مرتضی قورچی در گفت و گو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: مسئله مهمی که امروزه توجه همگان را به خصوص مسئولان شهری را به دیپلماسی شهری جلب میکند، بروز مشکلات شهری و نیازمندیهای فزاینده شهروندان است.
وی تصریح کرد: هیچ شهری به خصوص کلانشهرها نمیتواند ادعا کند که به تنهایی قادر به تأمین نیازمندیهای خود است چرا که روند جهانی شدن، منجر به بروز مشکلات و فرصتهای جهانی و فراگیر شده که مشارکت و همکاری چند جانبه کلانشهرها را میطلبد.
استادیار و دکترای جغرافیای دانشگاه شهید بهشتی تهران ادامه داد: امروزه وقوع فجایع طبیعی، مانند زلزله، سیل، خشکسالی و مشکلات فراوان دیگر در مناطق محروم جهان، همکاری و تشریک مساعی در سطح جهانی در قالب سازمانهای بینالمللی غیردولتی فراملی را ضروری میکند.
وی تاکید کرد: با توجه به اهمیت مسائل و چالشهای فرامرزی شده برای تمامی جوامع شهری، باید این واقعیت را در نظر داشت که راه حلهای یک جانبه و همکاریهای بینالمللی دوجانبه شهر با شهر در بسیاری از موارد نتوانسته تأمین کننده نیازهای بشری و به خصوص موضوعات شهری باشد.
قورچی گفت: رویدادهای مهمی که طی دو قرن گذشته در جامعه بشری به خصوص در مدیریت شهری به وقوع پیوسته، پدیده جهانی شدن و فرامرزی شدن چالشها و فرصتها است که به تبع آن باعث ظهور بازیگران جدید ملی و بینالمللی در قالب سازمانهای جهانی و همچنین مفهوم حکمرانی جهانی شده است.
وی با بیان اینکه کشورها به خصوص کلانشهرها در تلاش هستند علاوه بر بهرهمندی از فرصتها و همچنین مشارکت در مدیریت چالشهای جهانی، جایگاه برتر و تأثیرگذاری را در حکمرانی جهانی کسب کنند، اظهار کرد: امروزه کلانشهرها با مشارکت و همکاری در موضوعات جهانی سعی میکنند افکار عمومی جهان را در پیشبرد اهداف و مقاصد خود بسیج کنند تا از این طریق بتوانند در سیاست گذاری و تصمیمات جهانی تأثیرگذار باشند و شرایط شهر جهانی را برای خود ایجاد کنند.
استادیار و دکترای جغرافیای دانشگاه شهید بهشتی تهران افزود: آنچه که این امر مهم را عملی میسازد، استفاده از ابزار و مؤلفه تأثیرگذار دیپلماسی شهری در عرصه بینالمللی است زیرا کارگزاران دیپلماسی شهری میتوانند با تکیه بر دانش و مهارت خود سیاستگذاران، افکار عمومی را در جهت منافع شهر متبوع هدایت کنند.
وی معتقد است: «شهرهایی در رسیدن به آرمانهای خود به عنوان شهر جهانی و کسب جایگاه برتر در حکمرانی جهانی موفق هستند که بتوانند زمینههای حکمرانی محلی و مشارکت حداکثری شهروندان خود را برای مدیریت شهری با تمرکززدایی فراهم کرده باشند؛ در این صورت کارگزاران دیپلماسی شهری میتوانند به عنوان عنصر تأثیرگذار در سیاست گذاری حکمرانی جهانی عمل کنند.»
نظر شما