به گزارش خبرنگار ایمنا، شکور اکبرنژاد در یک گفتوگوی برخط با بیان اینکه هر فردی ممکن است در طول زندگی خود بر روی ویلچر نشسته یا مجبور به استفاده از عصا شود، اظهار کرد: بدین سبب در شهر باید فرصتی برابر برای همه مردم ایجاد شود و مناسبسازی شهر برای معلولان یکی از این فرصتها است که شورای شهر تبریز نیز در این زمینه کارهای متفاوتی در زمینههای مختلف انجام داده است.
وی ادامه داد: قانون استخدام سه درصد از معلولان تصویب شد، اما با واگذاری این سه درصد به بخش خصوصی عملاً این قانون از بین رفته است، از مسئولان میخواهم که هر چند سال یک بار قوانین وضع شده را بررسی و بازنگری کنند تا بدانند چه تعداد از قوانین اجرا میشود و چه تعداد نمیشود.
این عضو معلول شورای شهر تبریز با توضیح اینکه معلولان حداقل توجه و حمایتهای لازم را دریافت میکنند، تصریح کرد: از استعدادهای فراوان معلولان در امور کمتر استفاده میشود، البته برخی از معلولان با تلاش به توامندیهای خوبی در زندگی خود رسیدهاند و اثربخش هستند، راهاندازی کارخانه برای معلولان و راه اندازی اولین شبکه معلولان از جمله فعالیتهای توانمندسازی توسط معلولان برای معلولان است.
وی با تاکید اینکه معلولان به جای رنج بردن از معلولیت خود از ناتوانی شهر و فضاهای شهری نامناسب رنج میبرند، افزود: فضاهای شهری به درستی برای معلولان مناسبسازی نشده و برای رسیدن به این هدف مهم پیگیری و تدبیر مسئولان ذیربط نیاز است تا مشکلات موجود از قانونگذاری گرفته تا ساخت فضاهای مناسب برای حرکت معلولان در شهر حل شود.
اکبرنژاد با اشاره به اینکه نیازهای معلولان باید مهم شمرده شود، اضافه کرد: گاهی برای رفع مشکلات معلولان به جای صرف هزینههای هنگفت، لازم است اندیشه و تدبیر در امور داشته باشیم تا بتوانیم مسائل مربوط به این قشر را حل کنیم.
وی تاکید کرد: برای تردد معلولان در شهر مناسبسازیهایی انجام شده، اما مسئله این است که مناسبسازیها استاندارد نیست؛ بهتر است در کمیته مناسبسازی شهرداری نمایندگانی از جامعه معلولان داشته باشیم تا حل مشکلات و مناسبسازی فضاهای شهری دقیقتر و مؤثرتر انجام شود و این نمایندگان از پروژههای جدیدی که برای معلولان در حال انجام است، بازدید کنند تا مناسبسازیها بهتر از قبل انجام شود.
عضو شورای شهر تبریز خاطرنشان کرد: گاهی معلولان با توجه به آگاهی کاملی که به مسائل و مشکلات دارند، میتوانند در رفع مشکلاتی مانند مناسبسازیها کمک کنند تا با صرف هزینه کمتر به نتیجه بهتری برای حل مشکلات و معضلات معلولان در شهر برسیم، چرا که آنها استعدادهای فراوانی دارند و مشورت گرفتن از آنها برای جامعه بسیار مفید خواهد بود.
وی ادامه داد: علاوه بر موانع فیزیکی، موانع فکری، فرهنگی و اجتماعی فراوانی نسبت به معلولان در شهر وجود دارد و نوع نگاه شهروندان و مسئولان به معلولان نگاهی ترحمآمیز است، باید بدانیم افراد دارای معلولیت متفاوت هستند نه ناتوان.
اکبرنژاد با اشاره به اینکه معلولان باید توانمندیهایی کسب کنند که جامعه حل نیازهای خود را در دست معلولان ببیند، افزود: رسیدن به این موضوع بسیار مهم است و نباید فراموش کنیم که تعدادی از دانشمندان بزرگ دنیا معلول بودند، اما معلولیت را به عنوان محدودیت ندیدند و با همت خود دنیا را متحول کردند.
وی گفت: نگاه جامعه به معلولان نسبت به قبل بهتر شده و آنها نباید به نظر دیگران درباره خود اهمیت دهند و لازم است بکوشند تا با شکوفا کردن استعدادهای خود به توانمندی برسند، چرا که اگر توانمند شوند، جامعه را به سمت بهره گرفتن از خود سوق میدهند.
اکبرنژاد اضافه کرد: بزرگترین مشکل ناشنوایان ایجاد ارتباط است و میتوانیم با بهرهگیری از تکنولوژی و ساخت نرمافزارهایی به عنوان مترجم برای ارتباطگیری بهتر ناشنوایان به حل مشکلات آنها تا حدودی کمک کنیم.
نظر شما