به گزارش خبرنگار ایمنا، استاد گلزاری دیروز (یکشنبه، ۵ مرداد) به علت بیماری ریوی در بیمارستان شریعتی تهران بستری شد؛ اما پس از چند ساعت و با کاهش سطح هشیاری به کما رفت و ساعاتی بعد در همان بیمارستان درگذشت.
استاد در سال ۱۳۱۳ زاده شد و در سال ۱۳۵۶ موفق به کسب دکترای خود شد. او تمام عمر خود را برای بالا بردن سطح آگاهی تاریخی و فرهنگی سرزمینش گذاشت و نقاط تاریکی از تاریخ ایران را برای نسل‌های آینده روشن کرد. گلزاری از سال ۱۳۴۹ در استان‌های آذربایجان غربی، کردستان و کرمانشاه، ابتدا در همراهی با گروه‌های باستان‌شناسی آمریکایی و آلمانی، به شکل پراکنده همکاری داشت و بعدها، خود سرپرستی چند کاوش در این مناطق را عهده‌دار شد. او همچنین از سال ۱۳۵۱ به همراه هیئت علمی گروه باستان‌شناسی دانشگاه تهران در حفاری تپه زاغه قزوین حضور داشت.
مسعود گلزاری از سال ۱۳۵۱ هر سال سه ماه به همراه هیأت علمی گروه باستان‌شناسی دانشگاه تهران در "تپه زاغه قزوین" به کاوش می‌پرداخت. علاوه بر این او نزدیک به ۲۰ سال در استان‌های آذربایجان غربی، کردستان و کرمانشاه کاوش باستان‌شناختی کرد. او از استادان قدیمی گروه باستان شناسی دانشگاه تهران بود و از سال ۱۳۵۰ تا مدتی پیش دانشجویان از محضر این استاد گرانقدر بهره می‌بردند.
جغرافیای شهری و روستاشناسی، گزیده تاریخ ادبیات ایران، کلیات علم اقتصاد، کرمانشاه-کردستان و بیستون و داریوش: یادبود پیروزی‌های داریوش یکم هخامنشی از جمله تالیفات وی است.
گفتنی است، انجمن باستان شناسی ایران درگذشت این باستان شناس پیشکسوت را تأیید کرد.
نظر شما