سید احمد حسینی‌نیا در گفت و گو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: شهر پایدار به عنوان یک شهر خودکفا می‌تواند وضعیت «تولید کردن برای مصرف» را احیا کند.
وی با بیان اینکه شهر پایدار شهری است که در آن شهروندان به کمک مشارکت پویا، پیشرفت اقتصادی، محیط زیستی و اجتماعی و فرهنگی را متعادل کرده‌اند، افزود: در شهر پایدار به دلیل استفاده اقتصادی از منابع، اجتناب از تولید بیش از حد ضایعات و بازیافت آنها تا حد امکان و پذیرش سیاست‌های مفید در درازمدت قادر به ادامه حیات است.
معاون شهرسازی و معماری شهردار اصفهان ادامه داد: سازمان ملل شهر پایدار را «مرکز ایده‌ها، تجارت، فرهنگ، علم، بهره‌وری، توسعه اجتماعی و موارد دیگر» تعریف کرده است.
وی با بیان اینکه اگر یک رویکرد جامع به توسعه شهری اتخاذ کنیم که دسترسی همگانی به خدمات اساسی، مسکن و تحرک را تضمین کند، شهر می‌تواند جامعه پایدار اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی را ارتقا ببخشد، گفت: برنامه‌ریزی شهری، سیستم‌های حمل و نقل، آب، فاضلاب، مدیریت پسماند، کاهش ریسک سوانح، دسترسی به اطلاعات، آموزش و پرورش و ظرفیت سازی از جمله مواردی هستند که شهر پایدار به آنها توجه می‌کند.
حسینی‌نیا با تاکید بر اینکه شهرهایی بهبودپذیر یا تاب‌آور هستند که هم بلایای زیست محیطی را تجربه کرده و هم آنها را از پیش روی خود برداشته‌اند، اظهار کرد: تجربه شهرهای مختلف بر اساس آسیب‌های وارده بر آنها متفاوت است، اینکه کدام شهرها نابود شده و کدام شهرها پی‌ریزی و توسعه یافته‌اند، پرسش‌های مهمی در ارزیابی بازسازی شهرهایی هستند که توسط بلایا صدمه دیده‌اند.
وی با اشاره به شماری از اصول شهر تاب‌آور، تصریح کرد: از جمله این اصول آن است که روایت‌های تاب‌آوری، ضرورتی سیاسی محسوب می‌شود؛ بلایا، آشکار کننده تاب‌آوری و انعطاف‌پذیری حکومت‌ها است، تاب‌آوری محلی با تاب‌آوری ملی رابطه دارد، تاب‌آوری توسط نیروهای بیرونی بازنویسی می‌شود، بازسازی شهری سمبل تاب‌آوری انسانی است، یادبود تاب‌آوری را هدایت می‌کند، تاب‌آوری از سکون و رکود سرمایه‌گذاری های پیشین بهره می‌برد و قدرت مکان را استثمار می‌کند.
معاون شهرسازی و معماری شهردار اصفهان گفت: شهرهای تاب‌آور آسیب‌پذیری در برابر رویدادهای شدید را کاهش داده و به طور خلاقانه به تغییرهای زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی به منظور افزایش پایداری بلند مدت خود پاسخ می‌دهند.
وی با تاکید بر اینکه فعالیت‌های شهر تاب‌آور نسبت به اصالت‌ها و شرایط منحصر به فرد و متمایز محلی حساس هستند، ادامه داد: تلاش‌های متعهد شده برای جلوگیری از بحران یا فاجعه در یک حوزه باید به گونه‌ای طراحی شود که تاب‌آوری اجتماع و توسعه پایدار در شماری از حوزه‌ها را پیشرفت دهد.
حسینی‌نیا با بیان اینکه شهرهای تاب‌آور به عنوان مفهوم «تاب‌آوری شهری» جامع و دستورکار سیاست‌گذاری با مضامینی در زمینه‌های حکمروایی شهری، زیرساخت‌ها، مالی، طراحی، توسعه اقتصادی و اجتماعی و مدیریت منابع زیست محیطی تعریف شده است، اظهار کرد: در مجموع شهرهای تاب‌آور بر مفاهیمی نظیر چشم‌انداز بلندمدت، تعهد ذی‌نفعان، دانش محلی، یادگیری مستمر و غیره تاکید دارد.
نظر شما