به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، اگرچه پیش‌بینی می‌شود با کشف و توزیع واکسن کرونا به زودی زندگی مردم شکلی تقریباً معمولی به خود بگیرد اما بعید به نظر می‌رسد کرونا به این زودی رد پای خود را از زندگی بشر و شهر محو کند. به خصوص از جهت حمل و نقل و تغییرات چشمگیری که در این زمینه صورت گرفته است، تصور نمی‌شود دنیای تردد ماقبل کرونا یک بار دیگر تکرار شود.
پس از شیوع بیماری کووید -۱۹، مردم از سوار شدن بر وسایل حمل و نقل عمومی هراس داشتند و در صورت امکان خودروهای شخصی را جایگزین کردند. کسانی هم که از داشتن وسایل حمل و نقل شخصی محروم بودند، از طریق دوچرخه‌سواری و پیاده‌روی تردد می‌کردند که البته در این راستا، زیرساخت‌های شهری نیز با تغییراتی اساسی مواجه شد. به عنوان مثال، بسیاری از خیابان‌ها به پیاده راه و مسیرهایی برای دوچرخه‌سواران تبدیل شد و استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی به حداقل رسید.
حتی اگر پس از چندین سال، استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی نظیر اتوبوس‌ها و قطارهای شهری در میان مردم ترویج یابد، اما بعید به نظر می‌رسد مردم همچون گذشته، دوشادوش هم در این وسایل تجمع کنند. البته این تمایل به فاصله‌گذاری تنها به رفتار مردم مربوط نمی‌شود بلکه در پی انتشار کروناویروس جدید، سیستم‌های حمل و نقل عمومی نیز تغییرات چشمگیری متحمل خواهد شد که رعایت فاصله بین مسافران را امری اجباری خواهد کرد.
پویایی ایمن برای ساکنان یک شهر تنها راهی برای ایجاد امنیت در آنان نیست، بلکه از نظر بسیاری از شهرنشینان وجود تردد راحت و ایمن یک ضرورت برای هر شهر به شمار می‌رود. چنانچه طبق پیش‌بینی محققان شهری، مهاجرت از شهرها به روستاها بر اثر انتشار ویروس کرونا، به امری عادی و رایج در میان مردم تبدیل شود، آنگاه شهرهای سراسر جهان سرنوشت‌های خطرناکی را تجربه خواهند کرد. افزایش بی‌رویه جوامع روستایی، بالا رفتن سطح آلودگی هوا در اثر تردد بیشتر خودروها در جاده‌ها و کاهش زمین‌های کشاورزی اطراف شهرها برای ایجاد مناطق مسکونی از جمله مخرب‌ترین آثار مهاجرت شهرنشینان به روستاها بر محیط زیست خواهد بود.
از سوی دیگر، تقریباً می‌توان گفت که تنها افراد ثروتمند توانایی مهاجرت به مناطق اطراف شهرها را دارند و مردم کم‌درآمد قادر به ترک محل زندگی خود نخواهند بود و در نتیجه سراسر شهرها را فقرا در بر خواهد گرفت. از همان آغاز ظهور ویروس کرونا در چین، استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی به طور چشمگیری در سراسر جهان کاهش یافت به طوری که مردم در کلانشهرهای آمریکایی سان‌فرانسیسکو به میزان ۸۷ درصد، در واشنگتن دی. سی ۷۹ درصد و در نیویورک ۷۴ درصد کمتر از دوران ماقبل کرونا از اتوبوس‌ها و قطارها برای تردد داخل شهری بهره می‌بردند. رانندگان این وسایل نقلیه عمومی نیز از ادامه فعالیت در این زمینه هراس داشتند و این مسئله‌ای بود که باید توسط مقامات ارشد هر شهر یا کشور به طور جدی مورد توجه قرار می‌گرفت.
در این راستا، پیشنهاد می‌شود همچنان و پس از دوران توزیع واکسن، محیط داخلی وسایل حمل و نقل عمومی به طور مرتب ضدعفونی شود و مردم از وسایل بهداشت عمومی شخصی نظیر ماسک استفاده کنند. توجه به این واقعیت نیز بسیار حائز اهمیت است که طبق ادعای محققان، انتشار ویروس کرونا در وسایل حمل و نقل عمومی بسیار کمتر از تصور عمومی در این زمینه بوده است و این می‌تواند در اثر خود جداسازی مردم از یکدیگر و استفاده جدی‌تر از تجهیزات ایمنی نظیر ماسک باشد. به عنوان مثال، بخش اعظمی از تردد مردم هنگ کنگ، حتی در دوران کرونا از طریق حمل و نقل عمومی بوده است اما نسبت به بسیاری از روستاها، نرخ انتشار ویروس کرونا در آن حداقل بوده است. پس مقامات شهری باید در این زمینه، اطلاع رسانی‌های لازم و کافی را در نظر داشته باشند تا هراس مردم از استفاده وسایل نقلیه عمومی کم شود.
در هر حال، حمل و نقل عمومی بخش جداناپذیری از فرهنگ و زندگی شهری است و در اقتصاد یک شهر نیز نقش مهمی ایفا می‌کند. بنابراین، مقامات رسمی شهرهای مختلف جهان باید استراتژی‌هایی کارآمدتر از قبل برای ایمن‌سازی تردد شهروندان خود از طریق این وسایل در پیش گیرند تا یک بار دیگر مردم را به استفاده از آن‌ها سوق دهند.
نظر شما