به گزارش خبرنگار ایمنا، سی و سومین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان از امروز (۲۷ مهرماه) رسماً آغاز شد؛ اولین نشست مطبوعاتی رسمی این جشنواره مربوط به انیمیشن «لوپتو»، ساخته عباس عسگری اختصاص داشت. با توجه به اینکه اکثر عوامل این پویانمایی، در کرمان حضور داشتند، محمدحسین صادقی، تهیه کننده و مهرداد اسماعیل پور، آهنگساز این اثر در نشست خبری این فیلم حاضر شدند.
محمدحسین صادقی، در ابتدا در مورد این اثر گفت: پروژه انیمیشن سینمایی، نیاز به تیم بزرگی دارد و زمان بسیار زیادی را نیز می‌برد؛ لوپِتّو، اسمی اصیل کرمانی است که به اسباب بازی‌های دست‌ساز گفته می‌شود. این کلمه تقریباً معادل کلمه ترکیبی اسباب‌بازی است که ما سعی کردین با نام‌گذاری این انیمیشن، این کلمه فراموش شده را به خاطرها باز گردانیم. این فیلم نزدیک به ۵۰ نفر عوامل داشت و حدود دو سال به طول انجامید؛ پاندمی کرونا متأسفانه امکان سفر را برای اعضای تیم میسر نکرد تا برای اکران این فیلم در جشنواره حاضر باشند.
وی در مورد روند ساخت این پویانمایی افزود: شروع فعالیت ما در حوزه انیمیشن در شهر کرمان، با نیت و رؤیای ساخت فیلم‌های سینمایی جذاب برای کودکان با داستان‌های بومی ایرانی بود؛ اصلاً ساختن لوپتو اتفاقی نبود و این مسئله از همان روز اول هدف و گام بزرگی برای ما بود. موضوعات مختلف و پیچیده‌ای در تولید انیمیشن وجود داشت؛ در کرمان، چندین ایده سینمایی را بررسی کردیم و حالا این انیمیشن، اولین ایده ماست که به صورت سینمایی ساخته شده است. ایده لوپتو از سال ۹۴ آغاز شد و در سال ۹۵، تلاش‌های ما تبدیل به ایده یک فیلم سینمایی به نام "من و فرشته" شد؛ از اواسط سال ۱۳۹۶، حوزه هنری در فرایند تولید این انیمیشن با ما مشارکت کرده تا توانستیم این فیلم را به طول کامل تولید کنیم. بخش عمده تولید این پویانمایی در کرمان انجام شد و تلاش‌های ما برای به کار گیری هنرمندان خارج از تهران بود.
تهیه کننده "لوپتو" در مورد تمرکز زدایی صنعت انیمیشن از تهران، خاطرنشان کرد: انیمیشن‌های خوب و به یاد ماندنی را استودیوهای خوب تولید می‌کنند و تجربه رسوب شده سال‌های زیاد، تبدیل به انیمیشن‌های بزرگ می‌شود؛ در نتیجه اصرار ما بر ایجاد یک استودیو پایدار در کرمان که بتواند تیم خوبی را کنار هم حفظ کند، در این جهت بوده است. نکته دیگری که وجود دارد، این مسئله است که توان تولید استودیوهای پویانمایی تهران و خارج از تهران، دیگر متفاوت نیست و تفاوت این دو بخش، در سرمایه گذاری و امکانات است؛ با این حال انیمیشن‌های ساخته شده در خارج از تهران، آثار هنری بسیار قدرتمندی بوده‌اند.
وی اضافه کرد: باید انیمیشن ایرانی و ظرفیت‌های آن را به جهان بشناسانیم؛ چرا که هزینه ساخت و توانمندی ایران در این زمینه بسیار بالاست و این امر باعث جذب سرمایه‌گذاران خارجی به بازار پویانمایی ایران می‌شود.
بر روی بازار پردازی این پویانمایی بسیار تمرکز داشتیم؛ دو نگاه اصلی در این پویانمایی دنبال می‌کردیم که یکی از آنها بومی گرایی و دیگری، طراحی و تولید محصولات جانبی است. در قدم‌های اولیه، یک بازی فکری با همین نام در اسباب‌بازی‌فروشی‌ها تولید کردیم و حالا به دنبال تولید اسباب‌بازی‌های دیگری با برند لوپتو هستیم. زیرا بازارهای جانبی در پویانمایی‌ها پتانسیل بسیار زیادی را دارد.
مهرداد اسماعیل پور، نیز در ابتدا گفت: در انیمیشن لوپتو، فضای بومی رعایت شده است و من سعی در تلفیق موسیقی ایرانی با موسیقی ارکسترال داشتم. این فیلم تقریباً ۴۷ دقیقه موزیک دارد که برای اولین بار در یک انیمیشن ایرانی، موسیقی با کلام پخش می‌شود. در پروژه چالش‌هایی وجود داشت زیرا انیمیشن و موسیقی باید با هم هماهنگ باشند و این کار بسیار سخت و زمان‌بر بود؛ این پویانمایی فضاهای احساسی متفاوتی دارد که برای همه این فضاها، باید با موسیقی مناسب پر شود.
نظر شما