سید احمد حسینی‌نیا در گفت و گو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: "هنر و گرافیک شهری" یکی از ابزارهای مؤثر در کاهش نابسامانی‌های بصری و منظر شهری نامطلوب و افزایش حس تعلق شهروندان است که می‌تواند در پایداری اجتماعی، افزایش غنای حس دیداری در جهت سرزندگی و حضورپذیری در فضاهای شهری مؤثر باشد؛ از این رو کارگاه رقابتی «طراحی فضایی برای ماندن» از سوی شهرداری اصفهان با محوریت منطقه ۱۳، سازمان نوسازی و بهسازی و همچنین معاونت شهرسازی و معماری و همکاری دفتر بازآفرینی قائمیه برگزار شد.
وی با بیان اینکه این رویداد یک کارگاه آموزشی مسابقه‌ای بود که در یک فضای تعاملی و رقابتی برگزار شد، تصریح کرد: در این راستا جلب مشارکت هنرمندان داوطلب به منظور از بین بردن بخشی از مشکلات منظر شهری، تقویت مشارکت مردم و ایجاد آگاهی در نقش آنان در تغییر وضعیت کنونی محله انجام شده است.
معاون شهرسازی و معماری شهردار اصفهان ادامه داد: کارگاه رقابتی"طراحی فضایی برای ماندن" با همراهی جمعی از صاحب‌نظران معماری و شهرسازی به عنوان مشاوران و داوران برگزار شد که در برنامه‌ریزی‌های اولیه هماهنگی‌های لازم جهت حضور «دکتر حبیبی» به عنوان داور انجام پذیرفته بود که به علت فوت این اندیشمند بزرگ فرصت بهره‌مندی از وی در این کارگاه رقابتی از دست رفت.
وی با بیان اینکه داوران این کارگاه اساتیدی همچون «ایزدی، قانعی و حسینی‌نیا» بودند، گفت: محدوده طراحی بدنه کارخانه لوله به طول ۴۸۴ متر و ارتفاع دو و نیم متر بوده که در راستای بلوار قائمیه قرار گرفته است.
حسینی‌نیا با اشاره به اهداف برگزاری کارگاه رقابتی طراحی فضایی برای ماندن، اظهار کرد: اهداف برگزاری این کارگاه ارتقا و بهبود فضاهای عمومی محله قائمیه و ارتقای سطح مشارکت اجتماعی، بهره‌گیری از تأثیر مستقیم کیفیت محیط شهری بر روابط اجتماعی شهروندان در سطح محله، افزایش حس تعلق و امنیت محیطی شهروندان و وسعت بخشی به تجربه زیبا شناختی شهروندان بوده است.
وی در مراسم تجلیل از برگزیدگان این کارگاه در تبیین موضوع کارگاه رقابتی "طراحی فضایی برای ماندن، تاکید کرد: دو مفهوم فضا و مکان از مفاهیم پیچیده در معماری است که هنوز بر سر تعریف آنها اجماع نظر وجود ندارد و برای یافتن پاسخ به پرسش‌های متعدد ذهن خلاق، باید از مباحث بنیادین و ریشه‌ای علم معماری مدد جست.
معاون شهرسازی و معماری شهردار اصفهان با بیان اینکه بحث مکان از دیدگاه پدیدارشناسانه در آثار «کریستین نوربرگ-شولتز» نویسنده و نظریه‌پرداز نروژی که متأثر از اندیشه‌های هایدگر است، یافت می‌شود، ادامه داد: معنای حضور در مکان (رابطه میان فضاییت و مکان): رابطه زیست جهان با مکان مستلزم رابطه انسان و حضور وی در محیط پیرامونش است که برای پرداختن به ساختارهای زیربنایی زیست‌جهان باید پیش و بیش از هر چیز به مفهوم هایدگری فضاییت مرتبط شویم یا به ندای حضور گوش بسپاریم.
وی تصریح می‌کند: فضا نشان دهنده ارتباط ریاضی با جهان نیست، بلکه در عوض هر روز به وجود فضایی برای زیست اشاره دارد؛ آنگونه که هر چیزی در این فضا جای خود را دارد و تمام اینجا به کار آفریدن و فراهم کردن محیطی می‌آیند که فراروند راستین زندگی در آن محیط جریان می‌گیرد و روی می‌دهد.
حسینی‌نیا با بیان اینکه از خصلت‌های دیگر مکان که به درک نسبتش با فضا در یک اثر معماری کمک می‌کند روح آن است، گفت: «نوربرگ-شولتز» معتقد است هرگاه یک چشم‌انداز مسکون با انسان نزدیکی پیدا می‌کند، فضا، فرم و صورت همه در کار درگیر می‌شوند و تأثیر مکان را چند برابر تشدید می‌کنند و این همه تأثیراتی است که از روزگاران باستان به آن با لفظ روح مکان اشاره شده است.
وی با تاکید بر اینکه فضا ذات و ماهیت معماری است و فهم معماری موکول به فهم فضا است، خاطرنشان کرد: فهم انسان از محیط پیرامون خود تنها به تعاریف هندسی محدود نمی‌شود و همچنین نمی‌توان مکان را که برآمده از المان‌های فیزیکی است، بسترساز خلق فضا ندانست، بنابراین هدف نهایی معماری تأسیس مکان به عنوان شالوده فضا است و به این تعبیر رسید که فضا حاصل تأسیس مکان است.
معاون شهرسازی و معماری شهردار اصفهان اظهار کرد: در توصیف مفهوم فضا انسان نقش محوری ایفا می‌کند، زیرا مکان در نتیجه فضا برای انسان خلق می‌شود؛ بنابراین فضا واسطه‌ای است که درک مکان را برای ما مقدور می‌کند.
وی با بیان اینکه هنر معمار، تبدیل فضا به مکان یعنی ترسیم مکان در ذهن اشخاص و معماری، هنر تبدیل فضا به مکان است، ادامه داد: «نوربرگ-شولتز» معماری را هنر مکان و هنری می‌داند که هدف آن ارائه تصویرهایی از جهان است که به آشکار کردن معنای چیزها کمک می‌کند؛ هر انسان درک خاصی از مکان دارد و معمار برای ساختن مکان، باید به دنبال ذهنیت‌های مصرف‌کننده بگردد و بر اساس نیازهای فطری او عمل کند.
نظر شما