به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، با تأکید بر پایداری، زیرساختهای مبتنی بر خلأ همچون ترنهای سریعالسیر هوایی منجر به گسترش زندگی بدون اتومبیل، یکپارچگی کشاورزی شهری و تحت کنترل درآوردن انرژیهای تجدید پذیر خواهد شد. در این راستا انواع گوناگونی از سیستمهای تطبیقپذیر برای تلفیق آسان در محیطهای متنوع، از مراکز متراکم شهری گرفته تا زمینهای زراعی و بیابانهای دورافتاده طراحی شده که میتوان مهمترین نمونه آن را سیستمی دانست که با همکاری معماران اهل پکن و فنآوریهای نوین حملونقلی هایپرلوپ در دست ساخت است. این سیستم با نمایش چگونگی تأثیر زیرساختهای حملونقل روی تکامل محیطهای طبیعی و افزایش ارتباط مردم با طبیعت، هم به معنای تحول ماهیت و شیوههای سفر در آینده است و هم باعث گسترش فضاهای سبز و افزایش امکان کشاورزی در شهرها خواهد شد.
مفهوم هایپرلووپ در سال ۲۰۱۲ مطرح شد و عبارت است از نسل جدید شیوههای حملونقل سریعالسیر که در آن مسافران یا بارها، با قرار گرفتن در کپسولهایی از جنس آلومینیوم، در طول لولههای بزرگی که کاملاً تحت فشارهای الکترواستاتیکی قرار دارند و بهمنظور حذف اصطکاک در آنها شرایط خلاء حکمفرماست، از مبدا تا مقصد جابجا میشوند. این کپسولها با سرعتی بسیار بالا و بدون ایجاد تأخیرهای ناشی از وجود فشار هوا در کمترین زمان ممکن به مقصد خواهند رسید. تمرکز اصلی این سیستم روی مشکلات عمده شهری همچون ازدحام جمعیت، ترافیک سنگین و آلودگی هوا قرار دارد و هدف آن برقراری سریعترین راههای ارتباطی میان شهرهای گوناگون است. ادغام سیستمهای پایدار با فضای عمومی سرسبز و زمینهای کشاورزی در امتداد خطوط و همچنین فضاهای زیرین لولهها و تونلهای ایجادشده در این طرح نیز منجر به تحقق یافتن ایده استفاده از فنآوری در پایداری شهری و بهبود وضعیت هوا خواهد شد.
معماران در نظر دارند که با ایجاد این ساختارها در ارتفاع هفت متری از سطح زمین و طراحی ستونهای انطباقپذیر بهمنظور افزایش توان پشتیبانی ساختاری آن، اثرات فیزیکی این سیستم را به حداقل برسانند. این اقدام احتمال تداخل مسیر عبور لولهها با ترافیک جادهای را به صفر میرساند و فضای اشغالشده روی زمین را تا میزان چشمگیری کاهش میدهد. بهمنظور اثربخشی در توسعه و استفاده از سیستم مذکور نیز در ساخت اتاقکهای آن از نوعی ساختار فایبرگلاس تک قالبی استفاده شده است.
فضای زیرین هر یک از این اتاقکها محیطی برای فعالیتهای کشاورزی ارگانیک شهری و قرارگیری چراغهای الایدی خورشیدی به دست خواهد داد. خود سیستمهای هایپرلوپ نیز از انرژیهای باد و خورشید بهره خواهند گرفت. برای تأمین انرژی لازم برای لامپهای الایدی، تابلوهای راهنما و حرکت کپسولها از ماژولهای سلول خورشیدی انعطافپذیر در سراسر سیستم استفاده خواهد شد و در بخشهایی از این سیستم نیز مزارعی از توربینهای بادی واقع شده است که میتواند بهعنوان منبع اصلی تولید برق برای شبکه حملونقل عمل کند و هزینههای کلی انرژی را کاهش دهد.
علاوه بر این طراحان سعی دارند تا از طریق ایجاد پیادهروهای سبز و مناطقی عاری از اتومبیل در امتداد سقف تونلهای ایجاد شده و نیز فعالسازی فضاهای زیرین در قالب پارکها و اماکن تفریحی، ارتباط جدیدی میان شهر و شهروندان به وجود آورند. با این وجود راهاندازی چنین سیستمی علاوه بر بهبود وضعیت آلودگی هوای شهرها، رفع مشکلات ترافیکی و پیشگیری از اتلاف وقت در مسیرهای تردد درون و بین شهری منجر به افزایش روابط اجتماعی و نیز ارتقا روحیه فردی و سلامت روحی روانی اشخاص نیز خواهد شد. بنا بر گفتههای معمار اصلی پروژه، قرار است که در اواخر سال ۲۰۲۰ اولین فاز آزمایشی این پروژه با حضور و مشارکت هزاران نفر از مردم اجرا شود.
نظر شما