شروع شود برای کادر فنی و بازیکنان قابل هضم نبود. فکر میکنم پرسپولیس فعل خواستن را صرف کرد و بعد از دریافت گل، تنها روی نقاط ضعف استقلال تمرکز کرده و همه آنها را با صبوری بررسی کرد و به گل رسید.
فرار به فضا خالی پشت مدافعان؛ تاکتیک گلمحمدی یا ضعف استقلال؟
روشی که به نظر میرسید سرخپوشان توجهی خاصی به آن جهت ضربه زدن به استقلال در پیش گرفتهاند، ارسال توپ به فضای خالی پشت مدافعان این تیم و نفوذ به آن بود. به عبارتی نوراللهی و عبدی هدف پاسهای بلند سرخها پشت سر یا میان نادری و غلامی بودند و با همین حربه هم به گل اول دست یافتند. آنها بارها چنین حرکاتی را تکرار کردند و بارها دفاع حریف را جا گذاشتند. اما آیا چنین پاسهایی تاکتیک دیکته شده گلمحمدی به شاگردانش بود و یا ضعف مدافعین آبیپوش باعث کارآمد شدن این روش شد؟
آنالیز: این موضوع به طور مسلم یکی از نقاط ضعف مدافعان استقلال و فضای پشت آنها بود که در برابر آلومینیوم هم خوش شانس بودند که گلی را به این شکل دریافت نکردند. پرسپولیس اما کار ناتمام را تمام کرد. البته وقتی پرسپولیس در نیمه اول با فشار و با تمام قوا در زمین تیم حریف موفق نشد سعی کرد آنها را به زمین خود بکشد تا پاسهای بلندی به پشت مدافعان استقلال ارسال کند. اگر به صحنه گل اول دقت کنید، ۷ نفر استقلالی در زمین تیم پرسپولیس به هوای پرس دلخوش بودند که در همین حال، سید جلال مدام منتظر موقعیت، برای ارسال پاس بلند به پشت مدافعین حریف بود.
انتقادات از نوراللهی
احمد نوراللهی با تصمیم کادر فنی پرسپولیس، در دو بازی اخیر به خط حمله اضافه شد و در کنار عبدی، وظیفه گلزنی را بر عهده گرفت. تغییر پست تخصصی نوراللهی به خاطر آمار نه چندان قابل قبول زوج رمضانی_عبدی بود و گلمحمدی با فرستادن نورالهی به خط آتش میکوشد تا زمان پایان محرومیت آلکثیر، قوای هجومی تیمش را در وضع خوبی نگه دارد. با این حال نوراللهی در دیدار مقابل استقلال موقعیتهای بسیار خوبی را از دست داد و برابر سپاهان هم نمایش راضی کنندهای نداشت. همین موضوع باعث انتقادات فراوان هواداران و کارشناسان نسبت به عملکرد این بازیکن باسابقه شده است.
آنالیز: اگر بخواهیم احمد نورِ بازی سپاهان را با احمد نورِ بازی دربی مقایسه کنیم، مسلماً پیشرفتی را خواهیم دید که خود این موضوع نکته مثبتی در روند بازی او خواهد بود. با وجود این احمد احتیاج به تمرکز بیشتری دارد. البته باید گفت که پست کنونی احمد نورالهی مهاجم و یا فوروارد نبود و بیشتر شبیه (CAM(centeral attacking medifinder است و فکر میکنم گزینه مناسبی برای این پست و هر روز در حال پیشرفت در آن است. امیدوارم روند رو به رشد خود را در این پست تقویت کند.
نظر شما