به گزارش خبرنگار ایمنا، جشنواره ملی موسیقی جوان یکی از معدود جشنواره‌های موسیقی کشور است که از روزگاری که دایر شده تا کنون نوجوانان و جوانان با استعدادی را به خود دیده و همواره این امید را در دل اهالی موسیقی و پیشکسوتان زنده نگه داشته است که موسیقی در آینده به دست افرادی لایق و پرشور سپرده خواهد شد. نوجوانانی که با وجود شرایط نامطلوب اقتصادی و اجتماعی همچنان شور و اشتیاق برای پاسداری و استغنای هنر ناب ایرانی در آنها پابرجاست.
چهاردهمین دوره جشنواره ملی موسیقی جوان امسال با وجود تمامی محدودیت‌های ناشی از شیوع ویروس کرونا به صورت مجازی برگزار شد و اختتامیه آن جمعه نهم آبان به صورت زنده از پلتفرم‌های مختلف پخش شد. امسال میزان حضور شرکت کنندگان بیش از هر سال دیگری بود و مدیریت جشنواره با توجه به شرایط کشور همچنان روند رو به رشدی را طی کرد. وجود چنین جشنواره‌های مفیدی مزایای بسیاری در جهت شناسایی و معرفی استعدادهای جوان موسیقی در کشور دارد کما اینکه در همه نقاط مختلف دنیا برگزاری این جشنواره‌ها به دلیل اهمیت فراوانی که دارند از حمایت‌های ویژه‌ای برخوردار هستند.
جشنواره ملی موسیقی جوان در سه بخش دستگاهی، کلاسیک و نواحی برگزار می‌شود. این دسته بندی ممکن است به ظاهر دسته بندی جامعی باشد، ولی چشمپوشی سیاست‌گذاران این جشنواره نسبت به بخش عظیمی از صنعت موسیقی کشور یعنی ژانرهای موسیقی عامه پسند نکته حائز اهمیتی است که در جای خود باید تجزیه و تحلیل شود. شاید خط مشی این جشنواره کاملاً جدا از اینگونه ژانرهای موسیقی باشد و اهمیتی به این نظرات داده نشود، اما کسانی که از موسیقی‌های مبتذل پاپ که این روزها در جامعه همه‌گیر شده، انتقاد می‌کنند باید در نظر داشته باشند که بی‌شک مدیریت و کنترل در این زمینه می‌تواند تا حدود بسیار زیادی آینده موسیقی پاپ کشور را تعیین کند.
آموزش صحیح و حمایت‌های بجا و تشویق و انتقاد درست از جوانانی که قرار است در موسیقی پاپ کشور فعالیت داشته باشند در این زمینه بسیار حائز اهمیت است. حداقل، لزوم وجود جشنواره‌ای جدا درباره موسیقی پاپ کشور که مختص هنرمندان جوان باشد بسیار احساس می‌شود، چرا که بسیاری از این هنرمندان در وادی سردرگمی و کمبود اطلاعات کافی بسر می‌برند.
نقد یا پیشنهاد مهم دیگری که در زمینه برگزاری جشنواره موسیقی جوان وجود دارد لزوم حمایت طولانی مدت برگزیدگان این جشنواره و فراهم کردن بستر لازم برای فعالیت‌های هنری هنرمندان جوان در این زمینه است. بنا بر گفته‌های استاد حسین علیزاده، یکی از داوران جشنواره که در سال‌های پیاپی حضوری پررنگ در این جشنواره داشته است، موسیقی کشور نباید به دست پیرمردها بیفتد چرا که محکوم به نابودی است. با این حساب متأسفانه بعضاً هنرمندانی هستند که به شدت با حضور جوانان و ایده‌های آنها برخورد می‌کنند و حضور پررنگ جوانان در موسیقی کشور به مذاقشان خوش نمی‌آید.
علیزاده بارها از حضور جوانان پرشور و مستعد در این جشنواره بخوبی یاد کرده است و نسبت به آینده موسیقی کشور با وجود چنین هنرمندان مستعدی امیدوار بوده اما نقدی بجا که امسال هم در سخنان خود مطرح کرد لزوم ایجاد تغییرات اساسی در برگزاری جشنواره‌های موسیقی کشور بود. یکی از مهم‌ترین نکاتی که باید بسیار به آن توجه کرد حمایت‌های متوالی و مثمر ثمر از برگزیدگان جشنواره است. چه بسیار برگزیدگان دوران قبلی که به فراموشی سپرده شده‌اند و جوانان مستعد شهرستانی که به علت نبود امکانات کافی بستر لازم برای فعالیت‌های بیشتر آنها فراهم نیست.
بی شک این خواسته فراتر از حدود اختیارات جشنواره است، اما حمایت‌ها در این جهت تنها محدود به حمایت‌های مالی نخواهد شد. هنرمندان و پیشکسوتان موسیقی کشور با برخورد مناسب با جوانان و تلاش‌های خود در جهت معرفی آنها به جامعه نقش بسزایی دارند و صد البته که نقش رسانه‌ها در این زمینه بیش از پیش حائز اهمیت است. با این حساب نباید متصور شد که تمام استعدادهای این کشور تنها در اینگونه جشنواره‌ها شکوفا خواهند شد و با اهدای جوایز و تشویق‌های کوتاه مدت انتظارات زیادی از آنها داشت. در کنار بهبود شرایط برای مشارکت افراد بیشتر در اینگونه جشنواره‌ها باید فضای لازم برای رشد و ترقی سرمایه‌های فرهنگی کشور را بدون هیچ گونه تبعیضی اعم از تبعیض‌های جغرافیایی فراهم آورد.
نظر شما