شناسایی محدوده‌های مستعد آتش‌سوزی در شهرها با GIS

هادی عبدالعظیمی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: لایه‌های اطلاعاتی رستری شامل لایه حوادث پیشین، تراکم ساختمانی، بافت‌های فرسوده، لایه جزایر حرارتی شهرها، تاسیساتی مثل پمپ بنزین و گاز است؛ چنانچه بتوان لایه‌های اطلاعاتی رستری را تهیه کرد می‌توان از روش‌های تصمیم سازی مختلف برای کنترل بحران آتش سوزی استفاده کرد.

وی افزود: شناسایی نقاط حادثه خیزی که قبلاً در آنها آتش سوزی اتفاق افتاده است، می‌تواند به عنوان یک لایه اطلاعاتی مورد استفاده قرار بگیرد. ممکن است همان مکان‌ها در آینده در معرض خطر آتش سوزی باشد.

این متخصص سنجش از راه دور و جی‌آی‌اس با بیان اینکه برخی از این مکان‌ها، بافت‌های فرسوده شهری است که امکان آتش سوزی مجدد در آنها وجود دارد، خاطرنشان کرد: لایه اطلاعاتی قدمت ساختمان‌ها نیز به شناسایی نقاط مخاطره‌آمیز کمک می‌کند، هرچقدر قدمت ساختمان‌ها بیشتر باشد احتمال بروز حادثه آتش سوزی به دلیل مشکلاتی که به تدریج در تأسیسات آنها به وجود آمده، بیشتر است.

عبدالعظیمی تاکید کرد: به منظور شناسایی لایه جزایر حرارتی شهرها می‌توان از الگوریتم‌های سنجش از دوری استفاده کرد تا بتوان دمای مناطق شهر را به صورت پیکسلی، برآورده کرد؛ نقاط گرم‌تر احتمال آتش سوزی در آنها بیشتر است.

وی ادامه داد: لایه تراکم ساختمانی از دیگر لایه‌هایی است که با استفاده از سیستم اطلاعات مکانی(GIS) و سنجش از دور (RS) می‌تواند متخصصان را در شناسایی نقاط آسیب پذیر کمک کند، مکان‌هایی که تراکم ساختمانی بیشتری دارند احتمال آتش سوزی در آنها بیشتر است.

این متخصص سنجش از راه دور و جی‌آی‌اس با اشاره به لایه پوشش گیاهی، تصریح کرد: پوشش گیاهی پارک‌ها یا مکان‌هایی که پوشش گیاهی خشکی دارد، به دلیل بی‌احتیاطی ممکن است بیشتر در معرض خطراتش سوزی باشد.

عبدالعظیمی افزود: کاربری‌هایی که احتمال رخداد آتش سوزی در آنها بیشتر خواهد بود، مثل پمپ بنزین‌ها یا کاربری‌های کارگاهی، هتل‌ها، مراکز خرید، دکل‌های فشار قوی و کارخانجات صنعتی، چنانچه لایه‌های اطلاعاتی آنها را استفاده کنیم، بهتر می‌توان مناطق مستعد را جهت پیشگیری و آمادگی لازم، شناسایی کرد.

وی گفت: محدوده‌های آسیب پذیر نسبت به آتش سوزی که از ایستگاه‌های آتش سوزی فاصله دارند نیز مورد توجه هستند، زیرا تا رسیدن ماشین آتش نشانی به مکان حادثه ممکن است، حادثه بدتری رخ دهد و به همین دلیل باید شیرهای هیدرانت در معابر نزدیک به آن مکان‌ها تعبیه شود.

این متخصص سنجش از راه دور و جی‌آی‌اس عنوان کرد: پس از فراهم آوردن این لایه‌های اطلاعاتی، علم جی آی اس لایه‌ها را همپوشانی می‌کند و از همپوشانی آنها لایه خروجی استخراج می‌شود که لایه آتش سوزی مناطق آسیب پذیر یا مناطق مستعد آتش‌سوزی است.

عبدالعظیمی اظهار کرد: چنانچه بخواهیم برای شناسایی این نقاط از جی آی اس استفاده کنیم باید لایه‌ها را با یکدیگر همپوشانی کنیم و نقشه خروجی را تهیه کنیم و در این راستا می‌توان از الگوریتم‌های مختلف تصمیم سازی استفاده کرد.

وی افزود: با شناسایی محدوده‌های مستعد آتش سوزی و در فاز پیشگیری از بحران، توجه سازمان‌های مربوطه از جمله نهاد مدیریت بحران شهرداری و مدیریت بحران استانداری به این مکان‌ها بیشتر خواهد بود. چنانچه ایستگاه آتش نشانی در این مناطق وجود نداشته باشد، می‌توان در این مناطق اقدام به احداث ایستگاه یا نصب شیرهای هیدرانت کرد.

این متخصص سنجش از راه دور و جی‌آی‌اس خاطرنشان کرد: در فاز مقابله نیز می‌توان مسیرهای نزدیک‌تر به محل حادثه را در محیط جی آی اس و با استفاده از الگوریتم‌های مسیریابی تعریف و با بهره گیری از اپلیکیشن‌های نشان و بلد، کوتاه‌ترین مسیر را برای رسیدن به محل آتش سوزی انتخاب کرد تا نیروها در عرض چند دقیقه به محل حادثه برسند؛ چنانچه زمان رسیدن نیروهای آتش نشانی زیاد شود ممکن است حوادث جدی بعدی در محل حادثه اتفاق بیفتد.

عبدالعظیمی گفت: در فاز بازسازی و باز توانی نیز این امکان وجود دارد که به صورت آنلاین رسیدگی به محل‌های آسیب دیده در مرکز فرماندهی ستاد بحران پایش شود، اینکه مأموران آتش نشانی باید از چه محیطی باید وارد شوند و چه اقداماتی باید در محل حادثه انجام شود تا فاز بازسازی و باز توانی به بهترین نحو به انجام برسد.