به گزارش خبرنگار ایمنا، چند ماه پیش درخشش و گلزنی یورنته مقابل لیورپول این فکر را در سر سیمئونه انداخت که میشود از هافبک دفاعی دونده و پا به توپ تیمش در خط حمله هم استفاده کند.
در بازی برگشت لیگ مقابل بارسلونا الچولو این ایده را عملی کرد تا بازیکنی را در ترکیب داشته باشد که در همه جای زمین کارساز باشد و بیشترین فشار را به حریف وارد کند. در آن بازی هم آن ها توانستند بارسا را در نیوکمپ متوقف کنند تا مرد آرژانتینی ثمره تفکرات خودش را ببیند.
او دیشب هم مقابل لاپیزیش مثل بازی با بارسا یورنته را به عنوان زوج کاستا در ترکیب قرار داده بود اما به این فکر نکرده بود که گذاشتن عناصر دفاعی بیشتر و رو آوردن به دفاع صرف شاید بتواند غولهایی مثل لیورپول و بارسا را اذیت کند اما مقابل تیم هایی با قدرت کمتر مثل یک شمشیر دولبه عمل میکند.
لایپزیگ یک تیم فوقالعاده است. در حمله آن ها با برنامه و بینقص کار میکنند اما بارزترین ویژگی آن ها این است که به شرایط خودشان و تیم حریف آگاه هستند. این آگاهی باعث میشود که آن ها برای شکستن سد دفاعی اتلتیکو دست به جنون نزنند و نخواهند که به هر طریقی شده به گل برسند.
آن ها به وقتش حمله میکنند و به وقتش هم منتظر فرصت مینشینند. "فرصت" به شل شدن سد دفاعی اتلتیکو و خستگی آن ها از روند بازی گفته میشود تا در یک موقعیت مناسب ضربهشان را بزنند. آن ها آنقدر آگاهی دارند که حتی بعد از دریافت گل مساوی هم احساس نمیکنند که حقشان را از دست دادند و باز هم منطقی رفتار میکنند. آنقدر صبر میکنند و بدون عجله بازی میکنند تا بازهم فرصت مناسب از راه برسد. گل دقایق آخر بهترین چیزی بود که میتوانست برای شاگردان ناگلزمن اتفاق بیفتد.
حالا آن ها یک سد محکم را رد کردند و باید به مصاف پاریس بروند. پاریسی که به شدت از تقابل با لایپزیگ بیشتر از مصاف با اتلتیکو خوشحال است ولی هیچ وقت به خودش اجازه نمیدهد که تیم خوب آقای ناگلزمن را دست کم بگیرد.
نظر شما