قطعنامه ۲۲۳۱ چه تفاوتی با سایر قطعنامه‌ها دارد؟

قطعنامه ۲۲۳۱ به لحاظ شکلی دارای ۱۲ بند مقدماتی، ۳۰ بند اجرایی و دو سند پیوست است.

به گزارش خبرنگار ایمنا، همه اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد، معاهده برجام (برنامه جامع اقدام مشترک) میان ایران و گروه ۱+۵ را تأیید کردند که باعث صدور قطعنامه ۲۲۳۱ شد.

این قطعنامه، کشورهای عضو سازمان ملل را متعهد می‌کرد که مفاد توافق جامع هسته‌ای را اجرایی کنند و از لحاظ محتوا دارای ۱۲ بند مقدماتی، ۳۰ بند اجرایی و دو سند پیوست است؛ نخست متن برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) است و دوم، بیانیه‌ای جداگانه.

با تصویب قطعنامه ۲۲۳۱ برای نخستین بار در جهان کشوری ذیل فصل هفت منشور سازمان ملل متحد قرار گرفته و توانسته بود بدون حمله نظامی و اجرای قطعنامه‌های قبلی از زیر آن خارج شود.

فصل هفتم منشور سازمان ملل متحد به امنیت و صلح جهانی مربوط است. شورای امنیت سازمان ملل به‌عنوان رکن حفاظت از صلح و امنیت بین‌المللی، ۹ سال پیش با صدور اولین قطعنامه خود ذیل فصل هفتم، برنامه اتمی ایران را تهدید علیه صلح و امنیت جهانی خوانده بود و با تصویب شش قطعنامه پس از آن بر این وضعیت تاکید کرده بود. در متن قطعنامه ۲۲۳۱ تصریح شده که این یک تغییر بنیادین در رابطه ایران با شورای امنیت سازمان ملل است.

این قطعنامه که در سال ۲۰۱۵ توسط شورای امنیت ملل متحد تصویب شده است، تمام قطعنامه‌های تحریمی که ذیل فصل هفتم منشور سازمان ملل و از سال ۲۰۰۶ علیه ایران تصویب شده بودند را پایان داد و جز چند نظام محدود سازی، همه تحریم‌های هسته‌ای سازمان ملل متحد علیه ایران را لغو کرد.

قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت، دستور برای توقف همه فعالیت‌های مربوط به غنی‌سازی را که در قطعنامه‌های پیشین مورد تصریح و تاکید قرار گرفته بود، خاتمه داد و فعالیت هسته‌ای ایران را به رسمیت شناخت.

شورای امنیت سازمان ملل متحد در این قطعنامه برخلاف قطعنامه‌های پیشین و به جای منع ایران از انجام آزمایش‌های موشکی، صرفاً از ایران درخواست کرده است که به مدت هشت سال به فعالیت در حوزه موشک‌های بالستیک که برای حمل سلاح‌های هسته‌ای طراحی شده‌اند نپردازد.

البته در این قطعنامه آمده است: در صورتی که پس از بررسی اختلافات طرفین در اجرای توافق جامع و طی شدن همه مراحل حل اختلاف، نقض اجرای توافق از سوی ایران توسط کمیسیون محرز شود و به شورای امنیت گزارش شود، امکان بازگشت خودکار تحریم‌های پیشین سازمان ملل در یک فرآیند ۶۰ روزه به خواست هر یک از اعضای دائم شورا وجود دارد.

در پی تلاش‌های آمریکا برای بازگرداندن تحریم‌های سازمان ملل علیه ایران آن‌ هم با وجود خروج این کشور از برجام، استفان دوجاریک، سخنگوی سازمان ملل متحد در یک کنفرانس خبری درباره اینکه آیا احتساب چارچوب فرصت زمانی ۳۰ روزه برای بازگشت احتمالی تحریم‌ها علیه ایران به فرض موفقیت آمریکا در پیشبرد مکانیسم ماشه گفته بود که تفسیر قطعنامه ۲۲۳۱ درباره چارچوب زمانی بازگشت خودکار تحریم‌ها به عهده اعضای شورای امنیت بوده و این افراد باید خودشان قطعنامه خودشان را تفسیر کنند.

کد خبر 450965

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.