به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، امروزه با وجود بیش از یک‌میلیارد وسیله نقلیه موتوری در جاده‌های سراسر جهان، در بسیاری از موارد فرار از آلودگی‌های هوا و صدای آن‌ها و خطراتی که به هر نحوی به‌وجود می‌آورند تا حد بالایی غیرممکن به‌نظر می‌رسد. به‌همین‌دلیل یک روز در سال به‌عنوان روز بدون اتومبیل نام‌گذاری شده است که در آن مردم پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری یا استفاده از وسایل حمل‌ونقل عمومی را با استفاده اتومبیل‌ها، موتورسیکلت‌ها و هرگونه وسیله شخصی که با سوخت کار می‌کند جایگزین می‌کنند. هدف این روز تشویق این امر است که با کاهش وابستگی مردم به این وسایل نقلیه ماشینی، زمین حتی برای یک روز هم که شده از گرمایش جهانی دور باشد.
اهمیت تعیین روزی برای دوری از اتومبیل‌ها
این روز به‌گونه‌ای تعیین شده است که انسان‌ها از استفاده از هرگونه وسیله نقلیه ماشینی طراحی شده در طول تاریخ پرهیز کنند. اتومبیل‌ها بدون شک وسایلی مناسب و دارای مزایای بسیاری هستند ولی میزان آلودگی ناشی از آن‌ها بسیار خطرآفرین است. به‌همین‌دلیل پیشنهاد تعیین روزی برای پرهیز از استفاده از آن‌ها ارائه شد تا به افزایش آگاهی درباره مشکلات ناشی از این وسایل ماشینی و کاهش حجم بسزایی از آلاینده‌ها حتی برای یک روز کمک کند.
برای درک اهمیت این روز در وهله اول درک تبعات آلودگی هوا و نحوه اثرگذاری حذف این وسایل در کاهش آن اهمیت دارد. آلودگی هوا عبارت است از وجود مواد خارجی در هوا که قرار نیست در آنجا باشد و می‌تواند منجر به ایجاد مقدار بسیار زیادی ناخالصی‌های آسیب‌رسان برای طبیعت، حیوانات و انسان شود. این آلاینده‌ها در زمان سوزانده شدن بنزین در وسایل موتوری و بخار ناشی از آن‌ها، همچنین در زمان سوخت‌رسانی به وسیله نقلیه، وارد هوا می‌شوند. بخشی از این مواد به‌صورت ذرات معلق وارد هوا می‌شوند و می‌توانند برای ریه‌های انسان مضر باشند. علاوه بر این به دلیل واکنش اکسیژن و نیتروژن با یکدیگر در زمان سوختن بنزین، اکسیدهای نیتروژن ایجاد شده و از اگزوز اتومبیل مقادیر قابل توجهی هیدروکربن منتشر می‌شود که ترکیبی سمی از کربن و هیدروژن است و از خطرناک‌ترین آلاینده‌های نفتی با تأثیر سرطان‌زایی بالا محسوب می‌شوند. بدترین ماده تشکیل شده توسط اتومبیل‌ها منواکسیدکربن است. این ماده زمانی ایجاد می‌شود که کربن موجود در سوخت کاملاً نسوزد و ورود آن به بدن منجر به آسیب‌رسانی به بافت‌ها و ارگان‌های بدن و ایجاد نارسایی‌های مغزی، قلبی و عروق خونی می‌شود. در نظر گرفتن تمامی این موارد در کنار هم کاملاً نشان می‌دهد که چرا استفاده نکردن از وسایل نقلیه موتوری حتی برای یک روز از سال مفید واقع خواهد شد.
از سوی دیگر پرهیز از استفاده اتومبیل‌ها می‌تواند انسان را به سمت استفاده از شیوه‌های حمل‌ونقلی سالم‌تر و مفیدتر برای بدن سوق دهد. برای مثال استفاده از دوچرخه‌ها در وهله اول راهکاری عالی برای حفظ و ارتقای سلامت بدنی محسوب می‌شود و پس از آن راهکاری مفید برای کاهش آلودگی هوا است. این وسیله مفید همچنین می‌تواند در فراگیری مهارت‌های اصلی مانند هماهنگی، تعادل و تمرکز به کودکان کمک کند و نقش بسزایی در افزایش اعتماد به نفس آن‌ها دارد که برای افزایش توانایی دوست‌یابی، قدرت آزمودن چالش‌های جدید و آینده کاری و شخصی آن‌ها بسیار حائز اهمیت است.
تاریخچه روز جهانی بدون اتومبیل
در ابتدا اختصاص روزهای غیررسمی برای حذف اتومبیل‌ها در دهه ۱۹۹۰ انجام گرفت ولی تعیین اولین روز رسمی که به این هدف اختصاص یافت به سال ۲۰۰۰ بازمی‌گردد. بسیاری از شهرهای بزرگ همچون بوگوتا و جاکارتا در این روز به‌خصوص جاده‌های خود را روی عبور هرگونه وسیله نقلیه موتوری می‌بندند و استفاده از دوچرخه‌ها و پیاده‌روی را جایگزین آن‌ها می‌کنند. اولین یکشنبه‌های بدون خودرو نیز در سال ۱۹۵۶ در شهرهایی همچون بلژیک و هلند برگزار شد و در سال ۱۹۵۶ نیز اُتاوا، پایتخت کانادا و بزرگ‌ترین شهر این کشور به انتشار خبرنامه‌ای با عنوان "اتاوا، بدون اتومبیل" اقدام کرد. در سال ۲۰۱۹ نیز به‌منظور بزرگداشت این روز بیش از ۱۶ مایل از جاده‌های مرکزی لندن توسط شهردار وقت بسته شد و برنامه بلندمدتی مبنی بر جایگزینی ۸۰ درصد از جابجایی‌های سطح این شهر توسط وسایل حمل‌ونقل عمومی در طول ۲۲ سال آینده تعیین شد. در ایران نیز با هدف کاهش اتومبیل‌های تک‌سرنشین و جایگزینی خودروهای شخصی با گزینه‌های مفیدتر، از آذرماه سال ۱۳۹۴ تلاش‌های بسیاری برای ترویج طرح سه‌شنبه‌های بدون خودرو بکار گرفته شد.
در حالت کلی باید گفت که در طول تاریخ برای بزرگداشت این روز شیوه‌های گوناگون و بازه‌های زمانی مختلفی در نظر گرفته شده است که البته هدف همه آن‌ها یکسان و حذف آلودگی‌های ناشی از سوختن سوخت وسایل نقلیه موتوری است.
نظر شما