واکسن  آنفلوآنزا در برابر پاندمی جهانی مصونیت ایجاد می‌کند؟

‌ آنفلوآنزا یک عفونت فصلی است که با شروع سریع علائمی از جمله تب، لرز، کوفتگی، درد، سرفه و گرفتگی یا آبریزش بینی بروز پیدا می‌کند.

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، این بیماری نسبت به سرماخوردگی شدت و علائم بیشتری دارد و می‌تواند به آسیب‌های جدی در برخی افراد خصوصاً گروه‌های پر خطر منجر شود. این گروه‌ها شامل افرادی هستند که در اثر عفونت ویروسی آنفلوآنزا، بیش از سایرین دچار عوارض ثانویه می‌شوند. آن‌ها باید در ابتدای فصل شیوع بیماری اقدام به واکیسناسیون کنند. افراد مذکور شامل کودکان دو تا ۱۰ سال، افراد بالای ۶۵ سال، کارمندان و پرستارانی که به‌طور مستقیم با گروه‌های درگیر بیماری تماس دارند و زنان باردار می‌شود که واکسیناسیون آن‌ها جنین را نیز تا ۶ ماهگی مصون می‌کند.

ایمنی در برابر آنفلوآنزا

واکسیناسیون آنفلوآنزا برای گروه‌های با بیماری‌های خاص و مزمن نیز ضروری است. این افراد شامل مبتلایان به آسم و سایر بیماری‌های تنفسی، کسانی که ابتلا به بیماری های خاص سیستم ایمنی آن‌ها را تضعیف کرده (هم‌چون مبتلایان به HIV یا بیماران سرطانی که شیمی‌درمانی می‌شوند)، مبتلایان به بیماری‌های قلبی عروقی، کلیوی و کبدی، بیماری‌های متابولیک (مانند دیابت)، مشکلات عصبی (هم‌چون سکته مغزی یا ام‌اس) و چاقی بالینی( داشتن BMI 40 یا بالاتر) می‌شود.

انواع ویروس‌های آنفلوآنزا

به‌طورکلی برای آنفلوآنزا سه نوع ویروس اصلی A ،B و C وجود دارد که دو نوع اول در واقع باعث اپیدمی‌های فصلی این بیماری می‌شوند. این ویروس‌های فصلی به صورت سالانه و تحت‌تأثیر رانش‌های خفیف آنتی‌ژنیک (Antigenic drift)که بیشتر در ویروس‌های نوع A رخ می‌دهد، دچار تغییرات اندکی می‌شوند که به سویه‌های ویروسی جدید آنفلوآنزای فصلی منجر می‌شود.

ویروس‌های آنفلوآنزای A از بیماری‌های مشترک میان دام و انسان محسوب می‌شود و می‌تواند پرندگان، پستانداران و انسان را درگیر کند. آنفلوآنزای مرغی یا خوکی در این دسته جای دارد. زمانی که این ویروس‌ها از طریق پرندگان یا حیوانات به انسان سرایت کند، اپیدمی جهانی آنفلوآنزا رخ می‌دهد.

اگر این انتقال ویروسی حیوان به انسان با یک تغییر اساسی و ناگهانی در ویروس همراه شود به آن تغییر آنتی‌ژنیک می‌گویند که منجر به تشکیل سویه‌های کاملاً جدید و ناشناخته آنفلوانزا برای سیستم ایمنی بدن انسان می‌شود که در بعضی مواقع می‌تواند مرگ‌ومیر گسترده‌ای را همراه داشته باشد و در صورت شیوع جهانی باعث بروز پاندمی آنفلوآنزا شود.

واکسن آنفلوآنزا

واکسن آنفلوانزا حاوی مقادیر کمی ویروس آنفلوانزای غیرزنده یا ضعیف شده، مقدار کمی اووآلبومین، مقدار کمی نمک سدیم و پتاسیم برای تنظیم میزان اسیدیته و پلی سوربات (عامل امولسیون کننده) است. بعضی واکسن‌ها ممکن است حاوی روغن اسکوالن باشند؛ روغنی که به صورت طبیعی وجود دارد و به‌عنوان عامل کمکی برای تقویت پاسخ ایمنی بدن به واکسن عمل می‌کند.

از آنجایی که واکسن آنفلوآانزا حاوی ویروس غیرزنده آنفلوانزا است، خود واکسن منجر به عفونت نخواهد شد، اما به سیستم ایمنی بدن اجازه می‌دهد تا با تولید آنتی بادی برای مقابله با عفونت در آینده آماده شود. این واکسن‌ها معمولاً حاوی یک ویروس A (H1N1)، یک A (H3N2) و ۱ یا ۲ ویروس B است.

با توجه به متغیر بودن سویه‌های واکسن آنفلوآنزا، سالانه واکسن جدیدی برای این بیماری تولید و عرضه می‌شود. این واکسن با توجه به تغییر سویه‌های ویروس قبلی ساخته می‌شود و با وجود اینکه شیوع هر ویروس برای فصل بعد قابل پیش‌بینی نیست، واکسن‌ها با استفاده از داده‌های جمع‌آوری‌شده درباره سویه‌های فصل قبلی شیوع بیماری تهیه می‌شود.

واکسن آنفلوآنزا در برابر پاندمی جهانی مصونیت ایجاد می‌کند؟

موضوع قابل توجه اینکه واکسن‌های تولید شده نمی‌توانند در برابر پاندمی‌های عظیم جهانی آنفلوآنزا هم‌چون پاندمی H1N1 سال ۲۰۰۹، مصونیت ایجاد کنند، چرا که حجم تغییرات آنتی‌ژنیک بسیار بالا بوده و سویه‌های کاملاً جدیدی از ویروس‌های آنفلوآنزا را ایجاد کرده است که باعث مقاومت آن‌ها در برابر تمامی استراتژی‌های بکار رفته در تولید واکسن می‌شود. بنابراین شیوع جهانی این نوع از آنفلوآنزا باعث مرگ‌ومیرهای گسترده می‌شود. از سوی دیگر کمبود مصونیت ذاتی در جمعیت انسانی، قدرت گسترش سریع ویروس را بسیار بالا می‌برد.

با این‌ حال با ادامه گردش سویه‌های ویروسی در جمعیت انسانی طی سال‌های بعد، ویروس‌های مذکور احتمالاً تغییرات آنتی‌ژنی خفیفی خواهند داشت. بدین‌ ترتیب کسانی که آلوده شده و زنده مانده‌اند، در برابر آن‌ها مصونیت ذاتی پیدا می‌کنند و دیگران می‌توانند با استفاده از واکسن تهیه‌شده از آنتی‌بادی‌های آن‌ها مصونیت پیدا کنند.

انواع واکسن آنفلوآنزا

کودکان ۶ ماهه تا دو ساله معمولاً واکسن چهارظرفیتی غیرفعال که حاوی چهار نوع سویه آنفلوآنزای فصل قبل است (QIVe) و کودکان دو تا ۱۷ سال، یک واکسن چهار ظرفیتی ضعیف‌ شده (LAIV) را دریافت می‌کنند. برای سنین بین ۱۸ تا ۶۴ سال نیز واکسن چهار ظرفیتی (QIVe) یا مبتنی بر سلول تزریق می‌شود. بزرگسالان بالای ۶۵ سال به‌طور معمول واکسن‌های سه ظرفیتی کمکی (aTIV) دریافت می‌کنند که از آن‌ها در برابر سه سویه آنفلوآنزا محافظت می‌کند، اما مؤثرتر از انواع قبلی است. این واکسن‌ها معمولاً در آستانه فصل سرما تزریق می‌شوند.

کد خبر 455249

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.