سارکوئیدوز چیست و چه علائمی دارد؟

سارکوئیدوز یک بیماری مزمن نادر است که می‌تواند روی اندام‌های مختلفی هم‌چون چشم‌ها، مفاصل، پوست، کبد، قلب، کلیه، طحال، مغز و سایر بافت‌های بدن تأثیر بگذارد.

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، تجمع سلول‌های سیستم ایمنی بدن در اندام‌ها منجر به شکل‌گیری خوشه‌های کوچکی به نام "گرانولوم" (نوعی التهاب بافت‌های درگیر) می‌شود که عامل بروز سارکوئیدوز است؛ این خوشه‌ها نابود نمی‌شوند و با ماندن در بافت میزبان زمینه ایجاد التهاب و درنتیجه زخمی شدن بافت را فراهم می‌کنند.

سارکوئیدوز چه اندام‌هایی را درگیر می‌کند؟

بیماری سارکوئیدوز به دلایل نامشخص رخ می‌دهد و بافت‌های اندام‌هایی هم‌چون ریه، چشم‌، بینی، کلیه، کبد، قلب، طحال، روده، مغز، همچنین پوست، مفاصل، غدد لنفاوی و مغز را درگیر می‌کند. محققان معتقد هستندکه سارکوئیدوز با پاسخ غیرطبیعی سیستم ایمنی بدن نسبت به یک عامل شیمیایی یا میکروبی مرتبط است که منجر به تخریب بافت‌ها می‌شود، اما دلیل بروز آن هنوز مشخص نیست و هنوز هیچ‌یک از پزشکان نمی‌دانند که آیا عواملی چون وراثت، محیط زیست یا شیوه زندگی می‌تواند بر بروز، پیشرفت یا دوره ماندگاری این بیماری تأثیری داشته باشد.

چه افرادی بیشتر به سارکوئیدوز مبتلا می‌شوند؟

درحالی‌که تمامی افراد سراسر دنیا می‌توانند به سارکوئیدوز مبتلا شوند مطالعات نشان می‌دهد که میزان بروز آن در آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار ۲.۴ درصد و در میان سفیدپوستان ۰.۸۵ درصد است. اگرچه این بیماری در کودکان نیز رخ می‌دهد، اما معمولاً در سنین ۲۰ تا ۴۰ سالگی بروز می‌کند؛ البته زنان بیشتر از مردان مستعد ابتلای به آن هستند و اوج مجدد بیماری در آن‌ها معمولاً در سن ۵۰ سالگی رخ می‌دهد.

علائم سارکوئیدوز چیست؟

علائم سارکوئیدوز ممکن است با سایر بیماری‌ها اشتباه گرفته شود، اما رایج‌ترین آن‌ها شامل تورم مفاصل، احساس درد در نقاط مختلف بدن، تاری دید، کمبود انرژی، تنگی‌نفس، خشکی چشم، سرفه‌های خشک و وجود مقادیر بالای کلسیم در خون است.

چه افرادی به سارکوئیدوز مزمن مبتلا می‌شوند؟

با وجود مسری، ارثی و فعال نبودن، سارکوئیدوز از جمله بیماری‌های بسیار شایع در سراسر جهان است. البته اکثر افراد مبتلا به آن یک زندگی کاملاً طبیعی دارند. در بیشتر مواقع این بیماری در دوره‌های کوتاه ظاهر می‌شود و خودبه‌خود از بین می‌رود؛ بااین‌حال حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد از مبتلایان به آن بعضی از آسیب‌های دائمی را در ریه‌های خود تجربه می‌کنند و ۱۰ تا ۱۵ درصد از آن‌ها به نوع مزمن آن مبتلا می‌شوند.

سارکوئیدوز چگونه تشخیص داده می‌شود؟

تشخیص این بیماری با عکس‌برداری از قفسه سینه، آزمایش خون و نیز آزمایش‌های خاص سنجش ظرفیت تنفسی ممکن است. چنانچه فرد در مراحل اولیه و خفیف بیماری باشد، پزشک با تعیین رژیم‌های غذایی خاص اقدام به درمان آن می‌کند و در موارد پیشرفته و حاد از استروئیدها بهره می‌گیرد. آسیب‌های وارد شده به ریه در اثر ابتلا به سارکوئیدوز می‌تواند منجر به بروز نوعی نارسایی تنفسی و احساس درد در قفسه سینه شود. داشتن تپش قلب از نشانه‌های درگیر شدن قلب با این بیماری محسوب می‌شود. درصورتی‌که ابتلا به سارکوئیدوز باعث ایجاد آسیب‌های جدی به اندام‌های حیاتی هم‌چون مغز، قلب یا ریه‌ها شود، احتمال مرگ‌ومیر ناشی از آن بالا می‌رود.

کد خبر 440754

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.