به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، ایمنی جمعی زمانی رخ می‌دهد که افراد زیادی در جامعه نسبت به یک بیماری خاص مصون شوند. وقتی افراد در برابر علت یک بیماری مانند یک ویروس یا باکتری مقاوم شوند، بیماری شیوع پیدا نخواهد کرد. بنابراین میزان شیوع عفونت کاهش یافته و بیماری از بین می‌رود. ایمنی جمعی از افراد در معرض خطر مانند نوزادان و کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند محافظت می‌کند.
ایمنی جمعی طبیعی
بدن افراد می‌تواند به طور طبیعی با بیماری‌ها مقابله کند. زمانی که بدن فرد در معرض نوعی ویروس یا باکتری قرار گیرد برای مقابله با عفونت ناشی از آن آنتی بادی تولید می‌کند. وقتی بیمار بهبود پیدا می‌کند بدن او این آنتی‌بادی‌ها را نگه داشته و در برابر عفونت‌های دیگر از خود دفاع می‌کند. این نوع ایمنی جمعی طبیعی شیوع ویروس زیکا را در برزیل متوقف کرد. دو سال پس از آغاز شیوع این ویروس ۶۳ درصد افراد جامعه به آن مبتلا شدند. محققان معتقد هستند که در آن زمان جامعه به سطح مناسبی از ایمنی جمعی دست پیدا کرده بود.
ایمنی جمعی از طریق واکسیناسیون
واکسن نیز می‌تواند در برابر ویروس‌ها و باکتری‌های بیماری‌زا مقاومت ایجاد کند. پس از تزریق واکسن، فرد احساس می‌کند به یک ویروس یا باکتری آلوده شده است. در این صورت او بیمار نمی‌شود، اما سیستم ایمنی بدن، آنتی بادی محافظتی تولید می‌کند. بنابراین دفعه بعد که بدن با آن ویروس یا باکتری روبرو شود آماده است تا آن را از بین ببرد. واکسیناسیون به اتمام شیوع فلج اطفال در آمریکا کمک کرد.
چه زمانی یک جامعه به ایمنی جمعی دست پیدا می‌کند؟
زمان دستیابی جامعه به ایمنی جمعی به نرخ خالص تولید مثل یا R0 بستگی دارد. R0 به میانگین تعداد افرادی که یک فرد بیمار می‌تواند آن‌ها را آلوده کند گفته می‌شود. البته این افراد نباید از قبل در برابر بیماری مورد نظر ایمن شده باشند. هرچه مقدار R0 بیشتر باشد افراد بیشتری باید در برابر بیماری ایمن شوند تا به ایمنی جمعی دست پیدا کنیم. محققان باور دارند که R0 بیماری کرونا بین دو و سه است. این موضوع بدان معنی است که یک فرد بیمار می‌تواند دو تا سه نفر دیگر را آلوده کند. بنابراین بین ۵۰ تا ۶۷ درصد افراد جامعه باید در برابر بیماری کرونا مقاوم شوند تا ایمنی جمعی به وجود بیاید و میزان شیوع عفونت کاهش پیدا کند.
چالش‌های ایجاد ایمنی جمعی در برابر کووید -۱۹ چیست؟
مانع اصلی دستیابی به ایمنی جمعی در برابر ویروس کووید -۱۹ جدید بودن ویروس است؛ بدان معنا که ویروس کرونا قبلاً فردی را آلوده نکرده است. در نتیجه هیچ مصونیتی در برابر آن به وجود نیامده است و همه افراد در معرض خطر ابتلاء به آن قرار دارند. مانع احتمالی دیگر ایمنی جمعی این است که مشخص نیست آنتی بادی تولید شده در بدن چقدر قوی باشد و تا چه مدت بتواند در بدن افرادی که به بیماری کرونا مبتلا شدند وجود داشته باشد. نتایج مطالعات اولیه شده روی میمون‌ها نشان می‌دهد که آنتی بادی تولید شده در بدن آن‌ها در برابر ویروس کرونا تا یک ماه از بروز عفونت دوم جلوگیری می‌کند. اگر ویروس کرونا مانند ویروس آنفلوآنزا باشد بدن انسان تا چندین ماه در برابر ابتلای بیماری ایمن خواهد بود. با توجه به اینکه هنوز واکسن مشخصی برای پیشگیری از ابتلاء به بیماری کرونا تولید نشده است و لازم است افراد زیادی به ویروس آلوده شوند و بهبود پیدا کنند تا ایمنی جمعی حاصل شود.
گزارش از: لیلا شهبازی، خبرنگار ایمنا
نظر شما