به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، موریس کشوری جزیره‌ای در شرق آفریقا و در جنوب غربی اقیانوس هند است که به خاطر سواحل اعجاب‌انگیز خود، گاهی به عنوان "جزیره بهشتی" نامیده می‌شود. این کشور متراکم‌ترین نقطه در آفریقا به حساب می‌آید که نرخ جمعیت آن در ۵۰ سال اخیر به دو برابر رسیده و تنها در مدت زمان ۲۰ سال، مالکیت خودروهای شخصی با افزایش ۶۲۵ درصدی مواجه بوده است. به طور کلی تعداد پنج شهر کوچک در موریس وجود دارد اما بیش از ۶۰ درصد جمعیت آن تنها در هشت درصد زمین‌های موجود سکونت دارند. تمرکز و تجمع شهرک‌ها منجر به خانه‌سازی متراکم شده و شرایط نامساعد اشتغال به کار، افزایش ازدحام و عملکرد نامطلوب سیستم‌های حمل و نقل را برای شهروندان به ارمغان آورده است.
حمل و نقل و بهداشت عمومی در پورت لوئیس
پورت لوئیس پایتخت موریس، همچون سایر شهرهای مهم آفریقایی به عنوان موتور محرکه اقتصادی و مدیریتی کشور شناخته شده است و ترافیک خودرویی به شدت در آن شایع است. در واقع ترافیک‌های سنگین پورت لوئیس در پی تردد بیش از ۲۰۰ هزار نفر از مردم با وسایل حمل و نقل شخصی خود در ساعات آغازین و پایانی فعالیت در مراکز تجاری ایجاد می‌شود. اگرچه مقامات رسمی شهر در چند سال گذشته یک سیستم حمل و نقل قطار شهری احداث کرده‌اند با این حال پورت لوئیس یک شهر خودرو محور است که در آن، اغلب مردم از وسایل نقلیه موتوری خود برای رفت و آمد استفاده می‌کنند. به همین دلیل حرکت عابران پیاده به واسطه وجود پیاده‌روهای ناایمن، خیابان‌هایی با پهنای کم، جریان ترافیک و فضاهای اشغال شده برای پارک خودرو به سختی صورت می‌گیرد. سوالی که در اینجا ممکن است ذهن همه را به خود مشغول کند اینکه در پی افزایش شهرنشینی و در نتیجه استفاده از وسایل نقلیه موتوری، چه سرنوشتی در انتظار شهرهایی نظیر پورت لوئیس خواهد بود؟
در چند سال گذشته، شهروندان پورت لوئیس افزایش بی‌سابقه خطرات سلامت را تجربه کرده‌اند چرا که غلبه تردد از طریق وسایل حمل و نقل موتوری بر پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری، منجر به شیوع بیماری‌هایی نظیر چاقی، دیابت و مشکلات قلبی در میان مردم شده است. همچنین به دنبال افزایش آلودگی و گرمای هوا و همچنین تصادفات جاده‌ای، احتمال این که نرخ مرگ و میر به طور چشمگیری افزایش یابد وجود دارد. در واقع طراحی دوباره حمل و نقل شهری می‌تواند نقش مهمی در حفظ و افزایش سلامت انسان ایفا کند و مقامات رسمی شهرها را به سمت ایجاد سکونتگاه‌هایی سالم سوق دهد.
ارزیابی کمی مشارکتی اثرات بهداشتی در پورت لوئیس
ارزیابی تأثیرات بهداشتی رویکردی است که می‌تواند پیامدهای احتمالی یک پروژه، مداخله یا برنامه شهری بر سلامت انسان را ارزیابی کند. ارزیابی کمی این تأثیرات بیش از هر مدل دیگر آن برای بررسی خطرات سلامت، از طریق داده‌های آماری استفاده می‌شود. در عوض، ارزیابی کمی مشارکتی حتی در صورت مشارکت و مداخله سرمایه‌گذاران و جوامع علمی به ندرت انجام می‌گیرد.
گروهی از محققان اهل موریس به مدت هشت ماه به پژوهش در خصوص چگونگی اثربخشی تدابیر شهری بر سلامت شهرنشینان پایتخت پرداختند و با سرمایه‌گذاران خصوصی و عمومی زیادی ملاقات کردند تا یک الگوی محلی از ارزیابی کمی مشارکتی اثرات بهداشتی به وجود بیاورند. سرمایه‌گذاران نظرات و پیشنهادات خود را در مورد سیاست‌های حمل و نقل محلی ارائه دادند و بیش از هر چیز بر اثرات سیستم حمل و نقل بر سلامت شهرنشینان سخن به میان آوردند. محققان پس از جمع‌بندی نظرات ارائه شده، به اطلاعات جامعی در خصوص الگوهای سفر، آلودگی هوا، مرگ‌های ترافیکی و فعالیت‌های جسمی دست یافتند و اثرات احتمالی شیوه‌های مختلف تردد بر سلامت شهروندان پورت لوئیسی را مورد ارزیابی قرار دادند. سپس محققان با همکاری سرمایه‌گذاران، شرایط کنونی پایتخت موریس را با دقت بررسی کردند و پیشنهادات خود را برای جایگزین کردن راه‌حل‌های بهتر تجزیه و تحلیل کردند.
یکی از مهم‌ترین پیشنهادات ارائه شده از سوی محققان و سرمایه‌گذاران اهل پورت لوئیس، کاهش چشمگیر استفاده از خودروهای شخصی و جایگزین کردن حمل و نقل سالم بود. اعضای تیم به این نتیجه رسیدند که با ترویج فرهنگ دوچرخه‌سواری و پیاده‌روی در شهر نه تنها در کاهش آلودگی و تصادفات جاده‌ای و دیگر اثرات زیانبار کمک زیادی می‌کنند، بلکه مردم را در مسیر افزایش فعالیت‌های جسمی که به سهم خود سلامت را برای آنان در پی دارد پیش می‌رانند.
نظر شما