به گزارش ایمنا به نقل از نیپنا، تولید محصولات شیمیایی و پتروشیمی در ایالات متحده آمریکا پس از دست و پنجه نرم کردن با اختلالات عرضه، کاهش شدید تقاضا و کاهش درآمد در اثر پاندمی کووید -۱۹ در حال بازیابی قوای خویش است.
آیا بهبود صنعت پتروشیمی پایدار خواهد بود؟
بهبود در صنعت پتروشیمی ایالات متحده آمریکا از فصل سوم سال ۲۰۲۰ به صورت قابل توجهی آغاز شده است و بسیاری از صنایع مصرف کننده محصولات شیمیایی و پتروشیمی نیز شاهد بهبود و رونق بوده‌اند، و به همین دلیل چشم انداز این صنعت در سال میلادی بعدی مثبت خواهد بود.
در آغاز سال ۲۰۲۰ میلادی، صنعت پتروشیمی ایالات متحده آمریکا با بادهای مخالف شدیدی مواجه شد که برخی از آنها عبارتند از رکود تولید جهانی، سیاست‌های تجاری حمایت گرایانه و نا اطمینانی در مورد نتیجه انتخابات ریاست جمهوری.
از آنجایی که اثرات پاندمی کووید -۱۹ نیز هنوز وجود داشت، تولید محصولات شیمیایی و پتروشیمی افول کرد. تولید وسایل نقلیه موتوری نیز که در آن سوی زنجیره ارزش قرار دارد در نتیجه این رکود کاهش پیدا کرد. بخش مسکن با توجه به تغییر الگوهای کاری و دورکاری و پایین‌ترین نرخ‌های بهره در طول تاریخ، رو به بهبود گذاشت؛ اما سایر بخش‌هایی که با مصرف کننده نهایی در ارتباط بودند با رکود مواجه شدند، اگرچه این افول تا حدی به دلیل افزایش تقاضا برای محصولات شیمیایی مورد نیاز در پاندمی جبران شد.
کوین سوئیفت، اقتصاددان ارشد شورای شیمی آمریکا و نویسنده گزارش چشم انداز در این باره می‌گوید: صنعت شیمیایی آمریکا نقش حیاتی در مقابله با پاندمی کووید -۱۹ ایفا می‌کند، از جمله نهاده‌هایی را برای تجهیزات مراقبت‌های شخصی فراهم می‌کند، محصولات ضدعفونی کننده و پاک کننده تولید می‌کند، امکانات و تجهیزات پزشکی را فراهم می‌کند، موانع حمایتی و بسته بندی‌های پلاستیکی نیز از دیگر محصولاتی است که این بخش تولید می‌کند.
دپارتمان امنیت داخلی ایالات متحده آمریکا در ماه مارس سال ۲۰۲۰ بخش تولید مواد شیمیایی و پتروشیمی را به عنوان «زیرساخت حیاتی و ضرورتی» تعیین کرد. عملکرد بخش‌های مختلف صنعت پتروشیمی آمریکا در سال ۲۰۲۰ و پیش بینی سال ۲۰۲۱ در طول سال ۲۰۲۰، عملکرد بخش‌های مختلف صنعت پتروشیمی متفاوت بود.
بخش رزین‌های پلاستیکی تنها بخشی بود که رشد مثبت را تجربه کرد، و آن هم به دلیل نقشی بود که در تولید تجهیزات مورد نیاز برای مقابله با پاندمی کووید -۱۹ داشت؛ سایر بخش‌های مواد شیمیایی پایه با افت شدید تولید و رکود مواجه شدند –به ویژه بخش تولید لاستیک‌های مصنوعی- که یک ماده اولیه کلیدی در بخش تولید تایر است.
بخش تولید مواد شیمیایی تخصصی تقریباً در همه بخش‌های کاربردی و قسمت‌های بازار با کاهش تقاضا مواجه شد. شورای شیمی آمریکا پیش بینی کرده است که این بخش در سال ۲۰۲۱ زیان خود را به خوبی جبران خواهد کرد.
مارتا مور، مدیر ارشد تحلیل سیاست و اقتصاد شورای شیمی آمریکا و یکی از نویسندگان گزارش چشم انداز در این باره معتقد است: چشم انداز پسا پاندمی رشد بسیار بالا در همه بخش‌های صنعت پتروشیمی را پیش بینی می‌کند، رشدی که مبنای بسیار محکمی دارد.
افزایش تقاضای مشتریان، ثبات در بازارهای صادراتی و حاشیه رقابتی که دسترسی به گاز شیل و گاز طبیعی مایع ایجاد می‌کند، از جمله عواملی هستند که باعث تداوم روند سودآوری در این صنعت خواهند شد.
تولید مواد شیمیایی و پتروشیمی کل حجم تولید مواد شیمیایی و پتروشیمی به جز محصولات دارویی در سال ۲۰۲۰ به میزان ۶/۳ درصد کاهش یافت و انتظار می‌رود که در سال ۲۰۲۱ به میزان ۹/۳ درصد و در سال ۲۰۲۲ به میزان ۷/۲ درصد افزایش یابد.
تولید مواد شیمیایی تخصصی در سال ۲۰۲۰ به میزان ۳/۱ درصد کاهش یافت و پیش بینی می‌شود که تولید این مواد در سال ۲۰۲۱ به اندازه ۵ درصد رشد کند و در سال ۲۰۲۲ نیز رشد ۲/۳ درصدی را تجربه کند.
تولید ناخالص داخلی آمریکا در سال‌های ۲۰۲۲-۲۰۲۰ تولید ناخالص داخلی آمریکا در طول سال ۲۰۲۰ به اندازه ۸/۳ درصد کاهش یافت، در حالی که این رقم برای سال ۲۰۱۹ در حدود ۳/۲ درصد بود. همان طور که اقتصاد جهانی از رکود ناشی از پاندمی بهبود می‌یابد، انتظار می‌رود که رشد اقتصادی ایالات متحده آمریکا در سال ۲۰۲۱ به اندازه ۷/۳ درصد و در سال ۲۰۲۲ به اندازه ۲/۳ درصد افزایش یابد، که دلیل اصلی آن افزایش مخارج مصرف کنندگان خواهد بود.
تولید صنعتی آمریکا و چشم انداز آن تا سال ۲۰۲۲ تولید صنعتی ایالات متحده آمریکا نیز در سال ۲۰۲۰ به اندازه ۹/۶ درصد کاهش یافت، این کاهش تقریباً در همه بخش‌ها اتفاق افتاد. انتظار می‌رود که تولید صنعتی در سال ۲۰۲۱ به اندازه ۷/۳ درصد و در سال ۲۰۲۲ به میزان ۵/۳ درصد رشد کند.
چشم انداز بخش خودروسازی تا سال ۲۰۲۲ رشد تقریباً برای همه صنایع پیش بینی شده است، در حالی که انتظار می‌رود که بیشترین رشد مربوط به بخش تولید وسایل نقلیه موتوری، هوافضا، لوازم خانگی، آهن و فولاد، نفت و پالایش و پلاستیک و محصولات لاستیکی باشد. بخش‌های خودروسازی و ساختمان سازی و ساخت و ساز مصرف کنندگان نهایی مهمی برای صنعت پتروشیمی هستند.
تولید وسایل نقلیه سبک بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹ بسیار بالا بود، به طوری که متوسط تولید این بخش ۱۷ میلیون واحد در سال بود. انتظار می‌رود که میزان فروش در سال ۲۰۲۰ به طور متوسط فقط ۴/۱۴ میلیون واحد باشد. یک فرآیند بهبود V-شکل شروع شده است و بر این اساس انتظار می‌رود که میزان فروش به ۱۶ میلیون واحد برسد. چشم اندازی که اکثر کارشناسان بر روی آن اجماع دارند این است که میزان فروش به طور چشمگیری بهبود خواهد یافت و برای چند سال آینده در سطوح بالایی خواهد ماند.
چشم انداز بخش مسکن آمریکا تا سال ۲۰۲۲ چشم انداز مورد توافق در مورد بخش مسکن این است که به سطح ۳۴/۱ میلیون واحد در سال جاری برسد، زیرا بسیاری از خانوارها به مناطقی که تراکم جمعیتی کمتری داشت نقل مکان کرده بودند، این روند بهبود تا سال ۲۰۲۵ ادامه خواهد داشت.
تشکیل خانواده نیز روند مثبتی خواهد داشت زیرا در بلندمدت هم وضعیت اشتغال و هم وضعیت درآمد بهبود پیدا خواهد کرد. نرخ‌های بسیار پایین وام مسکن نیز انگیزه‌های بسیاری برای تشکیل خانواده ایجاد کرده است.
اگرچه کمبود نیروی کار و کمبود مهارت‌های مورد نیاز روند رشد را تا حدی مختل خواهد کرد. انتظار می‌رود که رشد بخش مسکن در سال ۲۰۲۱ نیز ادامه داشته باشد و به ۳۸/۱ میلیون واحد برسد. این رقم برای سال ۲۰۲۲ در حدود ۳۶/۱ پیش بینی شده است.
تجارت محصولات شیمیایی و پتروشیمیایی و پیش بینی آن تا سال ۲۰۲۲ تجارت مواد شیمیایی ایالات متحده آمریکا در سال ۲۰۲۰ به شدت کاهش خواهد یافت و احتمالاً یک تا دو سال طول خواهد کشید تا سطح تجارت برای این محصولات به سطوح قبل از پاندمی کووید -۱۹ برسد.
انتظار می‌رود که کل تجارت در سال ۲۰۲۰ به اندازه ۷ درصد کاهش یابد و به رقم ۸/۲۲۰ میلیارد دلار برسد، سپس این رقم در سال ۲۰۲۱ به ۲۴۰ میلیون دلار خواهد رسید. صادرات محصولات شیمیایی و پتروشیمی نیز قبل از افزایش به سطح ۵/۱۳۴ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۱، به رقم ۱۲۴ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۰ افول خواهد کرد.
واردات نیز ۵ درصد کاهش خواهد یافت تا رقم آن برای سال ۲۰۲۰ به ۸/۹۶ میلیارد دلار باشد، سپس به سطح ۵/۱۰۵ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۱ افزایش خواهد یافت. چشم انداز تجارت محصولات شیمیایی و پتروشیمی به شکل بهبود تولید، سیاست‌های تجاری و رفتار کووید -۱۹ بستگی دارد. تغییرات احتمالی در زنجیره‌های عرضه جهانی می‌تواند سطوح تجارت بین الملل را برای دوره زمانی طولانی‌تری تحت تأثیر قرار دهد.
نظر شما