به گزارش خبرنگار ایمنا، حسن خلیلآبادی در صفحه اینستاگرام خود نوشت:
"کوه بیبی شهربانو در شمال شرقی ری که در ادوار مختلف خاستگاه اولیه تمدنی در شهرری بوده، همچون دماوند ایران، برای ری حائز اهمیت است و دومین میراث طبیعی استان تهران بوده که پس از توچال در شرف ثبت ملی است.
این کوه زیستگاه خزندگان، پرندگان و جانورانی است که به صورت طبیعی در این ارتفاعات ساکن هستند.
تقریباً بر همگان آشکار است بقعه بیبی شهربانو یکی از مراکز مهم گردشگری و تفرجگاه مهمانان خارجی و داخلی است؛ از زرتشتیان شبه قاره هند، تا شیعیان و سایر دوستداران اهل بیت (ع) از افغانستان، پاکستان و بنگلادش پس از زیارت حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) سراغ این بقعه که در ۳۰ خردادماه سال ۱۳۱۵ به شماره ثبت ۲۵۶، به ثبت ملی رسید را میگیرند.
این کوه به لحاظ تاریخی، محافظ ری قدیم بوده و برج و باروهای ری در دامنه این کوه، در حاشیه اتوبان امام علی (ع) همچنان پا برجاست.
از زیر این کوه ارزشمند آبراههای چشمه سورنا یا همان چشمه علی هشت هزار ساله عبور میکند و به دشتهای مرکزی و جنوبی ری میرود و کشاورزان اسناد حقابه چشمه علی را هنوز در صندوقچه پدری خود دارند.
برج نقاره خانه در سال ۱۳۱۳ به شماره ثبت ۲۰۳، گنبد اینانج و بقعه بیبی شهربانو در همین کوه ثبت ملی شدند؛ چراکه این بقعه و سایر آثار تاریخی آن نماد هویت و گویای تاریخ هشت هزار ساله ری و ایران است.
اما کوه بیبی شهربانو، این نماد هویت، مظهر دیانت ساکنان آریایی و پایتخت علویان و مسلمانان بیش از نیم قرن است که خاکش به دست سوداگران پایتخت نشین به توبره کشیده و سیمان و ملات میشود برای کاخهای تازه به دوران رسیدهها و برجهای جدید پایتخت که روزگاری نامش زیر سایه شهرری گم بود.
کارخانه سیمان تهران چنان بیحساب دل کوه را خالی میکند که مردم امینآباد میگویند "هر وقت محلهمان میلرزد، به زلزله فکر نمیکنیم! حتی اگر زمین لرزه باشد، خیال میکنیم انفجار معدنهای کارخانه سیمان تهران در این کوه است! "
اغلب واحدهای این کارخانه تعطیل شده و شرکت سیمان تهران اجازه فعالیت آن را با هزار تمهید و شوآف از سازمان محیط زیست و وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی (که منفعلانه نظارهگر کوه خواری و تعدی این کارخانه به کوه بیبی شهربانو هستند) از وزارت صمت میگیرد و کارخانه را لنگ لنگان فعال نگه داشته و به ریه مردم ری و جنوب تهران گرد سیمان میفشاند! "
نظر شما