به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، در پی درک اینکه رعایت فاصله اجتماعی در دوران شیوع کرونا از ضرورت بالایی برخوردار است، بدون شک فضاهای زندگی روزانه با تغییرات قابل توجهی مطابق آن مواجه خواهد شد. در این راستا معماران اهل سئول، پایتخت کره جنوبی، در واکنش به بحران پاندمی‌های ناخواسته آینده، در تلاشند ایده‌هایی جالب و کارآمد برای طراحی محیط‌های جدید، فضاهای شهری و چشم‌اندازها ارائه دهند تا نقص‌های امروزی معماری شهری را تا حد ممکن برطرف کنند. علاوه بر این، مقامات ارشد شهر اخیراً بین معماران برای ارائه بهترین ایده‌های خود رقابتی بین‌المللی برگزار کرده‌اند تا جهان پساکرونا را با مطلوب‌ترین تغییرات طراحی کنند.
در رقابت فوق تعداد ۱۰۴ معمار از ۱۵ کشور مختلف جهان شرکت کردند و طرح‌های پیشنهادی خود را ارائه دادند که هیئت داوران چهار طرح برتر را از میان آن‌ها برگزیدند. جایزه بهترین طرح به گروهی از معماران ویتنامی برای "ماسک‌های نامرئی" اختصاص داده شد و پس از آن طرح‌های "محدوده مدرسه"، "رستوران اتوبوسی" و "همه در کنار من هستند" به ترتیب طرح‌های برتر دوم تا چهارم را از آن خود کردند.
هیئت داوران از هفت معمار برجسته سراسر جهان نظیر Daniel Valle اهل اسپانیا تشکیل شده است که خود در چند سال گذشته آثار معماری شگفت‌انگیزی در کره جنوبی بر جای گذاشته است. مهم‌ترین معیار داوران از انتخاب طرح‌های برتر، آثاری بود که سریع‌ترین و در عین حال ممکن‌ترین راه‌حل‌ها را برای برطرف کردن نقص‌های شهری ارائه می‌داد و از طرفی این دانش را در میان مردم جهان به وجود می‌آورد که پاندمی کرونا بحرانی گذرا خواهد بود. همه داوران از این نظر اتفاق نظر داشتند که طرح برتر باید الزامات فاصله اجتماعی را به خوبی مورد توجه قرار داده باشد که این کار می‌توانست از طریق ایجاد فضای شخصی به وسیله مرزبندی با پوشش سبز امکان‌پذیر باشد. در ادامه به معرفی چهار طرح برتر و ویژگی‌های خاص هر یک پرداخته می‌شود:
جایزه اول؛ ماسک نامرئی
فضای طبیعت عنصری قابل دستکاری است و می‌توان فضاهای کوچک شخصی محصور در پوشش سبز را تغییر داد و از طریق قلمه زدن گیاهان در سایر قسمت‌های همان فضا یا هرس کردن آن‌ها تغییرات چشمگیری در فضای سبز مورد نظر به وجود آورد. در دوران پاندمی کرونا، فضاهای عمومی با چالش‌های بسیاری مواجه شده است چرا که از قابلیت کافی برای تضمین حفظ سلامت مردم برخوردار نیست. در این راستا گروهی از معماران ویتنامی طرحی بسیار جالب ارائه داده‌اند که باعث افزایش سطح ایمنی مردم در فضاهای عمومی می‌شود. در واقع این افراد پارک‌ها را برای طرح پیشنهادی خود هدفگذاری کرده‌اند چرا که این فضاهای عمومی اولویت بسیاری از طراحان شهری در سراسر جهان بشمار می‌رود. ابتدا گذرگاه‌هایی عمودی با اندازه‌ای محدود ساخته شد که به بیش از دو نفر اجازه عبور را نمی‌دهد و سپس در محل تقاطع گذرگاه‌ها، ارتفاعات متفاوت برای آن‌ها مورد توجه قرار گرفت تا از برخورد کاربران با یکدیگر جلوگیری شود. این نوع طراحی به بازدیدکنندگان پارک هشدار می‌دهد که هر منطقه برای یک یا نهایت دو نفر طراحی شده است و افراد نباید وارد محدوده شخص دیگری شوند.
جایزه دوم؛ محدوده مدرسه
در این ایده، مدرسه به عنوان وسیله‌ای برای ارائه راه‌حل‌های فضایی انتخاب شد. نقش مدرسه به عنوان زیرساختی که امکان خالی بودن آن در یک شهر متراکم وجود دارد یا در فاصله حداکثر یک کیلومتری از هر خانه قرار دارد از اهمیت ویژه‌ای برای طرح‌های پساکرونا برخوردار است. بنابراین در طرح فوق، طراحی محدوده مدرسه برای ایجاد فضای امن در اولویت طراحی شهری قرار گرفت و از نظر معماران باید به گونه‌ای انجام می‌شد که بیشترین ایمنی سلامت را برای دانش‌آموزان و ساکنان اطراف مدرسه فراهم می‌آورد.
جایزه سوم؛ رستوران اتوبوسی
اگرچه در حال حاضر رعایت فاصله فیزیکی با سایر مردم امری ضروری برای مهار شیوع بیماری کووید -۱۹ به حساب می‌آید، با این حال حفظ سلامت روانی در چنین شرایطی، کار بسیار پیچیده‌ای است. گروهی از معماران رستورانی اتوبوسی طراحی کرده‌اند که در آن مردم می‌توانند ضمن رعایت فاصله مطمئن از یکدیگر به صرف غذا در کنار عزیزانشان بپردازند. از سوی دیگر از آنجا که ویروس کرونا می‌تواند از طریق سطوح به مردم منتقل شود در نتیجه سازندگان از موادی در ساخت رستوران فوق بهره گرفته‌اند که تا کمترین زمان ممکن ویروس روی آن زنده می‌ماند. در واقع، تمام اجزای اتوبوس با مس پوشیده شده است که روی این ماده تنها به مدت چهار ساعت ویروس کرونا زنده می‌ماند.
جایزه چهارم؛ مستقل اما متحد
در این طرح پیشنهادی، هر شخص به فضایی مستقل برای زندگی و کار دسترسی دارد؛ معماران برای دستیابی به این هدف، ساختمانی طراحی کرده‌اند که ترکیبی از واحدهای جدا از هم است و هر قسمت کاربری خاص خود را دارد. هر شخص می‌تواند اندازه و نوع طراحی واحد مورد نظر را متناسب با نیازهای خود برای زندگی و فعالیت انتخاب کند و در صورت تمایل، واحد خود را در مقابل خانه همسایه و به صورت روباز انتخاب کند. اگرچه ساکنان این واحدها از نظر فیزیکی با هم فاصله دارند با این حال می‌توانند به راحتی با همسایه‌های خود ارتباط برقرار کنند.
گزارش از: زهرا عباسپور، مترجم ایمنا
نظر شما