به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، مناطق شهری در سراسر جهان طی چند دهه اخیر، با رشد سریع جمعیت مواجه بوده و تحولات زیادی را تجربه کرده‌اند. گزارشات حاکی است که در ایالات متحده آمریکا، شهرهایی که بیش از یک میلیون و ۵۰۰ هزار نفر جمعیت دارند، در سال‌های بین ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۲ بیش از دو دهه ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۰ با رشد شهرنشینان روبرو بوده‌اند. در همین راستا، مشاغل از روستاها به مناطق شهری گرایش پیدا کرده و شهرها به عنوان مراکزی فرهنگی به طور دائمی در حال رشد بوده است. مقامات شهری در تلاشند هر روز شهرها را با فشارهای ناشی از رشد جمعیت سازگارتر کنند و شهرها را در مسیر پایداری توسعه دهند. یکی از تغییراتی که اخیراً بیشترین و مفیدترین تغییرات را در مناطق شهری ایجاد کرده، نصب پارکلت‌ها در فضاهای پارک خودروها بوده است.
پارکلت چیست؟
پارکلت‌ها به پارک‌های عمومی کوچکی اشاره می‌کنند که معمولاً در فضاهایی مخصوص پارک خودروها نصب می‌شوند. طراحان شهری در اغلب موارد پارکلت‌ها را با دو هدف اصلی، یعنی افزایش تعامل بین شهروندان و محدودیت پارک و تردد خودروها ایجاد می‌کنند. همین مزایا باعث شده است ایجاد پارکلت به یک جنبش جدید در شهرسازی تبدیل شود و مالکیت خیابان‌ها از خودروها به مردم بازگردد. اگرچه پارکلت‌ها از مزایایی نظیر افزایش پویایی شهری و رونق اقتصادی برخوردار است با این حال، فرآیند احداث این فضاهای عمومی کوچک نیز چالش‌هایی در پی دارد که برای پایداری بیشتر باید به دقت مورد توجه قرار گیرد.
زیرساخت شهری یکی از مؤثرترین ابزارها در رشد پایدار شهری به شمار می‌رود چرا که از طریق آن، مدیران برای اولویت‌ها و انتظارات، بهتر تصمیم می‌گیرند. برنامه‌ریزان در بسیاری از شهرهای ایالات متحده آمریکا، هنگام طراحی مناطق شهری خودروها را بر مردم مقدم فرض می‌کنند و برای همین، بیشتر فضاهای عمومی را به تردد و پارک وسایل حمل و نقل موتوری اختصاص می‌دهند. ایجاد پارکلت استراتژی بسیار مؤثری برای تغییر این روند و باز پس دادن فضاهای شهری به مردم محسوب می‌شود.
مفهوم پارکلت برای اولین بار در سال ۲۰۰۵، در کلانشهر سان‌فرانسیسکوی آمریکا شکل گرفت و پس از گذشت پنج سال، اولین پارکلت‌های رسمی در این شهر احداث شد. در یک دهه اخیر، پارک‌های کوچک خیابانی از محبوبیت زیادی در میان آمریکایی‌ها برخوردار شده است به طوری که در سال ۲۰۱۳، تنها در شهر سان‌فرانسیسکو تعداد ۳۸ پارکلت در سراسر شهر نصب شد. جنبش پارکلت به حدی در سراسر جهان گسترش یافت تا اینکه در نهایت روز بیستم سپتامبر هر سال به عنوان روز پارک‌های کوچک شهری معرفی شد.
معایب پارکلت‌ها
تحقیقاتی که تا کنون در خصوص پارکلت‌های سان‌فرانسیسکو انجام شده حاکی است که هر نقطه از شهر که یک پارک کوچک خیابانی در خود دارد، از فعالیت‌های ساکنان و پویایی بیشتری برخوردار است. بدون شک، برای ایجاد شهرهای دوستدار مردم، ایجاد پارکلت‌ها یک دستاورد بزرگ محسوب می‌شود، با این حال، نصب آن‌ها انگیزه استفاده از خودروها را به حداقل می‌رساند و نارضایتی رانندگان را در پی دارد. در واقع، شهرها به ازای هر متر مربع فضایی که به پارکلت‌ها اختصاص می‌دهند، باید جایگزینی برای پارک خودروها به وجود آورند.
از سوی دیگر، دولت‌ها در این زمینه، کمترین کمک مالی را برای احداث پارکلت‌ها به جوامع محلی می‌کنند. بنابراین، ایجاد چنین فضاهای عمومی مفیدی مستلزم هزینه است و فقط در مناطقی با منابع مالی کافی اتفاق می‌افتد.
قابلیت‌های پارکلت‌ها
برای اینکه پارکلت‌ها بیشترین تغییر مفید را در شهرها به وجود آورند، باید در کنار سایر اقدامات نظیر حذف فضاهای پارک، وسیع کردن پیاده‌روها و بهبود سیستم‌های حمل و نقل عمومی پیاده شوند. علاوه بر این، الگوی بودجه‌بندی آن‌ها نیز باید تغییر پیدا کند تا تنها به مناطق غنی و ساکنان ثروتمند اختصاص داده نشود. مقامات رسمی در تغییر محوریت شهرها از خودروها به مردم، باید بسیار فراگیر و بی‌طرفانه عمل کنند تا همه ساکنان شهر از مزیت فضاهای عمومی کوچک خیابانی بهره‌مند شوند. توسعه بعضی از مناطق و رها کردن سایرین به حال خود، نه تنها پایداری را برای شهرها به ارمغان نخواهد آورد، بلکه به افزایش نابرابری در میان مردم منجر خواهد شد. پارکلت‌ها از قابلیت بالایی برای ایجاد فضاهای سبز عمومی در مناطق شهری برخوردار است و می‌تواند به عنوان مولفه‌ای بسیار کارآمد در جنبش شهرسازی جدید عمل کند.
نظر شما