به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، پارکلت‌ها اغلب پارک‌های کوچکی هستند که از پیاده‌روها به سمت خیابان‌ها امتداد می‌یابند. پیدایش این فضاهای عمومی به سال ۲۰۰۵ باز می‌گردد زمانی که فروشندگان سانفرانسیسکویی برای رونق کارشان فضاهای سبز کوچکی در مقابل قلمرو خود در محل پارک خودروها ایجاد کردند.
پس از آن طراحان شهری در سراسر دنیا به این نتیجه رسیدند که عابران پیاده به فضای شهری بیشتری نیاز دارند و به سرعت شروع به گسترش پارکلت‌ها در شهرهای خود کردند. پارکلت‌ها تنها به مشتریان سازنده آن‌ها تعلق ندارد، بلکه هر عابر پیاده‌ای هنگام عبور از کنار یک پارکلت می‌تواند به استراحت، برقراری تعامل با سایرین و دیگر فعالیت‌های کوتاه مدت بپردازد.
مردم برزیل از جمله افرادی هستند که بیشترین استقبال را از ایجاد پارکلت‌ها کرده‌اند و به گسترش این فضاهای سبز کوچک در گوشه و کنار شهرهای خود پرداخته‌اند. در این کشور مفهوم "پارکلت" برای اولین بار در سال ۲۰۱۲ مورد توجه مقامات رسمی دولتی قرار گرفت و درست یک سال بعد ایجاد این فضاهای عمومی در شهرهای مختلف آن گسترش یافت.
سائوپائولو پیشرو جنبش ایجاد پارکلت در برزیل است که مقامات شهری و صاحبان فروشگاه‌ها در آن برای ایجاد پارکلت‌ها از هم پیشی می‌گیرند. اگر از ارتفاع بلند به شهر نگاه کنیم خواهیم دید که خیابان‌ها مملو از فضاهای سبز کوچکی است که اغلب یک طرف خیابان و در بعضی از مناطق نیز سراسر خیابان را به خود اختصاص داده‌اند. پارکلت‌های سائوپائولو را اغلب نیمکت‌ها، صندلی‌ها، باغچه‌هایی کوچک، چترهایی به عنوان سایبان و تجهیزات ورزشی تشکیل می‌دهد.
شهردار ایالت ریو دو ژانیرو که دارای دومین اقتصاد بزرگ برزیل پس از سائوپائولو است برای اولین بار در سال ۲۰۱۵ مفهوم پارکلت را در طراحی‌های شهری پیاده کرد. هدف شهردار از ایجاد پارکلت‌ها در سراسر شهر افزایش زمینه تعامل اجتماعی بین مردم بود و در این راستا گسترش این فضاهای عمومی در سراسر شهر یک ایده بسیار کارآمد به شمار می‌رفت.
یکی از اقدامات بسیار جالبی که مقامات رسمی ریو دو ژانیرو در زمینه گسترش پارکلت‌ها انجام داده‌اند، نصب چنین فضاهایی در سراسر شهر برای ورزشکاران بوده است. ورزشگاه‌های کوچک خیابانی فضایی به مساحت ۲۰ متر مربع را به خود اختصاص داده و پذیرای تمام افراد جامعه، ورزشکار و غیر ورزشکار است.
در اطراف این فضاهای ورزشی کوچک امکانات مختلفی نظیر کافه‌ها، نیمکت‌های استراحت، آبخوری، سیستم روشنایی ال ای دی و پریزهایی برای شارژ تلفن‌های همراه کاربران تعبیه شده است. جالب است بدانید که پنل‌های خورشیدی نصب شده در قسمت‌های مختلف این پارکلت‌ها انرژی مورد نیاز برای شارژ گوشی‌های همراه و روشن شدن لامپ‌ها را تأمین می‌کند.
پیشینه ایجاد پارکلت در کشور برزیل به شهرهای سائوپائولو و ریو دو ژانیرو باز می‌گردد اما پس از نصب اولین فضاهای سبز عمومی در پیاده‌روهای این دو شهر، مقامات رسمی در بسیاری از سایر نقاط کشور ایجاد پارکلت‌ها را در اولویت برنامه‌های خود قرار دادند به طوری که پس از مدت زمان کوتاهی، شهرهای برزیلی را فضاهای سبز کوچکی در پیاده‌روها و خیابان‌ها فرا گرفت.
گزارش‌ها حاکی است که دنیای پس از پیدایش پارکلت در شهرهای برزیلی بسیار متفاوت با دنیای ماقبل آن است؛ پیش از ظهور این فضاهای سبز، شهرهای برزیل را سازه‌هایی بتنی فراگرفته بود که جو شهر را بسیار آلوده و کسل کننده کرده بود و به همین دلیل مردم زمان کمی را به پرسه زدن در خیابان‌ها و برقراری ارتباط با همشهریان خود می‌پرداختند. اما پارکلت‌ها باعث شد مردم در این فضاهای سبز کوچک گرد هم بیایند، به تعامل با یکدیگر بپردازند و خود را از فضاهای بتنی شهر رها کنند. علاوه بر این شواهد نشان داده که در مناطقی که پارکلت‌ها به تعداد زیاد وجود دارد، هوا پاک‌تر و خنک‌تر از سایر نقاط شهر است که این پیامد مثبت نیز مقامات برزیلی را به سوی گسترش هرچه بیشتر این فضاهای محبوب سوق داده است.
نظر شما