حامد اخگر در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: شهرها نظام‌های پیچیده با اجزای درونی بسیار مرتبط با هم هستند که در طول زمان رشد کمی و کیفی زیادی یافته‌اند این در حالی است که شهر مدرن امروز در معرض آسیب‌های اجتماعی فراوانی قرار دارد و در عین حال نسبت به قبل تاب آوری کمتری دارد.
وی افزود: در این میان امنیت یکی از شاخص‌های اساسی در تحقق شهر پایدار و سالم است که باید از سوی بخش‌های مختلف اعم از مدیریت شهری و حتی شهروندان مورد توجه باشد.
این دکترای شهرسازی با بیان اینکه این موضوع با دقت نظر در ابعاد مختلف آن یکی از موضوعات اساسی در نظام شهری جدید است، خاطرنشان کرد: زنان به عنوان یکی از شهروندان سعی در استفاده از فضای شهری و شهر دارند. نحوه و میزان، زمان و کمیت و کیفیت استفاده از فضاهای شهری تابعی از مؤلفه‌های مختلف است. بدون شک یکی از این موارد امنیت است. مطالعات مختلف نشان می‌دهد که زنان اساساً از حضور در فضاهایی که احساس امنیت نمی‌کنند گریزان هستند بدین معنی که اصلاً حضور پیدا نمی‌کنند و تعامل برقرار نمی‌کنند.
وی تصریح کرد: معمولاً فضاهای تک‌محصولی و مردانه (مثل تعمیرگاه‌ها یا کارواش‌ها)، فضاهایی که بر آنها نظارتی وجود ندارد (مثل مسیرهایی که با ساختمان‌های مسکونی محاط نشده باشند و یا حتی پارک‌ها وقتی کسی از آنها استفاده نمی‌کند)، مسیرهایی که اصطلاحاً راه در رو نداشته باشند (مثل پل‌های هوایی)، فضاهایی که به لحاظ ادراکی مالکی ندارند (مثل زیرپل‌ها) و فضاهایی که از آنها خوب نگهداری نمی‌شود (همچون کوچه‌هایی با خانه‌های متروک و شیشه‌های شکسته و یا خیابان‌های کثیف و آلوده) به لحاظ ادراکی از پایین‌ترین سطح امنیت برخوردارند و لذا اغلب میزبانی برای این قشر از جامعه نیستند.
این دکترای شهرسازی ادامه داد: این در حالی است که اصولاً حضور زنان در فضای شهری می‌تواند تکوین فضا و ارتقای کیفی حوزه عمومی بالاخص موضوع امنیت در دو بعد ذهنی و عینی را افزایش دهد در حالی که درگذشته زنان صرفاً مجاز به استفاده از سه فضای شهری مسجد، حمام و گورستان بوده‌اند.
اخگر با بیان اینکه با افزایش استفاده از فضا و شهر توسط بانوان امر تامین امنیت عمومی در پی آن مورد توجه است، تاکید کرد: زمانی مادران ما از ارتباط صمیمی با همسایه‌ها استقبال زیادی می‌کردند و امروزه زنان حق استفاده و حضور در تمامی فضاهای شهری را از آن خود می‌دانند، لذا لزوم تامین امنیت برای استفاده حداکثری و در طولانی مدت آنان از فضاهای شهری مورد توجه علم شهرسازی است.
نظر شما