به گزارش خبرنگار ایمنا، بنی‌صدر در اولین انتخابات ریاست جمهوری که در پنجم بهمن ۱۳۵۸ و به فاصله کمتر از یک سال پس از پیروزی انقلاب برگزار شد، توانست با کسب بیش از ۱۱ میلیون رأی به عنوان اولین رئیس جمهوری اسلامی ایران انتخاب شود.
ریاست جمهوری بنی‌صدر تنها ۱۷ ماه دوام آورد زیرا در این مدت، به تدریج با تمامی نهادهای انقلابی وارد مبارزه شد و در کنار بی‌توجهی به مصوبات قانونی مجلس، با حمایت از اقدامات گروه‌ک‌هایی مانند مجاهدین خلق و میدان دادن به آنها در عرصه سیاسی، اعتماد مسئولان نظام، از جمله نمایندگان را به این که می‌تواند فردی مناسب برای اداره کشور باشد سلب کرد.
به همین دلایل بود که ابتدا در ۲۰ خرداد ۱۳۶۰ با حکم امام (ره) از فرماندهی کل قوا برکنار شد. ۱۱ روز پس از صدور حکم امام، آیت الله هاشمی رفسنجانی، رئیس وقت مجلس، گزارش آرای نمایندگان مجلس در مورد لزوم عزل بنی‌صدر از ریاست جمهوری را به اطلاع حضرت آیت الله خمینی (ره) رساند و در ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ لایحه عدم کفایت سیاسی بنی‌صدر برای ادامه ریاست جمهوری به تصویب مجلس رسید.
رهبر معظم انقلاب که در آن برهه نماینده مجلس شورای اسلامی بودند، در جلسه ۳۰ خردادماه ۱۳۶۰ و در یک سخنرانی تاریخی ۱۴ دلیل احراز عدم کفایت سیاسی بنی‌صدر را اینچنین بر شمردند:
۱. عدم احترام به نهادهای قانونی
۲. رعایت نکردن حرمت نظام جمهوری و رئیس جمهور
۳. استفاده از هر ابزاری برای مقابله با مخالفان
۴. سیاست گرایی به جای حقیقت گرایی
۵. صادق و راستگو نبودن
۶. بی قدر و منزلت کردن امام و امت
۷. رعایت نکردن حیثیت جمهوری اسلامی در خارج از کشور
۸. بکارگیری مشاوران بدنام و مشکوک
۹. افشای اسرار اقتصادی کشور
۱۰. ایجاد تشنج در کشور پیش از شروع جنگ
۱۱. بی توجهی به خط رهبری انقلاب
۱۲. حرکت به سمت ایجاد قدرت مطلقه و استبداد
۱۳. اخلالگری و شورش. ایشان بارها کارگران، مردم و نظامیان را به مقابله با نظم موجود دعوت کرده است.
۱۴. خصلت‌های ناپسند فردی از جمله غرور
اینچنین بود که سرانجام در اول تیرماه ۱۳۶۰ متعاقب تصویب لایحه مجلس، امام خمینی در پاسخ به نامه رئیس مجلس بنی‌صدر را از ریاست جمهوری عزل کردند.
عزل بنی‌صدر، آغاز زندگی مخفی وی به مدت پنج هفته بود. در این زمان هیچ کس از محل اختفای وی مطلع نبود؛ البته مسعود رجوی بعدها اعتراف کرد که مجاهدین خلق بنی‌صدر را پس از عزل در خانه‌ای واقع در مرکز تهران مخفی کرده بودند.
با عزل بنی‌صدر از مقام ریاست جمهوری، منافقین به وی پیشنهاد کردند تا با کمک آنها از ایران خارج شود. بنی‌صدر پذیرفت که همراه با رجوی از کشور فرار کند.
منافقین با استفاده از عوامل نفوذی خود در برخی از ارگان‌ها، زمینه فرار وی را فراهم کردند. بنی‌صدر و مسعود رجوی در روز چهارشنبه، هفتم مردادماه ۱۳۶۰ با یک فروند هواپیمای بوئینگ ۷۰۷ به خلبانی سرهنگ معزی، خلبان ویژه شاه از ایران فرار کردند.
نظر شما