به گزارش خبرنگار ایمنا، قوانین و مصوبه‌های عجیب قصه تازه‌ای در فوتبال ایران نیست. فدراسیون و سازمان لیگ بارها قانون‌هایی را لازم الاجرا کردند که برای فوتبال دوستان غیرقابل قبول و برای باشگاه‌ها، مربیان و بازیکنان مشکلات عدیده‌ای را پدید آورد. این روزها نیز برگ جدیدی به قوانین اینچنین اضافه شده و سازمان لیگ هر گونه جذب بازیکن و یا مربی خارجی برای باشگاه‌ها را ممنوع کرده است.
پیامدهای ناگوار این مصوبه، خیلی زود به سراغ باشگاه‌ها رفت. رقم درخواستی بازیکنان برای فصل بعد سر به فلک گذاشت و ستارگان لیگ برتری مبالغی حدود ۸ تا ۱۲ میلیارد را طلب کردند. موضوعی که باعث شد نه تنها مخارج تیم‌ها را کاهش ندهد، بلکه با هزینه مشابه خارجی، بازیکنان متفاوتی را جذب کرده و رقابت با تیم‌های متمول حاشیه خلیج فارس در رقابت‌های آسیایی را به دشواری بیاندازد. با این حال قانون ممنوعیت جذب بازیکن و مربیان خارجی اولین و احتمالاً آخرین قانون شگفت انگیز فوتبال نبوده و نخواهد بود.
قانون ۲۷ ساله‌ها و محروم شدن حجازی و پروین از پوشیدن پیراهن ملی
اوایل انقلاب بود که قانونی عجیب و من در آوردی ستارگان بسیاری را در دهه ۶۰ به بهانه سن بالای ۲۷ سال از حضور در تیم ملی محروم کرد. قانونی عجیب که تا به امروز کسی دلیل اصلی آن را درک نکرده است، اما نکته جالب و قابل توجه ماجرا اینجا بود که ناصر حجازی در زمان وضع این قانون ۲۸ سال سن داشت و بسیاری معتقدند مصوبان این قانون به دنبال دور کردن حجازی از تیم ملی بودند. اگر چه این مصوبه پایان کار پروین را نیز امضا کرد ولی ستاره سرخ پوشان در آن زمان ۳۰ ساله بود و بعید به نظر می‌رسید قانون ۲۷ ساله‌ها عامدانه علیه او تصویب شده باشد.
قانون منع به کارگیری بازیکنان بالا ۲۷ سال در تیم ملی با هیچ نگاه کارشناسی تأیید نمی‌شد و هرگز نمونه آن قبل یا بعدش در هیچ جغرافیایی از جهان رخ نداد. ۲۷ سالگی برای بسیاری از فوتبالیست‌ها دوران اوج و پختگی محسوب شده و خیلی‌ها تازه در این سن شناخته می‌شوند.
وقتی استقلال یک سال پس از فتح آسیا، به دسته سوم رفت!
پس از توقف لیگ سراسری در بحبوحه انقلاب و جنگ تحمیلی برگزاری لیگ‌های استانی در دهه ۶۰، فدراسیون به ریاست ناصر نوآموز تصمیم گرفت تا با امتحان شیوه‌های گوناگون دوباره باشگاه‌های کشور را در تورنمنتی سراسری دور هم جمع کند. در این شرایط بود که قوانین یک شبه و بی‌مطالعه اتفاقات عجیب و باورنکردنی‌ای را رقم زد.
استقلال که دهه ۷۰ را با قهرمانی در آسیا آغاز کرد، یک سال بعد عملکرد نامناسبی داشت و نتوانست از گروهش در لیگ آزادگان صعود کند، اما در نهایت ششمین تیم آن سال فوتبال ایران بود. در حالی که لیگ قدس و چهار دوره لیگ آزادگان با سهمیه بندی تعداد تیم‌های حاضر از هر استان در لیگ برگزار شد، سال ۷۱ فدراسیون تصمیم عجیبی گرفت.
فدراسیون برای مشخص شدن چهار سهمیه استان تهران تورنمنتی با نام سوپر جام تهران میان هشت تیم برتر این استان به راه انداخت. با این حال که همه تصور می‌کردند چهار تیم برتر این رقابت‌ها جواز حضور در لیگ را کسب کنند، فدراسیون به یکباره موضعش را تغییر داده و اعلام کرد پاس و پرسپولیس که به ترتیب قهرمان و نایب قهرمان این فصل بوده‌اند، به طور مستقیم به لیگ آزادگان خواهند رفت.
این تصمیم در شرایطی اتخاذ شد که نتایج این دو تیم در روند کلی جدول کاملاً تأثیرگذار بود و جایگاه بقیه را متحول ساخت. استقلال در این جام هفتم شد و سال بعد، راهی دسته سوم فوتبال شد. حالا این تیم تهرانی به فاصله یک سال از دومین قهرمانی‌اش در آسیا، باید در دسته سوم بازی می‌کرد. البته آبی‌ها خیلی زود قهرمانی‌شان در این دسته را تثبیت کردند، اما سال بعد قانون لغو و آن‌ها مستقیم به دسته اول آمدند!
نقطه پایان مربی‌ها در ۶۵ سالگی
سال ۹۰ دوباره قانون جدیدی سر از راهروهای فدراسیون فوتبال درآورد. مرتضی محصص که آن روزها مسئول کمیته آموزش فدراسیون بود، با استدلال اینکه مربیان جوان باید جایگزین مربیان سن و سال دار شوند، جو را به سمتی تغییر داد تا قانونی برای ممنوعیت استفاده از مربیان بالا ۶۵ سال تصویب شود.
این قانون نیز سر و صدای بسیاری به پا کرد و خیلی‌ها با اشاره به دستاوردهای فرگوسن در منچستریونایتد که آن زمان ۶۹ سال سن داشت، سعی کردند تا نظر فدراسیون نشین‌ها را تغییر داده و این مصوبه عجیب و غریب را وتو کنند.
سقف قرارداد و شکستی مضحکانه در اجرا
در ابتدا دهه ۹۰ سازمان لیگ با تعیین سقف ۳۵۰ میلیونی برای نقل و انتقالات سعی کرد تا جلو بریز و بپاش باشگاه‌ها را بگیرد. البته همان طور که انتظار می‌رفت، باشگاه‌ها با روش‌ها و آپشن و قراردادهای مخفی پول‌های کلانی را به جیب بازیکنانشان ریخته تا عملاً بی‌فایده بودن این قانون را اثبات کنند. سازمان لیگ که وضعیت نامناسب اجرا مصوبه‌اش را نظاره می‌کرد، از سقف قرارداد کوتاه آمد و همه چیز را به روال سابق بازگرداند.
نظر شما