به گزارش خبرنگار ایمنا، بخش دوازدهم سفرنامه اروپا نوشته وحید صلواتی نگاهی گذرا به شهر کیل، شهری آرام و زیبا که روزگاری کنترل بزرگترین کانال مصنوعی دنیا از آن عبور می‌کرد. در ادامه سفرنامه کلن را می‌خوانید:
شهر کیل ( Kiel)
قبلاً مقدمات یک سفر دریایی را از طریق یک کشتی کروز فراهم کرده بودیم، از آنجایی که اقدام برای خرید زودهنگام بلیت در ارزان بودن آن تأثیر دارد، بلیت‌ها قبلاً تهیه شده بود. بیشتر در کتاب‌ها و فیلم‌ها هیجان‌انگیز و زیبا بودن یک سفر دریایی را مطالعه و مشاهده کرده بودم. «شب به یاد ماندنی» که بعدها با نام تایتانیک بازتولید شد از جمله آن‌ها بود.
از محل اقامتمان شهر هامبورگ ۹۰ کیلومتر به طرف شمال آلمان و به طرف شهر «کیل» حرکت کردیم، هدف ما سفر دریایی از شهر بندری «کیل» به وسیله کشتی کروز به شهر اسلو در نروژ بود که از جذابیت‌های آن بسیار شنیده بودیم.
شهر کیل در شمال کشور آلمان و مرکز ایالت اشلسویگ-هولشتاین (یکی از شانزده ایالت آلمان)، این ایالت شمالی‌ترین ایالت آلمان است و سرزمین افق‌هاست و بین دریای بالتیک در ساحل شرقی و دریای شمال در ساحل غربی قرار گرفته است.
فرصت زیادی برای گشت و گذار در شهر نداشتیم، اما در سکوت محو زیبایی و پاکیزگی شهر شدیم. کیل شهری آرام و زیبا و مکانی عالی برای گذراندن تعطیلات در آلمان است. در سال ۱۸۷۱ این بندر محل استقرار نیروی دریایی سلطنتی آلمان شدو وقتی در سال ۱۸۹۵ کانال کیل، دریای بالتیک و دریای شمال را به هم دیگر متصل کرد، این شهر کنترل بزرگترین کانال مصنوعی دنیا را به دست گرفت. از دیدنی‌های کیل می‌توان به: زیردریایی U۹۹۵، استادیوم هولشتاین و برج نیروی دریایی معروف به برج لب اشاره کرد.
صنعت گردشگری، یکی از مهم‌ترین منابع درآمد این ایالت است، پارک ملی شلسویگ هولشتاین در ساحل غربی آن واقع است، هر ساله گردشگران و طبیعت‌دوستان بسیاری را از سراسر جهان به خود جلب می‌کند. وجود صدف و صید آن در دریای شمال، هم از نظر اقتصادی و هم از نظر طبیعی در این منطقه اهمیت دارد. وجود صدف به ویژه برای تصفیه آب دریای شمال، حیاتی است. هر صدف می‌تواند حدود دو و نیم لیتر آب را فیلتر کند. کارشناسان معتقدند که صدف‌های موجود در دریای شمال در شرایطی هستند که بتوانند هر ۱۴ روز یک‌بار تمام آب دریای شمال را فیلتر کنند.
امروز سرزمینی کشاورزی که صنعتش تنها در بخش ساخت کشتی فعال بود، به مرکز فن‌آوری‌های گوناگون و پیشرفته تبدیل شده است. رشته‌های داروسازی، فن‌آوری تولید انرژی و سازگار با محیط زیست، تکنولوژی تبادل اطلاعات و صنعت تغذیه از جمله این رشته‌ها هستند. یکی دیگر از منابع درآمد این ایالت، تأسیس و گسترش اقتصاد مربوط به امور دریایی، اعم از ساخت کشتی، توسعه‌ی بنادر، استفاده از نیروی باد، پژوهش‌های زیردریایی و نظایر آن‌هاست.
کیل دانشگاه معروفی نیز دارد که در سال ۱۶۶۵ میلادی بنیان نهاده شده و امروزه با داشتن بیش از ۲۵ هزار دانشجو در ۱۱۱ رشته تحصیلی، قدیمی‌ترین، بزرگترین و معتبرترین دانشگاه ایالت محسوب می‌شود. پس از گشت و گذاری در شهر، مسیر حرکت را به طرف بندر را ادامه دادیم. بندر در کنار ایستگاه مرکزی قطار شهری و بین‌شهری قرار داشت که مانند دیگر شهرهای اروپایی از همه امکانات مورد نیاز مسافران برخوردار بود.
در بندر پارکینگ‌هایی برای استقرار خودرو مسافران در نظر گرفته شده بود، نزدیک‌ترین پارکینگ به ورودی سالن انتظار کشتی، گران‌تر و با دورتر شدن به اسکله هزینه توقف خودروها در پارکینگ‌ها کاهش می‌یافت. به هنگام ورود به بندر به منظور سوار شدن به کشتی ناگهان متوجه شدیم، در اثر یک لحظه غفلت، ساک‌دستی حاوی مدارک، کارت‌های اعتباری و گذرنامه خواهرم در هامبورگ جا مانده! از این لحظه ادامه سفر برای ما با مشکل و استرس همراه شد و دیگر نتوانستیم شهر را به خوبی ببینیم و فرضیات مختلف را برای رفع مشکل در نظر گرفتیم، فرصتمان بسیار محدود بود که بخواهیم بازگردیم و مدارک را بیاوریم.
در نهایت پس از پرس و جو، از طریق یکی از کارکنان کشتی متوجه شدیم که در اداره پلیس مستقر در ایستگاه راه‌آهن می‌توانیم یک پاسپورت موقت تهیه کنیم، همسرم در سالن انتظار ماند و ما به سرعت فاصله ۳۰۰ متری را به طرف ایستگاه پلیس کنار راه‌آهن دویدیم.
پلیس با هوشیاری و دقت و صبورانه و با خوشرویی سخنان خواهرم (که مقدمات سفر ما را فراهم کرده بود) را شنید و سوالاتی از او پرسید. او از طریق ایمیل تصویر پاسپورت خودش و شوهرش را ارائه داد، چون نام خانوادگی فرزندش به نام شوهرش بود، کار پیچیده و فرایند انجام کار طولانی‌تر شد، در ادامه از طریق کیوسکی که در ایستگاه تعبیه شده بود با پرداخت سه یورو تصویر جدیدی از خود و فرزندش انداخت و پس از پرسش‌های دیگر، پلیس گذرنامه موقتی طی ۴۰ دقیقه صادر کرد و ما ناباورانه به این پیش‌بینی‌ها و دقت نظرها می‌اندیشیم.
در حالی که ۱۰ دقیقه به حرکت کشتی باقی مانده بود، خودرو را در همان محل پارکینگ موقت محوطه متوقف و سریعاً به طرف سالن انتظار کشتی رفتیم، لحظات پراسترس و نفسگیری بود، همه راه را دویدیم، همسرم که در سالن انتظار نشسته بود، تقریباً از آمدن ما قطع امید کرده بود و او هم فشار زیادی متحمل شده بود، به محض ورود، متصدی مربوط بدون کنترل و با اعتماد، سریعاً ما را به راهروی سیار ورودی کشتی هدایت کرد، رأس ساعت مقرر (ساعت ۱۴) کشتی حرکت کرد و همگی نفس راحتی کشیدیم. در حالی که قلبم به خاطر استرس این دوندگی به شدت می‌تپید، هنوز عظمت کشتی نظرمان را جلب نکرده بود و متحیر طی شدن نظام‌مند این فرایند بودم، محال بود اگر چند چند ثانیه دیرتر رسیده بودیم بتوانیم سوار کشتی شویم، مگر می‌شد حدود ۷۰۰ کیلومتر سفر دریایی طی ۲۰ ساعت و حدود سه هزار مسافر معطل بمانند!؟
این نظم و انضباط است که باعث موفقیت‌های دیگر این مردم شده است، امکان ندارد تأخیر مسئولی، تاجر و یا یک فرد سرشناسی، باعث تأخیر حرکت کشتی یا هر وسیله حمل و نقل دیگر شود!؟ همه چیز بر مدار نظم و تعهد به مردم انجام می‌شود و این باعث شده همه منظم باشند و انتظار نامعقول و هیچ توجیهی به علت هر اشتباهی نداشته باشند.
نظر شما