امیر حسین شبانی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: متخصصان سلسله مراتب فضاهای شهری دسته بندی‌های مختلفی کرده‌اند، یکی از دسته بندی‌های مرسوم در ادبیات شهرسازی و معماری تقسیم بندی فضای شهر به فضاهای خصوصی، نیمه خصوصی، نیمه عمومی و عمومی است.
وی خاطرنشان کرد: شهرسازی قدیم در قالب رعایت سلسله مراتب‌ها تعریف کامل و جامعی از فضاهای شهری دارد در حالی که امروزه ساختار جدیدی از فضاهای شهری در دستور کار شهرسازان و مدیران شهر قرار گرفته است.
این کارشناس شهرسازی عنوان کرد: امروزه عرصه‌های عمومی شهر، فضاهایی است که شهروندان در طول ساعات شبانه روز بدون محدودیت از آن استفاده می‌کنند در حالی که فضای خصوصی خط مالکیتی دارد و استفاده از این آن‌ها منوط به اجازه افراد حقیقی یا حقوقی است.
شبانی افزود: شهر جایگاه حضور و پیدایش تعاملات اجتماعی و تبلور مفهوم جامعه مدنی است، یکی از اصلی‌ترین بسترها برای تبلور این مفاهیم فضاهای شهری است.
شبانی با بیان اینکه تبلور یک شهر تعامل‌گرا و مشارکت جو در گرو وجود عرصه‌هایی برای تظاهرات و تعاملات اجتماعی است، تصریح کرد: تعاریفی که امروزه از حوزه‌های عمومی و خصوصی شهر ارائه می‌شود در راستای نیل به شهر انسان مدار و پویا از نظر اجتماعی نیست به همین دلیل شهروندان حضور فعالانه و مشارکت جویانه‌ای در امور شهر ندارند.
وی ادامه داد: از طرف دیگر عرصه‌های خصوصی شهر شاهد بروز نظام سوداگرانه و جاه‌طلبانه در عرضه زمین و مسکن شهری است.
این کارشناس شهرسازی تاکید کرد: تعارض بین حوزه عمومی و خصوصی موجب شده هرکدام دنبال سهم خواهی بیشتر از شهر باشند و هدف نهایی شهر که فراهم آوردن شرایط زیست‌پذیری شرافتمندانه برای شهروندان است به دست فراموشی سپرده شود.
نظر شما