به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، تحقیقات مکینزی، معتبرترین شرکت مدیریتی جهان، نشان میدهد که اگر برای کاهش انتشار گازهای آلاینده در بخش صنعت مد اقدام مؤثری نشود، آنگاه پیمان پاریس برای تغییر اقلیم از طریق کاهش حداکثری گاز کربن تا سال ۲۰۳۰ با شکست مواجه خواهد شد. در واقع، صنعت مد میتواند از طریق افزایش تغییرات در زنجیره ارزش، به طور پایدار انتشار گازهای آلاینده را کاهش دهد و از این طریق، نقش مهمی در به حداقل رسیدن گرمای کره زمین ایفا کند. اگرچه انتشار گاز دیاکسیدکربن تحت تأثیر شیوع بیماری کووید -۱۹ به طور چشمگیری کاهش یافته است با این حال تحقیقات اخیر مکینزی حاکی است که اگر برای پایین آوردن سطح کربن در هوا اقدامات ویژهای نشود، آنگاه انتشار آن در صنعت مد به بیشتر از مقدار کنونی خواهد رسید و همین امر هدف توافق پاریس ۲۰۳۰ را با ناکامی مواجه خواهد کرد.
در صنعت مد نیز همانند سایر صنایع، دستیابی به پایداری در چند سال اخیر به یک هدف تبدیل شده است چرا که از یک سو انتظارات سرمایهگذاران روز به روز افزایش مییابد و از سوی دیگر مصرفکنندگان بیش از پیش خواهان محصولات پایدار هستند. علاوه بر این مقررات زیستمحیطی هر روز سختگیرانهتر از قبل میشود و استعدادهای عرصه صنعت به سمت ایجاد کمپانیهای پایدار گرایش پیدا میکنند. مدیر کمپانی مکینزی، طی یک وبینار زنده رویکردهایی ارائه دادند که با استفاده از آنها، سرمایهگذاران، صاحبان برندها، خردهفروشان، تولیدکنندگان، سیاستگذاران و مصرفکنندگان میتوانند در کاهش انتشار گازهای آلاینده نقش عمدهای ایفا کنند.
هدف کاهش کربن در توافق پاریس ۲۰۳۰ چیزی برابر با ۷. ۱ گیگاتن دی اکسید کربن کمتر از مقداری است که امروزه منتشر میشود. بدیهی است که دستیابی به این هدف بلندپروازانه مستلزم افزایش تلاشها در سراسر زنجیره ارزش صنعت است و بدون آن، انتشار گازهای آلاینده نه تنها کاهش نخواهد یافت بلکه رو به افزایش نیز خواهد نهاد. فعالیتهای بالادستی نظیر تولید و پردازش محصول و تولید پوشاک ممکن است منجر به کاهش ۶۰ درصدی کل انتشارات گاز کربن شود و اقدامات صاحبان برندها ۲۰ درصد کاهش گاز آلاینده در هوا را در پی داشته باشد. اغلب تغییرات لازم برای کاهش بیشتر کربن نیازمند سرمایهگذاری اولیه است اما جالب اینکه بعضی از آنها نیز به جای در بر گرفتن هزینه، باعث افزایش پساندازهای مالی در صنایع میشوند.
افزایش بهرهوری انرژی تولید و عملیات خرده فروشی در کنار کاهش تولید بیرویه از مهمترین مولفهها در تغییرات مربوط به کاهش هزینههای بخش بالادستی زنجیره ارزش صنعت بشمار میرود. به عنوان مثال، کاهش مواد زائدی که طی تولید پوشاک و در نتیجه توسعه مدیریت ضایعات با هدف حفظ محیط زیست اتفاق میافتد، شتاب و افزایش هزینهها را در پی دارد. دستیابی به الکتریسیته ۱۰۰ درصد تجدیدپذیر در کشورها، یکی از بزرگترین شتابدهندههایی است که باعث افزایش هزینهها برای تمام کشورها در چرخه ارزش میشود. علاوه بر این تغییر در ترکیب مواد میتواند علاوه بر بالا بردن هزینهها، شتاب آنها را نیز بیشتر کند.
برندها باید اقدامات شتابدهنده خود را از طریق تعیین و شفافسازی تولیدات کنونی و ایجاد مشارکتهای استراتژیک آغاز کنند تا امکان سرمایهگذاری لازم برای اقدامات خود را فراهم آورند و استفاده از مدلهای تجاری مدور را افزایش دهند. به عنوان مثال افزایش استفاده از روش کاشت پنبه بدون هیچ گونه کود یا آفتکش انتشار گاز کربن را نیز تا ۵۰ درصد کاهش میدهد هر چند به ازای هر هکتار زمین، محصول کمتری را در اختیار کشاورز قرار خواهد داد. کارکنان صنعت مد نیز میتوانند با خلاقیت و نبوغی که در حرفه خود دارند تغییرات ناشی از پاندمی کرونا برای کاهش گرمای کره زمین را دائمی کنند.
نظر شما