به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، ویروس کرونا توانسته است به تنهایی زندگی میلیون‌ها میلیون انسان در سراسر دنیا را دچار تغییر و تحول کند و در طول چند ماه پس از شیوع و اعمال محدودیت‌هایی هم‌چون تعطیلی مشاغل و اجبار قرنطینه خانگی به‌منظور مهار شیوع آن، با کاهش نرخ اقتصاد جهانی، آمار بیکاری را به میزان چشمگیری افزایش دهد. هرچند بسیاری از مردم هم‌اکنون به شرایط زندگی پیش از شیوع کرونا بازگشته‌اند، اما به نظر می‌رسد خسارات فیزیکی و لطمات روحی روانی و عاطفی ناشی از این دوران همواره پابرجاست و احتمالاً آینده‌ای بسیار متفاوت‌تر از گذشته و اکنون را به دنبال خواهد داشت.
این آسیب‌های روانی باعث شده است که استرس و اضطراب روحی در کانون توجه مسئولان آمریکایی قرار گیرد چراکه با توجه به تلاقی چندین عامل استرس‌زا با هم و ویژگی بالقوه انسان در جذب تأثیرات روانی ناشی از رویدادهای مهم و سازگاری با آن‌ها، مشکلات سلامت روان بسیاری از آمریکایی‌ها در حال تبدیل شدن به یک نگرانی عمده است. گزارشات حاکی از ابتلای یک سوم از بزرگسالان این کشور به علائم اضطراب بالینی و افسردگی مربوط به این بحران بهداشت عمومی است که در صورت بکار نگرفتن اقدامات لازم و افزایش سطح اضطراب و افسردگی بالینی، در آینده‌ای نه چندان دور این کشور با بحران جدیدی مواجه خواهد شد؛ بحران ملی خودکشی.
در حال حاضر خودکشی در ایالات متحده آمریکا به میزان چشمگیری در حال افزایش است و با توجه به گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های این کشور در سال جاری نرخ آن در رده سنی ۱۶ تا ۶۴ سال در کمتر از دو دهه به ۳۵ درصد افزایش داشته است. از سوی دیگر این احتمال وجود دارد که ایجاد عوامل جدیدی که با همه‌گیری موجود و بحران‌های ناشی از آن در آینده ارتباط مستقیم دارد به‌طور بالقوه منجر به افزایش هر چه بیشتر این آمار شود.
این عوامل عبارتند از افزایش میزان انزوای اجتماعی و احساس تنهایی، افزایش ناگهانی نرخ بیکاری و رکود اقتصادی که به لحاظ تاریخی ارتباط مستقیمی با نرخ خودکشی دارد، وجود حجم بالایی از ناراحتی‌های مشترک خصوصاً به‌دلیل مرگ‌ومیرهای ناشی از بیماری که با سوگ‌های دسته‌جمعی همراه است، آسیب‌های روانی ناشی از بحران، گسترش شبکه گروه‌هایی که در معرض آسیب‌های بهداشت روان قرار دارند و در نهایت پیامدهای طولانی‌مدت عصبی که از ترس و اضطراب‌های ناشی از شیوع کرونا نشأت می‌گیرد.
البته بحران خودکشی یک معضل ملی جدید در آمریکا محسوب نمی‌شود و در واقع یک بحران بهداشت عمومی است که همواره با آماری بالا در این کشور وجود داشته، ولی بحران موجود و اثرات ذکر شده ناشی از آن می‌تواند نقش بسزایی در افزایش آن داشته باشد. به همین دلیل مسئولان این کشور باید فعالانه و با اتخاذ راهکارهای روشمند دنبال برطرف کردن آن باشد. از سوی دیگر لازم است که زنگ خطر این بحران در سراسر جهان به صدا درآید چراکه عوامل جدیدی که در پی شیوع کرونا به‌وجود آمده است تنها مخصوص آمریکا نیست و در تمامی نقاطی که با مشکلی به نام کووید -۱۹ دست و پنجه نرم می‌کنند به وضوح دیده می‌شود.
در این میان لازم است که همه مردم دنیا در کنار مسئولین بهداشت روان هر کشور بیش از پیش هوشیار باشند و در صورت مشاهده هر یک از رفتارهای منتهی به خودکشی اقدامات لازم برای محافظت از وی را بکار گیرند. از جمله رفتارهای مشکوک در این زمینه عبارتند از کناره‌گیری شدید از اعضای خانواده و دوستان، افزایش مصرف الکل و مواد مخدر، بی‌ارزش دانستن زندگی، رفتارهای نامنظم، نوسانات خلقی، افزایش تحریک‌پذیری و پرخاشگری، تغییرات شدید در عادات خواب و غذایی به صورت افزایش یا کاهش ناگهانی هر یک از این دو و در نهایت پرداختن سریع به فعالیت‌هایی که در حالت معمول انجام آن‌ها ممکن است زمان‌بر باشد.
از سوی دیگر مردم باید بدانند که چنانچه فردی اظهار کرد که تمایل به خودکشی دارد لازم است که جدی گرفته شود و تمامی اقدامات برای ایجاد احساس امنیت در او بکار رود. در بسیاری از مواقع گوش سپردن به سخنان فردی که ناامیدانه در جستجوی دلیلی برای ادامه دادن زندگی است می‌تواند نقش بسزایی در ایجاد احساسات بهتر در او و درنتیجه امیدوار کردنش به زندگی و ادامه دادن ایفا کند.
نظر شما