۲۱ شهریور ۱۳۹۹ - ۰۷:۳۰
پینوشته؛ دیکتاتوری در قلب ارتش

آگوستو پینوشه دیکتاتور سابق شیلی، در روز ۱۱ سپتامبر ۱۹۷۳ با کودتا علیه حکومت مرکزی، به قدرت رسید و ۱۷ سال بر شیلی حکومت کرد.

به گزارش خبرنگار ایمنا، کشورهای آمریکای جنوبی شاهد دیکتاتورهای نظامی زیادی در تاریخ بودند که اکثراً با قدرت‌های بیگانه نظیر آمریکا بر مسند قدرت نشسته و زندگی را بر مردم خود سخت‌تر می‌کردند.

در شیلی نیز "آگوستو پینوشه" از همان دیکتاتورهای نظامی است. وی در ارتش شیلی حضور داشت و به دلیل فعالیت‌های مثبت خود، در سال ۱۹۷۳ با حکم سالوادور آلنده بر مسند فرماندهی کل نیروهای نظامی شیلی را نشست.

این اتفاق باعث قدرت‌گیری پینوشه شد که در پی آن در یک کودتا که با حمایت مستقیم ایالات متحده آمریکا شکل گرفت، سالوادور آلنده، رئیس جمهور وقت را برکنار کرده و پس از چندین سال حکومت سوسیالیستی و متحد در شیلی، دولتی به عنوان شورای نظامی در این کشور آمریکای جنوبی تشکیل داد.

سایر سران ارتش در ابتدای تشکیل این دولت در سال ۱۹۷۳، انتظار تشکیل دولت‌هایی با نظر آنها در کنار پینوشه داشتند، اما پینوشه خیلی زود به تنهایی قدرت را در دست گرفت و حکومت دیکتاتوری نظامی را تشکیل داد.

وی به دلیل ترس از خیانت دیگر سران ارتش و البته شورش مردم، تعداد زیادی را اعدام و بسیاری را شکنجه داد و زندان‌های کشورش را نیز از زندانی‌های سیاسی پر کرد.

پینوشه در سال هفتم حکومت بر شیلی، رفراندومی برگزار کرد که نتیجه آن، محدود شدن دوره ریاست جمهوری به ۸ سال، قدرت‌گیری پارلمان و تشکیل شورای امنیت ملی بود؛ یکی از مهم‌ترین بندهای این رفراندوم اما انتخابات ریاست جمهوری تک کاندیداتوری (با کاندیدی که از سوی ارتش مشخص می‌شد) بود که پینوشه را بر مسند قدرت نگه می‌داشت.

در سال ۱۹۸۸، پس از اعتراضات فراوان مردم شیلی و موج نارضایتی‌ها نسبت به حکومت پینوشه، دولت این کشور مجبور به تغییر شکل حکومت از دیکتاتوری به دموکراسی شد که برای این کار، رفراندوم دیگری در شیلی برگزار شد.

این رفراندوم که می‌توانست حکومت پینوشه در شیلی را تا سال ۱۹۹۷ تمدید کند، با شکست ده درصدی وی در انتخابات همراه بود تا انتخابات دیگری در سال ۱۹۸۹ برگزار شود.

با شکست اولیه پینوشه، گروه‌های مخالف وی که قبلاً سرکوب شده بودند، باز هم جان گرفته و فعالیت‌های سیاسی خود را از سر گرفتند و این امر، باعث ظهور دموکراتی مسیحی به نام پاتریسیو آیلوین شد که توانست در انتخابات ۱۹۸۹، پینوشه را شکست دهد و از سال ۱۹۹۰ و پس از ۱۷ سال، حکومت را از پینوشه بگیرد.

پینوشه حکومت خود را تولد دوباره دموکراسی و کشورش، تحت عقاید دیگو پورتالس، اقتصاددان و سیاست مدار شیلیایی معرفی کرد؛ با این حال در سایه حمایت آمریکایی‌ها همیشه مخالفان خود را تا حد ممکن ساکت کرده و اجازه فعالیت به آنها نمی‌داد.

آگوستو پس از عزل از رئیس جمهور، تا سال ۱۹۹۸ همچنان فرماندهی کل نیروهای نظامی شیلی را برعهده داشت و با توجه به مصونیت دیپلماتیکی که خود در پایان حکومتش تصویب کرده بود، دستگیر یا مجازات نمی‌شد؛ با این حال با پایان مصونیت قضائی و سایر افراد مهم حکومت، به دلیل نقض حقوق بشر، کشتارهای دسته جمعی، شکنجه و ایجاد تنش، دستگیر شده و با مجازات رو به رو شدند.

این در حالیست که برخی از فسادهای سیستمی و مالی پینوشه و حکومتش نیز در جریان این دادگاه‌ها مشخص شد.

پینوشه سرانجام صبح روز ۳ دسامبر سال ۲۰۰۶، به دلیل حمله قلبی جان باخت. پس از این اتفاق، حامیان مخالفان وی به خیابان‌ها آمدند. با توجه به تصمیم دولت شیلی، مراسم مخصوص رؤسای جمهور سابق برای پینوشه برگزار نشده و وی با تشریفات نظامی دفن شد.

رئیس جمهور وقت شیلی، میشل باچله نیز که خود و پدرش توسط رژیم پینوشه شکنجه شده و آزار دیده بودند، برای احترام به طرفداران وی، یکی از وزرای خود را به مراسم پینوشه فرستاد.

پینوشه هنوز هم در شیلی به عنوان یکی از تأثیرگذارترین افراد این کشور شناخته می‌شود و بسیاری از مردم معتقدند که تأثیرات خوب و بد حکومت ۱۷ ساله پینوشه بر شیلی، هنوز هم نمود بسیاری در جامعه دارد.

کد خبر 443521

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.