به گزارش ایمنا، به نقل از سازمان پزشکی قانونی کشور، در هشت ماه امسال، ۳۵۵ نفر بر اثر مسمومیت با گاز مونوکسیدکربن در کشور جان خود را از دست دادند، این رقم در مقایسه با مدت مشابه سال قبل با آمار تلفات ۳۱۳ نفر، ۱۳.۴ درصد بیشتر شده است. از کل تلفات مسمومیت با گاز، ۲۶۷ نفر مرد و ۸۸ نفر زن بودند.
در این مدت استان‌های تهران با ۶۳، خراسان رضوی با ۲۷ و آذربایجان شرقی با ۲۶ فوتی بیشترین آمار تلفات گازگرفتگی را داشتند. آمار تلفات در استان‌های فارس ۲۴، البرز ۲۱ و اصفهان ۲۰ نفر گزارش شده است، بر اساس همین گزارش در سایر استان‌ها آمار تلفات مسمومیت با گاز مونوکسیدکربن کمتر از ۲۰ نفر و در بسیاری از استان‌ها زیر ۱۰ نفر بوده است.
کاهش آمار تلفات در آبان
در آبان امسال ۶۴ نفر براثر مسمومیت با گاز مونوکسید کربن در کشور جان خود را از دست داده‌اند، این رقم در مقایسه با مدت مشابه سال قبل ۵.۹ درصد کاهش یافته است همچنین آمار تلفات مسمومیت با گاز مونوکسید کربن در مهر ماه امسال ۳۷ نفر بوده است.
هشدار دوباره پزشکی قانونی
سازمان پزشکی قانونی کشور با توجه به سردتر شدن هوا و ورود به فصل زمستان همچنان به هوطنان توصیه می‌کند در استفاده و نصب وسایل گرمایشی دقت لازم را به کار گیرند و با توجه به نکات و توصیه‌های ایمنی، از بروز حوادث ناگوار و مرگ به دنبال گازگرفتگی پیشگیری کنند.
از مسمومیت با گاز مونوکسید کربن بیشتر بدانیم:
تمام سوخت‌های گیاهی یا سوخت‌های با منشأ گیاهی و فسیلی می‌توانند منبع تولید گاز مونوکسید کربن باشند، اجزا گیاهان مثل چوب، خاشاک، علوفه و پنبه، مواد گیاهی که تغییراتی در آنها ایجاد شده مانند زغال، زغال سنگ یا فضولات حیوانات گیاه‌خوار، پارچه‌های نخی و سوخت‌های فسیلی مانند نفت، بنزین، گازوئیل، گاز طبیعی و هر ماده‌ای مانند لاستیک، پلاستیک، قیر و پارچه‌های پلاستیکی که از این مواد تهیه می‌شود می‌توانند در شرایطی که اکسیژن کافی در هوا وجود نداشته باشد، به صورت ناقص بسوزند و گاز زغال یا همان مونوکسید کربن تولید کنند.
خصوصیات گاز مونوکسید کربن چیست؟
گاز زغال، گازی بی‌بو، بی‌رنگ، بی‌مزه، سبک‌تر از هوا و بسیار سمی و مرگ‌آور است. غلظت نیم تا یک درصد آن در هوای تنفسی در مدت ۱۵ دقیقه باعث مرگ می‌شود. اگر غلظت این گاز در هوای تنفسی زیاد باشد می‌تواند خیلی سریع و حتی در غلظت‌های بالا می‌تواند باعث مرگ آنی شود. نکته مهم آن است که با توجه به بدون بو و رنگ بودن گاز مونوکسید کربن، تا زمانی که انسان تحت تأثیر این گاز قرار نگیرید و آثار مسمومیت در وی ظاهر نشود متوجه وجود گاز مونوکسید کربن در هوا نمی‌شود.
چگونه از تولید گاز مونوکسید کربن پیشگیری کنیم؟
مهمترین نکته در جلوگیری از تولید گاز مونوکسید کربن، رساندن هوای کافی (اکسیژن کافی) به ماده سوختنی است، اگر به ماده سوختی هوای کافی برسد، گاز مونوکسید کربن تولید نمی‌شود بنابراین تهویه هوا، مهمترین نکته در پیشگیری از تولید گاز مونوکسید کربن است.
باید توجه داشت که برای فرستادن هوای داغ به بیرون از فضای مسکونی باید جهت عمودی در مسیر حرکت هوای داغ ایجاد کنیم، اگر در مسیر هوای داغ قسمتی از مسیر افقی بود ضروری است سه برابر طول آن مسیر افقی، مسیری عمودی وجود داشته باشد. به عبارتی اگر در مجموع در مسیر لوله دودکش یک متر مسیر افقی وجود داشت، باید سه متر مسیر عمودی وجود نیز داشته باشد.
اگر مسیر عمودی کافی در دودکش وجود نداشته باشد تمایل مثبتی به خروج هوا از آن فضا وجود نخواهد داشت، نکته مهم دیگر اینکه اگر در مسیر حرکت هوای داغ حتی یک مسیر کوتاه در جهت پایین وجود داشته باشد هوای گرم به بیرون نخواهد رفت. اگر در انتهای مسیر خروج هوای داغ، فشار مثبت ناشی از وزش باد ایجاد شود هوای داغ به بیرون نخواهد رفت و به همین دلیل است که باید در انتهای دودکش کلاهک‌های مخصوص وجود داشته باشد تا جریان باد از خروج هوای داغ پیشگیری نکند.
همان قدر که وجود دودکش برای وسیله حرارتی لازم است وجود منفذ و دریچه‌ای برای ورود هوا به فضای مسکونی که وسیله حرارتی در آن قرار دارد، لازم است، اگر هوا نتواند داخل شود، قطعاً به بیرون هم نخواهد رفت و یعنی اینکه اختلال در تهویه و اختلال در تهویه یعنی شرایط برای تولید مونوکسید کربن فراهم شده است.
چگونه از خروج هوای داغ از دودکش یک وسیله حرارتی مطمئن شویم؟
داغ بودن لوله دودکش در فاصله قابل توجهی دورتر از خود وسیله حرارتی، نشان‌دهنده جریان هوای داغ در آن خواهد بود.
نحوه صحیح برخورد با شخص مسموم با گاز مونوکسید کربن چیست؟
ابتدایی‌ترین و بهترین اقدام در برخورد با شخص دچار گاز گرفتگی، خارج کردن او از محیطی است که در آن مسمومیت رخ داده سپس انتقال سریع و بلافاصله وی به مراکز درمانی برای تجویز اکسیژن و سایر اقدامات لازم، اما به هنگام ورود به فضایی که در آن مونوکسید کربن وجود دارد و شخصی مسموم و بیهوش شده است این توجه و دقت را داشته باشیم که خودمان دچار گازگرفتگی و مسمومیت نشویم.
بهتر است تا حد امکان نفس خودمان را حبس، درها و پنجره‌ها را باز کنیم، دوباره به بیرون از آن فضا برگردیم نفس تازه کنیم و مجدد برای کمک وارد شویم و اگر لازم بود چندین بار برای نفس تازه کردن، از آن محیط خارج شویم و مراجعت کنیم.
نظر شما