به گزارش خبرنگار ایمنا، دو کوهنورد و دوستدار طبیعت و زایندهرود برای درک سرنوشت برفهای ذوب شده در سرشاخههای زایندهرود، از یکی از سرچشمههای این حوضه در " رودخانه پلاسجان" تا تالاب بینالمللی گاوخونی را به مسافت ۴۳۰ کیلومتر در مدت ۱۱ روز با پای پیاده پیمودند و این پیاده روی روز جمعه پنجم دیماه در تالاب به پایان رسید.
شهرام اونیکازی و محمدرضا اسفنانی از کوهنوردان و راهنمایان امداد و نجات کوهستان هستند که برای نخستین بار مسیر رودخانه زایندهرود را از سراب تا پایاب طی کردهاند.
محمدرضا اسفنانی دوستدار زایندهرود، به خبرنگار ایمنا، گفت: ما اسپانسر و حامی نداشتیم و تنها به دلیل علاقه شخصی مسیر رودخانه زایندهرود را از سراب تا پایاب پیاده طی کردیم تا دست کم برای خودمان روشن شود سرانجام این آب چیست؟
وی افزود: به طور متوسط روزانه ۴۰ کیلومتر از مسیر را راه رفتیم؛ از غرب اصفهان که میآمدیم در بخشهایی امکان عبور و بازدید نبود، آب کم میشد و مشخص بود چون حریم رودخانه آزاد نیست این آب برداشت میشود و در بالا دست آب را از دره برای باغات در ارتفاع پمپاژ میکردند و مناطقی از حریم زایندهرود ویلاسازی شده بود و امکان عبور و دسترسی نبود.
این دوستدار طبیعت ادامه داد: قبل از شهر اصفهان رودخانه خشک میشود و بدتر از آن، رودخانه در شرق اصفهان به محلی برای جریان پساب و فاضلاب تبدیل میشود که خواسته یا ناخواسته کشاورزان از آن برداشت میکردند که به دلیل وجود آلایندهها برای چرخه غذایی انسان مضر است همچنین منظره زایندهرود به دلیل ریختن زباله و نخاله در شرق اصفهان وضعیت نامناسبی دارد.
اسفنانی گفت: رودخانهای که هزاران سال به برکت گذر آب به شهرها و روستاها حیات میبخشید امروز حال خوبی ندارد، هنگامی که به دلتای زایندهرود و نیزارها رسیدیم توقع دیدن پرندگان مهاجر فصلی را داشتیم اما از پرندگان و هیاهوی حیات وحش خبری نبود.
وی افزود: از بالادست تا پایین دست زاینده رود مانند قایقی است که همه بر آن سوار هستیم و هرگونه نقصی بر این قایق وارد شود همه افراد غرق میشوند. به امید روزی که زایندهرود را زنده و جاری ببینیم.
نظر شما