به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، خیابان‌های شهری باید به گونه‌ای طراحی شود که با رفع نیازهای تمام کاربران نظیر عابران پیاده، دوچرخه‌سواران، افرادی که از حمل و نقل عمومی بهره می‌گیرند، کسانی که برای گذراندن اوقات فراغت به خیابان‌ها آمده‌اند، ارائه دهندگان خدمات شهری، صاحبان مشاغل و رانندگان سازگاری داشته باشد. در واقع، از آنجا که خیابان‌ها بخش اعظم شهرهای جهان را از آن خود کرده‌اند در مقایسه با سایر فضاهای عمومی شهرها، بیشترین کاربرد را برای شهروندان دارند. بنابراین طراحی آن‌ها از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است و باید علاوه بر زیبایی، ایمنی و سایر نیازهای کاربران را تأمین کند. اما پرسشی که در اینجا ممکن است به ذهن همه برسد اینکه چه کسانی بیشترین بهره را از خیابان‌ها می‌برند؟
عابران پیاده
عابران پیاده مردمی در تمام سنین، توانایی‌های جسمی، نشسته، در حال حرکت، منتظر و یا در حال استراحت را در بر می‌گیرد. طراحی خیابان‌ها برای عابران پیاده باید به گونه‌ای باشد که دسترسی آسان را برای آسیب‌پذیرترین افراد امکان‌پذیر کند. خیابان‌ها باید فضاهایی ایمن برای تمام کاربران باشد و البته پیاده‌روها نیز باید با دقت تمام طراحی شود تا بر امنیت فضای عمومی بیفزاید. بدون شک قدم زدن در خیابان‌هایی با تنوع بصری، نماهای زیبای سازه‌ها، دسترسی به امکاناتی برای ایمن ماندن از تغییرات آب و هوایی و پیاده‌روهایی با فضای کافی برای عابران پیاده تجربه‌ای به یادماندنی ایجاد خواهد کرد.
دوچرخه‌سواران
دوچرخه‌سواران اغلب به افراد سوار بر دوچرخه، کالسکه یا چرخ‌های بارکش اشاره می‌کند. فضاهای عمومی مورد استفاده این افراد باید ایمن، بدون مانع، کاملاً مستقل و البته بخشی از یک شبکه منسجم و متصل باشد تا افرادی از تمام سنین و با توانایی‌های متفاوت را به استفاده از وسایل نقلیه غیرموتوری خود تشویق کند. در خیابان‌های شلوغ، مسیرهای دوچرخه‌سواری باید به وسیله موانع یا خط کشی‌های از سایر فضاهای خیابانی جدا شود تا کاربران را در امینت کامل در مسیر خود به سمت مقصد هدایت کند.
رانندگان وسایل حمل و نقل عمومی
رانندگان وسایل حمل و نقل عمومی کسانی هستند که از اتوبوس‌ها، تاکسی‌های عمومی، قطارهای شهری و ترامواها برای حمل شهروندان به نقاط مختلف استفاده می‌کنند. این وسیله‌های پایدار تردد به طور چشمگیری ظرفیت و کارآمدی کلی خیابان‌ها را افزایش می‌دهند پس در طراحی این فضاهای عمومی، باید به دقت مورد توجه قرار گیرند. اختصاص فضای مستقل به این وسایل حمل و نقل می‌تواند راحتی و امنیت رانندگان آن‌ها را تأمین کند و شهروندان بیشتری را به سمت استفاده از آن‌ها سوق دهد. در واقع، خیابان‌ها باید به گونه‌ای طراحی شود که بدون کاهش کیفیت، فضاهای مخصوص و البته وسیعی را به تردد وسایل حمل و نقل عمومی قرار دهد.
افراد سوار بر وسایل حمل و نقل موتوری
بسیاری از مردم ممکن است از خودروهای شخصی یا موتورهای خود برای تردد در داخل شهر بهره گیرند. در طراحی خیابان‌ها و تقاطع‌ها، باید امکان رفت و آمد راحت و بدون مانع برای افراد سوار بر خودروهای شخصی و موتورسواران فراهم آید. به ویژه، در تقاطع‌ها علائم راهنمایی و رانندگی باید به درستی نصب شود تا مسیر کاربران وسایل نقلیه موتوری مشخص باشد و از ایجاد هر گونه خطر در حین تردد خودداری شود.
صاحبان کسب و کار
این دسته از افراد به کسانی تلقی می‌شود که به دستفروشی در خیابان‌ها مشغول هستند، نمای مقابل فروشگاه‌ها را به کسب و کار خود اختصاص داده‌اند یا حتی دکه‌هایی برای فروش کالای خود نصب کرده‌اند. این کاربران در واقع خدمات مهمی به شهروندان ارائه می‌دهند و با فعالیت خود منجر به پویایی خیابان‌ها و جذب افراد به آن‌ها می‌شوند. برنامه‌ریزان شهری در طراحی خیابان‌ها باید فضای کافی را در اختیار این دسته از کاربران قرار دهند و حتی آنان را از خدماتی نظیر سرویس‌های بهداشتی و آب پاک بهره‌مند کنند.
نظر شما