به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، به‌دنبال افزایش سطح دریاها و وقوع سیل‌های پی در پی پیش‌بینی می‌شود که در آینده شهرهایی با چشم‌اندازهای آبی سراسر کره خاکی را دربرگیرد. استرالیا یکی از کشورهایی است که با وجود قرار گرفتن اکثر شهرهایش در سواحل یا نزدیکی رودخانه‌ها، مردم آن با استرس دائمی وقوع سیل دست و پنجه نرم می‌کنند. با وجود این شرایط، چه بشر موفق شود افزایش دمای کره زمین را کمتر از ۵. ۱ درجه سانتی‌گراد نگه دارد یا نه، در آینده‌ای نه چندان دور بخش عمده‌ای از جوامع استرالیایی در مناطق سیلابی زندگی خواهند کرد. بنابراین به‌منظور سازگاری بیشتر شهرهای استرالیا با این هنجار جدید، برنامه‌ریزان این کشور باید آن‌ها را از نو طراحی کنند تا مقاومت مناطق شهری را در مقابل سیل افزایش دهند.
در نظر گرفتن آب باران به‌عنوان یک منبع غنی
چرخه آب فرصتی برای ایجاد ارتباط مثبت بین منابع طبیعی، گیاهان و مردم محسوب می‌شود و درک این مسأله از اهمیت بالایی برخوردار است. اگر انسان نگرش خود را نسبت به آب باران تغییر دهد و آن را نه ماده‌ای زائد بلکه یک منبع مهم آبی در نظر گیرد در این صورت می‌تواند از این منبع ارزشمند برای بهبود هرچه بیشتر مناطق شهری بهره گیرد. با این‌حال قابلیت‌های آب باران برای ایجاد تغییرات مثبت در سیستم‌های شهری برای مدت‌های زیادی از دید طراحان و برنامه‌ریزان شهری پنهان مانده است، بنابراین در ابتدا لازم است در مورد ارزش آب باران به‌عنوان یک منبع مهم آب شهری در میان مردم اطلاع‌رسانی شود تا از طریق استفاده دوباره از آن کیفیت زندگی شهری بهبود یابد.
در حال حاضر نمونه‌های موفقی از تغییر نگرش انسان در خصوص آب باران به‌عنوان یک منبع ارزشمند آب در شهرهای آمریکایی نظیر نیویورک و نیواورلئان، همچنین کپنهاگ دانمارک وجود دارد که به‌طور چشمگیری روش‌های استفاده، تجربه و درک فضاهای شهری را تحت تأثیر قرار داده است. بدیهی است که در استراتژی‌های جدید، سیل به‌عنوان یک فرآیند طبیعی در نظر گرفته می‌شود که لازم است به جای افزایش مقاومت‌ها در برابرش، شهرها را با وقوع آن سازگار کرد. این روزها در بسیاری از نقاط جهان، تغییرات مثبت زیادی در جهت سازگاری زندگی شهری با وقوع سیل در حال اتفاق است که پیامدهای مثبت بسیاری نظیر ایجاد فضاهایی برای سرگرمی‌های آبی، بهبود زیست‌محیطی، افزایش تنوع محیط زیست شهری و رونق اقتصادی داشته است.
فضاسازی برای نگهداری از آب
برای سازگاری شهرها با بارش‌های مکرر باران، لازم است بافت شهری به طور چشمگیری تغییر یابد و فضاهای جدیدی برای نگهداری و استفاده از آب ایجاد شود. به عنوان مثال مناطقی نظیر فضاهای سبز شهری همانند یک اسفنج عمل می‌کند که می‌تواند آب باران را در خود ذخیره کند و در مواقع لزوم برای استفاده مجدد در اختیار قرار دهد. در واقع طراحان شهری می‌توانند از گوشه و کنار شهرها و حتی پشت‌بام خانه‌ها به عنوان اسفنجی برای ذخیره آب بهره گیرند و از این طریق مانع هدر رفتن این منبع ارزشمند شوند.
طراحان اهل کپنهاگ، پایتخت دانمارک قصد دارند طی یک پروژه ایجاد مناطق مقاوم به تغییرات آب‌وهوایی، حداقل ۲۰ درصد از املاک عمومی را به عنوان اسفنج‌هایی برای کاهش اثرات سیل در مناطق متراکم مورد استفاده قرار دهند. کپنهاگی‌ها می‌خواهند این مناطق ایمن را چند منظوره طراحی کنند تا در زمان‌هایی که امکان وقوع سیل وجود ندارد، فعالیت‌ها و رویدادهای دیگری در آن‌ها برگزار شود.
از آنجایی که بارش باران پدیده‌ای فصلی است، پس طراحی شهری باید به گونه‌ای باشد تا برای سازگاری بیشتر با شرایط مختلف سال، قابلیت تغییرپذیری داشته باشد. در واقع درک هرچه بیشتر فرآیندهای طبیعی در شهرها می‌تواند به طراحی هر چه بهتر آن‌ها منجر شود و مزایای بسیاری داشته باشد. انتخاب نوع گیاهان و بسترهای خاکی مناسب برای حمایت از تغییرپذیری فضایی از اهمیت بسزایی برخوردار است که بهترین اقدام در این خصوص در پارک بیلانکور فرانسه شده و در آن آب به عنوان مؤلفه اصلی در تغییر فضاهای باغ‌ها مورد توجه قرار گرفته است.
طراحان شهری باید از هدر رفتن آب باران جلوگیری کنند. برای تحقق این منظور مثلاً می‌توانند از طریق ایجاد زمین‌های نفوذپذیر یا سطوح پشت‌بام‌ها منابعی برای به دام انداختن آب باران استفاده کنند و آب جمع‌آوری شده را برای اهداف مختلف نظیر آبیاری پوشش‌های سبز، شستشو و نظافت سرویس‌های بهداشتی استفاده کنند. این اقدام نسبتاً به راحتی انجام می‌شود و به تکنولوژی خاص یا هزینه‌کرد زیادی نیاز ندارد.
نظر شما